Inzicht in het voormalige One Child-beleid van China

China's beleid voor één kind heeft waarschijnlijk evenveel aandacht gekregen als de omvang van de bevolking, 's werelds grootste met meer dan 1, 38 miljard. Het doel van het beleid was om ervoor te zorgen dat de bevolkingsgroei de economische ontwikkeling niet te boven ging en uitdagingen en onevenwichtigheden op het gebied van milieu en natuurlijke hulpbronnen door een snel groeiende bevolking te verlichten.

Het was aanvankelijk bedoeld als tijdelijke maatregel en heeft naar schatting tot 400 miljoen geboorten voorkomen sinds het werd ingesteld. Het door de overheid gemandateerde beleid werd formeel beëindigd met weinig fanfare op 29 oktober 2015, nadat de regels langzaam waren versoepeld om meer paren die aan bepaalde criteria voldoen, toe te staan ​​een tweede kind te krijgen. Nu kunnen alle paren twee kinderen krijgen.

De reden om het beleid voor alle Chinese burgers te beëindigen is puur demografisch: te veel Chinezen gaan met pensioen en de bevolking van de natie heeft te weinig jonge mensen in dienst om te zorgen voor hun pensioen, gezondheidszorg en voortdurende economische groei. Ongeveer 30% van de Chinese bevolking is ouder dan 50 jaar en het aantal werknemers dat toetreedt tot de totale Chinese beroepsbevolking is de afgelopen drie jaar gedaald, een trend die naar verwachting zal versnellen.

Geschiedenis

Het beleid voor één kind werd in 1979 geïntroduceerd door de Chinese leider Deng Xiaoping om de snelgroeiende bevolking van China te beteugelen. Destijds was het ongeveer 970 miljoen.

Toen het beleid werd ingevoerd, stelde het dat Han-Chinezen, de etnische meerderheid, maar één kind kon krijgen. Begin jaren tachtig versoepelde China het beleid om koppels een tweede kind te laten krijgen als elke ouder beide kinderen zijn. Uitzonderingen zijn ook paren die in landelijk China wonen en etnische minderheden met een kleine bevolking.

De jaren voorafgaand aan het beleid volgden op de oprichting van de Volksrepubliek China. Na jaren van onrust verbeterde de medische zorg en sanitaire voorzieningen en begon de Chinese bevolking te groeien. Destijds werd dit gezien als een economische zegen voor een land dat zich transformeerde in een industrieel land van een agrarisch land.

Tegen de jaren 1950 begon de bevolkingsgroei de voedselvoorziening te overtreffen, en de overheid begon anticonceptie te promoten. Na Mao Zedong's grote sprong vooruit in 1958, een plan om de Chinese economie snel te moderniseren, volgde een catastrofale hongersnood, die resulteerde in de dood van tientallen miljoenen Chinezen.

In de nasleep van de hongersnood bleef de regering gezinsplanning bevorderen, zoals het uitstellen van kinderen en het gebruik van anticonceptie. Dit werd tijdelijk ontspoord door de omwenteling veroorzaakt door de Culturele Revolutie in 1966. Tegen het einde van de jaren zestig begon de regering de campagnes voor gezinsplanning op te voeren en halverwege de jaren zeventig introduceerde zij de slogan 'Laat, lang en weinigen'.

Stimulansen of beloningen voor gezinnen die zich houden aan het beleid voor één kind zijn betere kansen op werk, hogere lonen en overheidssteun. Degenen die niet worden onderworpen aan boetes en toegang tot overheidssteun en werkgelegenheid kunnen moeilijk worden.

Versoepeling van beleid

Eind 2013 heeft de Chinese regering, als onderdeel van een pakket sociale, economische en juridische hervormingen, het beleid voor één kind gewijzigd om koppels een tweede kind te laten krijgen als een van beide ouders in plaats van beide enig kind is. De verandering begon begin dit jaar in heel China.

Tot en met september 2014 hebben 800.000 koppels een aanvraag gedaan voor een tweede kind, volgens de krant China Daily, die statistieken citeerde van de Chinese regering van de National Health and Family Planning Commission.

Er werd geschat dat 11 miljoen paren in aanmerking kwamen en dat de helft uiteindelijk van toepassing zou zijn. Een probleem dat Chinese paren belet een tweede kind te krijgen, is dat velen van hen in steden wonen, waar de kosten van levensonderhoud hoog genoeg zijn om hen af ​​te schrikken - een probleem waarmee ook paren in het Westen te maken hebben. (Zie voor meer informatie: Boom of Bust: The End of China's One-Child Policy?)

Geslachtsongelijkheid

Een van de onbedoelde bijwerkingen van het beleid voor één kind is dat China nu het meest genderevenwichtige land ter wereld is vanwege een culturele voorkeur voor mannelijke nakomelingen. Dit heeft geresulteerd in de praktijk van paren die vrouwelijke foetussen afbreken. Abortus is legaal in China, hoewel sekse-selectieve abortus dat niet is.

De geslachtsverhouding in China is 117, 6 jongens voor elke 100 geboren meisjes. Sommige onderzoekers schatten dat er tegen 2020 ongeveer 30 miljoen meer jonge mannen dan vrouwen in China zullen zijn. Dit betekent dat miljoenen Chinese mannen mogelijk geen vrouwen kunnen vinden.

Verouderende bevolking

Het Chinese beleid voor één kind was succesvol in het verlagen van het geboortecijfer, dat sinds de jaren negentig is gedaald tot een gemiddelde van 1, 5, wat betekent dat vrouwen gemiddeld 1, 5 kinderen krijgen. Dit betekent ook dat het nu wordt geconfronteerd met een verouderende bevolking, die afhankelijk is van hun kinderen om hen te ondersteunen als ze ouder zijn en niet meer werken. Naar schatting is een kwart van de bevolking in 2030 ouder dan 60 jaar.

Krimpend personeelsbestand

De bevolkingscontrole had ook geleid tot een krimp van het personeelsbestand. De Chinese beroepsbevolking daalde tot 897, 29 miljoen werknemers in 2018, daalde met 0, 5% in het zevende opeenvolgende jaar van achteruitgang, volgens het National Bureau of Statistics (NBS). De toenemende oudere bevolking van China en de afnemende beroepsbevolking vormden de aanzet voor de versoepeling en beëindiging van het beleid voor één kind.

Het komt neer op

Het Chinese beleid voor één kind heeft naar schatting tot 400 miljoen geboorten voorkomen sinds het werd ingesteld. In de nasleep van een vergrijzende bevolking en krimpende beroepsbevolking werd het beleid eerst versoepeld om een ​​tweede kind toe te staan ​​voor veel jonge paren en werd het vervolgens formeel beëindigd in oktober 2015.