Ted Spread
De TED-spread is het verschil tussen de driemaands Treasury-rekening en de driemaands LIBOR in Amerikaanse dollars. Anders gezegd, de TED-spread is het verschil tussen de rente op kortlopende Amerikaanse overheidsschuld en de rente op interbancaire leningen.
TED is een acroniem voor T reasury- E uro D ollar rate.
Inzicht in de Ted Spread
De TED-spread werd oorspronkelijk berekend als het prijsverschil tussen driemaands futurescontracten op US Treasuries en driemaandscontracten voor Eurodollars met identieke vervalmaanden. Nadat de futures op schatkistcertificaten (T-facturen) door de Chicago Mercantile Exchange (CME) waren gedaald na de beurscrash in 1987, werd de TED-spread gewijzigd. Het wordt berekend als het verschil tussen de rente die banken gedurende een periode van drie maanden aan elkaar kunnen lenen en de rente waarmee de overheid gedurende een periode van drie maanden geld kan lenen.
De TED-spread wordt gebruikt als een indicator voor kredietrisico. Dit komt omdat Amerikaanse T-facturen als risicovrij worden beschouwd en een ultraveilige weddenschap meten - de kredietwaardigheid van de Amerikaanse overheid. Bovendien is de LIBOR een in dollar luidende meter die wordt gebruikt om de kredietwaardigheid van zakelijke kredietnemers weer te geven of het kredietrisico dat grote internationale banken lopen wanneer zij elkaar geld lenen. Door de risicovrije rente te vergelijken met andere rentevoeten, kan een analist het waargenomen verschil in risico bepalen. In navolging van deze constructie kan de TED-spread worden opgevat als het verschil tussen de rente die beleggers van de overheid eisen voor beleggingen in kortlopende schatkisten en de rente die beleggers in rekening brengen bij grote banken.
Belangrijkste leerpunten
- De TED-spread is het verschil tussen de 3-maands LIBOR en de 3-maands Treasury-factuurrente.
- De TED-spread wordt vaak gebruikt als een maat voor het kredietrisico.
- De verspreiding van TED wordt vaak groter in perioden van economische crisis.
Hoe de TED Spread werkt
Naarmate de TED-spread toeneemt, wordt het wanbetalingsrisico op interbancaire leningen als groter beschouwd. Interbancaire kredietverstrekkers zullen een hogere rente eisen of zullen bereid zijn om lagere rendementen op veilige beleggingen zoals T-facturen te accepteren. Met andere woorden, hoe hoger het liquiditeits- of solvabiliteitsrisico van een of meer banken, hoe hoger de rentekredietverstrekkers of beleggers zullen vragen over hun leningen aan andere banken in vergelijking met leningen aan de overheid. Naarmate de spread daalt, wordt het standaardrisico als kleiner beschouwd. In dit geval zullen beleggers T-facturen verkopen en de opbrengsten herinvesteren op de aandelenmarkt, waarvan wordt aangenomen dat ze een beter rendement op investeringen bieden.
Berekening en voorbeeld van de TED spread
De TED-spread is een relatief eenvoudige berekening:
TED spread = 3-maands LIBOR - 3-maands T-factuurtarief
Het is natuurlijk veel gemakkelijker om de St. Louis Fed het voor u te laten berekenen en in kaart te brengen.
Doorgaans wordt de omvang van de spread aangegeven in basispunten (bps). Als het T-bill-tarief bijvoorbeeld 1, 43% is en LIBOR 1, 79% is, is de TED-spread 36 basispunten. De TED-spread fluctueert in de tijd, maar is over het algemeen binnen het bereik van 10 en 50 bps gebleven. Deze spreiding kan echter over een groter bereik toenemen in tijden van crisis in de economie.
Na de val van Lehman Brothers in 2008 piekte de TED-spread bijvoorbeeld op 450 basispunten. Een neergang in de economie geeft banken aan dat andere banken mogelijk met solvabiliteitsproblemen te maken hebben, waardoor banken de interbancaire leningen kunnen beperken. Dit leidt op zijn beurt tot een bredere TED-spread en een lagere kredietbeschikbaarheid voor individuele en zakelijke kredietnemers in de economie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.