Antitrustwetten begrijpen

Veel landen hebben brede wetten die consumenten beschermen en reguleren hoe bedrijven hun bedrijven beheren. Het doel van deze wetten is het bieden van een gelijk speelveld voor vergelijkbare bedrijven die actief zijn in een specifieke industrie, terwijl wordt voorkomen dat ze teveel macht over hun concurrentie krijgen. Simpel gezegd, ze voorkomen dat bedrijven vies spelen om winst te maken. Dit worden antitrustwetten genoemd.

Wat zijn antitrustwetten?

Antitrustwetten, ook wel mededingingswetten genoemd, zijn statuten die door de Amerikaanse overheid zijn ontwikkeld om consumenten te beschermen tegen roofzuchtige handelspraktijken. Ze zorgen ervoor dat eerlijke concurrentie bestaat in een open-markteconomie. Deze wetten zijn samen met de markt geëvolueerd en waakzaam bewaakt tegen mogelijke monopolies en verstoringen van de productieve eb en vloed van concurrentie.

Antitrustwetten worden toegepast op een breed scala van dubieuze zakelijke activiteiten, inclusief maar niet beperkt tot markttoewijzing, bieding, prijsafspraken en monopolies. Hieronder bekijken we de activiteiten waartegen deze wetten beschermen.

Als deze wetten niet zouden bestaan, zouden consumenten niet profiteren van verschillende opties of concurrentie op de markt. Bovendien zouden consumenten worden gedwongen hogere prijzen te betalen en toegang hebben tot een beperkt aanbod van producten en diensten.

Markttoewijzing

Markttoewijzing is een schema dat is ontwikkeld door twee entiteiten om hun bedrijfsactiviteiten te houden aan specifieke geografische gebieden of soorten klanten. Dit schema kan ook een regionaal monopolie worden genoemd.

Stel dat mijn bedrijf actief is in het noordoosten en uw bedrijf zaken doet in het zuidwesten. Als je ermee instemt buiten mijn territorium te blijven, ga ik niet naar het jouwe en omdat de kosten van het zakendoen zo hoog zijn dat startups geen kans hebben om te concurreren, hebben we allebei een feitelijk monopolie.

In 2000 heeft de Federal Trade Commission (FTC) FMC Corp. schuldig bevonden aan samenspanning met Asahi Chemical Industry om de markt voor microkristallijne cellulose, een primair bindmiddel in farmaceutische tabletten, te verdelen. De Commissie heeft FMC verboden om microkristallijne cellulose gedurende tien jaar in de Verenigde Staten aan concurrenten te distribueren, en verbood het bedrijf ook om Asahi-producten gedurende vijf jaar te distribueren.

Bid Rigging is illegaal

De illegale praktijk tussen twee of meer partijen die samenspannen om te kiezen wie een contract wint, wordt bid rigging genoemd. Bij het maken van biedingen zullen de "verliezende" partijen met opzet lagere biedingen doen om de "winnaar" in staat te stellen de deal te sluiten. Deze praktijk is een misdrijf in de VS en gaat gepaard met boetes - zelfs gevangenisstraf.

Er zijn drie bedrijven in een branche, en alle drie besluiten ze stilletjes als een kartel te opereren. Bedrijf 1 wint de huidige veiling, zolang bedrijf 2 de volgende kan winnen en bedrijf 3 de ene daarna. Elk bedrijf speelt dit spel, zodat ze allemaal hun huidige marktaandeel en prijs behouden, waardoor concurrentie wordt voorkomen.

Bid rigging kan verder worden onderverdeeld in de volgende vormen: biedingsonderdrukking, aanvullende biedingen en biedingsrotatie.

• Biedingsonderdrukking: deelnemers onthouden van bieden of trekken een bod in, zodat het bod van een aangewezen winnaar wordt geaccepteerd.
• Aanvullende biedingen : ook bekend als bied- of laatbieding, aanvullende biedingen vinden plaats wanneer concurrenten samenspannen om onacceptabel hoge biedingen voor de koper in te dienen of speciale bepalingen in de bieding opnemen die de biedingen effectief teniet doen. Aanvullende biedingen zijn de meest voorkomende biedingsregelingen en zijn ontworpen om kopers te bedriegen door de illusie van een echt concurrerende biedomgeving te creëren.
• Biedingsrotatie: bij biedingsrotaties zijn concurrenten om de beurt de laagste bieder voor verschillende contractspecificaties, zoals contractgroottes en volumes. Strikte biedingsrotatiepatronen overtreden de wet van het toeval en signaleren de aanwezigheid van collusie-activiteit.

