Woning
Een huurwoning kan elke vorm van een meergezinsgebouw zijn. In de VS is het echter een verwijzing naar een flatgebouw met een laag inkomen en doorgaans vervallen appartementen.
ONDERBREKING Woning
Het woord "woning" betekende historisch elk type permanent eigendom dat voor verhuurdoeleinden werd gebruikt. Het kan verwijzen naar huizen, grond en andere gebouwen, evenals de rechten verbonden aan dit eigendom. In Schotland wordt het woord nog steeds voornamelijk op deze manier gebruikt, vooral wanneer het verwijst naar een gebouw met meerdere gebruikers. Het woord wordt ook voor sommige juridische doeleinden op deze manier gebruikt. Bijvoorbeeld, een "dominante woning" is een landgoed met het voordeel van een erfdienstbaarheid, terwijl een "dienende woning" een landgoed is dat onderworpen is aan de last van een erfdienstbaarheid.
In de VS betekent het woord echter vooral een druk, vervallen appartementengebouw voor huurders met lage inkomens. Dit type gebouw heeft meestal veel eenheden onder één dak, gescheiden door muren om elke familie privacy te geven. De huurovereenkomst omvat meestal een contract dat de periode specificeert dat het appartement aan de huurder zal worden verhuurd en de kosten van het huren van het onroerend goed.
De evolutie van huurwoningen
Tijdens de industriële revolutie werden veel huurkazernes gebouwd om arbeidersgezinnen te huisvesten, van wie velen naar steden verhuisden om productiewerk te doen. Andere gebouwen, zoals huizen van de middenklasse of pakhuizen, werden herbestemd als huurkazernes. Deze herbestemde gebouwen stonden na de term voor een verzameling nesten bekend als 'rookeries'. In 1867 keurde de New York State Legislature de Tenement House Act goed, die een woning definieerde als elk gebouw verhuurd aan ten minste drie families, die elk onafhankelijk wonen maar hallen, trappen en werven delen. In de late negentiende eeuw werden woningen gecontrasteerd met flatgebouwen uit de middenklasse.
Enkele van de meest bekende huurwoningen bestonden in de negentiende eeuw aan de Lower East Side van Manhattan. Veel van deze gebouwen met drie en vier verdiepingen werden omgebouwd tot zogenaamde 'spoorwegflats', in veel van de kamers ontbrak het aan ramen. Deze gebouwen waren slecht gereguleerd en werden voortdurend bedreigd door instorting of brand. Gemeenschappelijke waterkranen en waterkasten waren vaak te vinden in de nauwe ruimtes tussen de huurkazernes. Een rapport uit 1865 beweerde dat 500.000 mensen in woningen leefden. Veel van deze bewoners waren immigrantenfamilies.
De huurkazerne van 1901 verbeterde de huurvoorwaarden aanzienlijk, waardoor een betere verlichting en brandwerendheid verplicht was, en ook dat privaten moesten worden vervangen door binnentoiletvoorzieningen die waren aangesloten op het stadsriool. Op dit moment was de Lower East Side een van de meest dichtbevolkte plaatsen op aarde.