Tragedie van het Lagerhuis
De tragedie van de commons is een economisch probleem waarbij elk individu een prikkel heeft om een middel te consumeren ten koste van elk ander individu zonder iemand uit te sluiten van consumptie. Het leidt tot overconsumptie, onderinvestering en uiteindelijk tot uitputting van de middelen. Omdat de vraag naar de hulpbron het aanbod overweldigt, schaadt elk individu dat een extra eenheid consumeert direct anderen die niet langer van de voordelen kunnen genieten. Over het algemeen is de interessante bron gemakkelijk beschikbaar voor alle individuen; de tragedie van de commons doet zich voor wanneer individuen het welzijn van de samenleving verwaarlozen bij het nastreven van persoonlijk gewin.
Belangrijkste leerpunten
- De tragedie van de commons is een economisch probleem dat resulteert in overconsumptie, onderinvestering en uiteindelijk uitputting van een gemeenschappelijke pool.
- Opdat een tragedie van de commons zich zou voordoen, moet een hulpbron schaars zijn, rivaal in consumptie en niet uitgesloten.
- Oplossingen voor de tragedie van de commons omvatten het opleggen van privé-eigendomsrechten, overheidsregulering of de ontwikkeling van een collectieve actieovereenkomst.
- Historische voorbeelden van tragedies van de commons zijn de ineenstorting van de Noord-Atlantische kabeljauwvisserij en het uitsterven van de dodovogel.
Tragedie van de Commons
Inzicht in de tragedie van de Commons
De tragedie van de commons is een zeer reëel economisch probleem waarbij individuen de neiging hebben om gedeelde hulpbronnen te exploiteren, zodat de vraag zwaarder weegt dan het aanbod en de bron voor het geheel onbeschikbaar wordt. Garrett Hardin, een evolutionair bioloog van opleiding, schreef in 1968 een wetenschappelijk artikel met de titel 'The Tragedy of the Commons' in het peer-reviewed tijdschrift Science . vroege Engelse econoom William Forster Lloyd bij het beschrijven van de negatieve effecten van overbevolking.
In het voorbeeld van Lloyd zullen weidegebieden die als privé-eigendom worden aangehouden, hun gebruik beperkt zien door de voorzichtigheid van de landhouder om de waarde van het land en de gezondheid van de kudde te behouden. Gemeenschappelijke graaslanden zullen oververzadigd zijn met vee omdat het voedsel dat het vee consumeert onder alle herders wordt gedeeld. Het punt van Hardin was dat als mensen met hetzelfde probleem geconfronteerd zouden worden als in het voorbeeld met kuddedieren, elke persoon zou handelen in zijn eigen belang en zoveel mogelijk van de algemeen toegankelijke schaarse hulpbron zou consumeren, waardoor de hulpbron nog moeilijker te vinden zou zijn.
The Economics of Tragedy of the Commons
In economische termen kan de tragedie van de commons optreden wanneer een economisch goed zowel rivaal in consumptie als niet-uitsluitbaar is. Deze soorten goederen worden gemeenschappelijke-grondstofgoederen genoemd (in tegenstelling tot privégoederen, clubgoederen of openbare goederen). Een goed dat rivaal is in consumptie betekent dat wanneer iemand een eenheid van het goede consumeert, die eenheid niet langer beschikbaar is voor anderen om te consumeren; alle consumenten concurreren om het goede en de consumptie van elke persoon wordt afgetrokken van de totale voorraad van het beschikbare goed. Merk op dat om een tragedie voor de commons te laten plaatsvinden, het goede ook schaars moet zijn, omdat een niet-schaars goed niet rivaliserend kan zijn in consumptie; per definitie is er altijd genoeg om rond te gaan. Een goed dat niet kan worden uitgesloten, betekent dat individuele consumenten niet kunnen voorkomen dat anderen het goede ook consumeren.
Het is deze combinatie van eigenschappen (schaarste, rivaliteit in consumptie en niet-uitsluitbaarheid) die de tragedie van de commons veroorzaakt. Elke consument maximaliseert de waarde die ze uit het goede halen door zo snel als ze kunnen te consumeren voordat anderen het middel uitputten, en niemand heeft een stimulans om opnieuw te investeren in het handhaven of reproduceren van het goede, omdat ze anderen niet kunnen verhinderen de waarde van de investering toe-eigenen door het product voor zichzelf te consumeren. Het goede wordt steeds schaarser en kan volledig uitgeput raken.
De tragedie van de Commons overwinnen
Een cruciaal aspect voor het begrijpen en overwinnen van de tragedie van de commons is de rol die institutionele en technologische factoren spelen in de rivaliteit en de uitsluitbaarheid van een goed. Menselijke samenlevingen hebben veel verschillende methoden ontwikkeld voor het verdelen en afdwingen van exclusieve rechten op economische goederen en natuurlijke hulpbronnen, of het straffen van degenen die in de loop van de geschiedenis te veel gemeenschappelijke hulpbronnen consumeren.
Een mogelijke oplossing is top-down overheidsregelgeving of directe controle over een gemeenschappelijke pool. Het reguleren van consumptie en gebruik, of het wettelijk uitsluiten van sommige personen, kan overconsumptie verminderen en overheidsinvesteringen in behoud en vernieuwing van de hulpbron kunnen de uitputting ervan helpen voorkomen. Regering van de overheid kan bijvoorbeeld grenzen stellen aan het aantal runderen dat op het land van de overheid mag worden begraasd of visquota afgeven. Top-down overheidsoplossingen hebben echter de neiging te lijden onder de bekende huurzoekende, principaal agent en kennisproblemen die inherent zijn aan economische centrale planning en politiek gedreven processen.