Prijsafspraken

Prijsafspraken vinden plaats wanneer de prijs van een product of dienst opzettelijk door een bedrijf wordt bepaald in plaats van dat de marktkrachten dit op natuurlijke wijze bepalen. Verschillende bedrijven kunnen samenkomen om prijzen vast te stellen om de winstgevendheid te waarborgen.

Stel dat mijn bedrijf en het uwe de enige twee bedrijven in onze branche zijn en dat onze producten zo op elkaar lijken dat de consument onverschillig is tussen de twee, behalve de prijs. Om een ​​prijzenoorlog te voorkomen, verkopen we onze producten tegen dezelfde prijs om de marge te behouden, wat resulteert in hogere kosten dan de consument anders zou betalen.

Apple verloor bijvoorbeeld een hoger beroep met betrekking tot een uitspraak van het Amerikaanse ministerie van Justitie uit 2013 waarin werd vastgesteld dat het de prijzen van e-boeken had vastgesteld. Apple bleek $ 450 miljoen schadevergoeding te betalen.

monopolies

Meestal denken de meeste mensen aan monopolies wanneer ze de term "antitrust" horen. Monopolies verwijzen naar de dominantie van een industrie of sector door één bedrijf of onderneming terwijl de concurrentie wordt uitgeschakeld.

Een van de meest bekende antitrustzaken in het recente geheugen betrof Microsoft, dat schuldig werd bevonden aan concurrentiebeperkende, monopoliserende acties door zijn eigen webbrowsers te forceren op computers die het Windows-besturingssysteem hadden geïnstalleerd.

Regelgevers moeten er ook voor zorgen dat monopolies niet uit een natuurlijk concurrerende omgeving worden gehaald en marktaandeel winnen door simpelweg zakelijk inzicht en innovatie. Het verwerft alleen marktaandeel door middel van uitsluitende of roofzuchtige praktijken die illegaal zijn.

Hieronder staan ​​enkele soorten monopolistisch gedrag die aanleiding kunnen zijn voor gerechtelijke stappen:

• Exclusieve leveringsovereenkomsten : deze treden op wanneer een leverancier niet aan verschillende kopers kan verkopen. Dit onderdrukt de concurrentie tegen de monopolist, omdat het bedrijf voorraden kan kopen tegen mogelijk lagere kosten en concurrenten kan verhinderen soortgelijke producten te produceren.
• De verkoop van twee producten binden: wanneer een monopolist dominantie heeft in de marktaandelen van het ene product maar marktaandelen wil winnen in een ander product, kan het de verkoop van het dominante product koppelen aan het tweede product. Dit dwingt klanten voor het tweede product om iets te kopen dat ze misschien niet nodig hebben of willen en is een overtreding van de antitrustwetten.
• Predatory Pricing: vaak moeilijk te bewijzen en een zorgvuldig onderzoek van de kant van de FTC vereist, kan roofprijzen als monopolistisch worden beschouwd als het prijsverlagend bedrijf de prijzen tot ver in de toekomst kan verlagen en voldoende marktaandeel heeft om zijn verliezen terug te verdienen .
• Weigering om te handelen : net als elk ander bedrijf kunnen monopolies kiezen met wie ze zaken willen doen. Als zij echter hun marktdominantie gebruiken om concurrentie te voorkomen, kan dit worden beschouwd als een schending van de antitrustwetten.

Fusies en overnames

Geen enkele introductie van antitrustwetgeving zou compleet zijn zonder aandacht te besteden aan fusies en overnames. We kunnen deze onderverdelen in horizontale, verticale en potentiële fusies van concurrenten.

Horizontale fusies: wanneer bedrijven met dominante marktaandelen zich voorbereiden op een fusie, moet de FTC beslissen of de nieuwe entiteit in staat zal zijn monopolistische en concurrentiebeperkende druk uit te oefenen op de resterende bedrijven. Bijvoorbeeld, het bedrijf dat Malibu Rum maakt en een marktaandeel van 8% had in de totale verkoop van rum, stelde voor het bedrijf te kopen dat de rum van Captain Morgan maakte, dat 33% van de totale omzet had om een ​​nieuw bedrijf te vormen met een marktaandeel van 41%.

Ondertussen behaalde de gevestigde dominante onderneming meer dan 54% van de omzet. Dit zou betekenen dat de premium rum-markt zou bestaan ​​uit twee concurrenten die samen verantwoordelijk zijn voor meer dan 95% van de omzet. De FTC betwistte de fusie op grond van het feit dat de twee overgebleven bedrijven konden samenspannen om de prijzen te verhogen en Malibu dwong zijn rumactiviteiten af ​​te stoten.

Unilaterale effecten. De FTC zal vaak fusies tussen rivaliserende bedrijven die nauwe substituten aanbieden, aanvechten, op grond van het feit dat de fusie de gunstige concurrentie en innovatie zal elimineren. In 2004 deed de FTC precies dat door een fusie tussen General Electric en een concurrerende onderneming aan te vechten, aangezien de concurrerende onderneming concurrerende niet-destructieve testapparatuur produceerde. Om de fusie voort te zetten, stemde GE ermee in zijn niet-destructieve testapparatuuractiviteiten af ​​te stoten.

Verticale Fusies. Fusies tussen kopers en verkopers kunnen kostenbesparingen en bedrijfssynergieën verbeteren, wat zich kan vertalen in concurrerende prijzen voor consumenten. Maar wanneer de verticale fusie een negatief effect op de concurrentie kan hebben vanwege het onvermogen van een concurrent om toegang te krijgen tot leveringen, kan de FTC bepaalde bepalingen eisen voordat de fusie wordt voltooid. Valero Energy moest bijvoorbeeld bepaalde bedrijven afstoten en een informatieve firewall vormen toen het een ethanol-terminator-operator verwierf.

Potentiële mededingingsfusies. In de loop der jaren heeft de FTC ongebreidelde preventieve fusieactiviteiten in de farmaceutische industrie tussen dominante bedrijven en potentiële of nieuwe marktdeelnemers uitgedaagd om de concurrentie en de toegang tot de industrie te vergemakkelijken.

De grote drie antitrustwetten

Laten we de belangrijkste antitrustwetten in de Verenigde Staten kort bekijken. De kern van de Amerikaanse antitrustwetgeving werd gecreëerd door drie stukken wetgeving: de Sherman Anti-Trust Act van 1890, de Federal Trade Commission Act - die ook de FTC creëerde - en de Clayton Antitrust Act.

1. De Sherman Anti-Trust Act was bedoeld om onredelijk 'contract, combinatie of samenzwering bij handelsbeheersing' te voorkomen en 'monopolisatie probeerde monopolisatie of samenzwering of combinatie te monopoliseren'. Schendingen van de Sherman Anti-Trust Act kunnen ernstige gevolgen hebben, met boetes tot $ 100 miljoen voor bedrijven en $ 1 miljoen voor particulieren, en gevangenisstraffen tot 10 jaar.
2. De Federal Trade Commission Act verbiedt "oneerlijke concurrentiemethoden" en "oneerlijke of misleidende handelingen of praktijken." Volgens het Hooggerechtshof schenden schendingen van de Sherman Anti-Trust Act ook de Federal Trade Commission Act. Daarom, hoewel de FTC technisch gezien de Sherman Anti-Trust Act niet kan afdwingen, kan het onder de FTC Act gevallen aanhangig maken tegen schendingen van de Sherman Anti-Trust Act.
3. De Clayton Antitrust Act heeft betrekking op specifieke praktijken die de Sherman Anti-Trust Act mogelijk niet aanpakt. Volgens de FTC omvatten deze het voorkomen van fusies en overnames die "de concurrentie aanzienlijk kunnen verminderen of de neiging hebben om een ​​monopolie te creëren, " het voorkomen van discriminerende prijzen, diensten en vergoedingen in transacties tussen handelaren, waarbij grote bedrijven verplicht zijn de overheid op de hoogte te stellen van mogelijke fusies en overnames, en particulieren in te schakelen met het recht om drievoudige schadevergoeding te eisen wanneer ze zijn geschaad door gedrag dat de Sherman en Clayton-handelingen schendt, en waarbij de slachtoffers gerechtelijke bevelen krijgen om verdere toekomstige overtredingen te verbieden.

Het komt neer op

In de kern zijn antitrustbepalingen ontworpen om het welzijn van de consument te maximaliseren. Voorstanders van de Sherman Act, de Federal Trade Commission Act en de Clayton Antitrust Act beweren dat deze antitrustwetten sinds hun oprichting de consument en concurrenten hebben beschermd tegen marktmanipulatie als gevolg van bedrijfszucht. Door middel van zowel civiele als strafrechtelijke handhaving proberen antitrustwetten te stoppen met prijs- en biedingsoplossingen, monopolisatie en concurrentiebeperkende fusies en overnames.