Het toewijzen van privé-eigendomsrechten over hulpbronnen aan particulieren is een andere mogelijke oplossing, waarbij een gemeenschappelijke-poolbron effectief wordt omgezet in een privégoed. Institutioneel hangt dit af van de ontwikkeling van een mechanisme om particuliere eigendomsrechten te definiëren en af te dwingen, wat kan gebeuren als een uitgroei van bestaande instellingen van privé-eigendom over andere soorten goederen. Technologisch betekent het een manier ontwikkelen om eenheden of percelen van de gemeenschappelijke poolresource te identificeren, meten en markeren in particuliere bedrijven, zoals het brandmerken van buitenbeentje.
Deze oplossing kan last hebben van enkele van dezelfde problemen als top-down overheidscontrole, omdat dit privatiseringsproces meestal plaatsvond doordat een overheid gedwongen controle over een gemeenschappelijke poolresource overnam en vervolgens privé-eigendomsrechten over de resource toewees aan zijn onderdanen op basis van een verkoopprijs of eenvoudige politieke gunst. In feite was dit waar Lloyd eigenlijk voor pleitte, terwijl hij schreef rond de tijd van de Inclosure Acts van het Engelse Parlement, die traditionele gemeenschappelijke eigendomsregelingen schraapte naar weiden en velden en het land verdeelde in particuliere bedrijven.
Dit brengt ons bij een andere populaire oplossing voor het overwinnen van de tragedie van de commons, die van coöperatieve collectieve actie zoals beschreven door economen onder leiding van Nobelist Elinor Ostrom. Vóór de Engelse insluitingen omvatten gebruikelijke regelingen onder plattelandsdorpen en aristocratische (of feodale) heren gemeenschappelijke toegang tot de meeste weiden en landbouwgronden en beheerden het gebruik en behoud ervan. Door het gebruik te beperken tot lokale boeren en herders, het gebruik te beheren door middel van praktijken zoals gewasrotatie en seizoensgebonden begrazing en afdwingbare sancties te bieden tegen overmatig gebruik en misbruik van de hulpbron, overwonnen deze collectieve actieregelingen gemakkelijk de tragedie van de commons (en andere problemen).
Collectieve actie kan met name nuttig zijn in situaties waarin technische of natuurlijke fysieke uitdagingen een gemakkelijke verdeling van een gemeenschappelijke pool in kleine particuliere percelen verhinderen door in plaats daarvan te vertrouwen op maatregelen om de rivaliteit van het goed in consumptie aan te pakken door consumptie te reguleren. Vaak houdt dit ook in dat de toegang tot de bron wordt beperkt tot alleen degenen die partij zijn bij de collectieve actie, waardoor een gemeenschappelijke poolbron wordt omgezet in een soort clubgoed.
Historische voorbeelden van The Tragedy of the Commons
De Grand Banks-visserij voor de kust van Newfoundland is een goed voorbeeld van de tragedie van de commons. Honderden jaren lang geloofden vissers in het gebied dat de visgronden overvloedig waren met kabeljauwvissen, omdat de visserij alle kabeljauwvisserij ondersteunde die ze met bestaande vistechnologie konden doen, terwijl ze zich nog steeds elk jaar voortplanten door de natuurlijke kuitcyclus van kabeljauwvissen . In de jaren zestig zorgde de vooruitgang in de visserijtechnologie er echter voor dat vissers relatief grote hoeveelheden kabeljauw konden vangen, wat betekende dat kabeljauwvisserij nu een rivaliserende activiteit was; elke vangst liet steeds minder kabeljauw in de zee achter, genoeg om te beginnen met het uitputten van het broedbestand en het verminderen van de hoeveelheid die zou kunnen worden gevangen door de volgende visser of het volgende seizoen. Tegelijkertijd was er geen effectief kader voor eigendomsrechten noch institutionele middelen voor gemeenschappelijke regulering van de visserij. Vissers begonnen met elkaar te concurreren om steeds grotere hoeveelheden kabeljauw te vangen, en in 1990 was de populatie kabeljauw in de regio zo laag dat de hele industrie instortte.
In sommige gevallen kan de tragedie van de commons leiden tot de volledige en permanente eliminatie van de gemeenschappelijke pool. Het uitsterven van de dodovogel is een goed historisch voorbeeld. Een gemakkelijk te jagen, niet-vliegende vogel afkomstig uit slechts een paar kleine eilanden, de de dodo maakte een gemakkelijke bron van vlees om hongerige zeilers te voeden die de zuidelijke Indische Oceaan reizen. Vanwege overhunting werd de dodo minder dan een eeuw na zijn ontdekking door Nederlandse zeilers in 1598 uitgeroeid.
Iets om hier op te merken in het licht van de voorgaande paragrafen, is dat het oorspronkelijk geciteerde voorbeeld van Hardin geen historisch voorbeeld was van een tragedie van de commons. Engelse weidegronden in Lloyd's tijd waren al lang niet langer een gemeenschappelijke poolbron, maar waren gewoon aan het overstappen van een collectieve collectieve actieovereenkomst naar een meer geprivatiseerde regeling voor grondbezit vanwege andere sociale, economische en politieke trends.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.