Inzicht in eigendomsbewijzen

Eigendomsbewijzen worden gebruikt om onroerend goed over te dragen van een schenker (verkoper) aan een schenker (koper). Om een ​​akte rechtsgeldig te laten zijn, moet deze de identificatie van de schenker en begunstigde bevatten, en een adequate beschrijving van het onroerend goed.

Meer specifiek vallen daden in een aantal categorieën, waaronder garantie, quitclaim en speciale doeleinden. Dit artikel zal bepalen wat daden zijn, wat moet worden opgenomen in een akte om het rechtsgeldig te maken en de verschillende soorten daden die worden gebruikt bij de overdracht van onroerend goed.

Wat zijn eigendomsbewijzen?

Een eigendomsbewijs is een geschreven en ondertekend rechtsinstrument dat wordt gebruikt om het eigendom van onroerend goed over te dragen van de oude eigenaar (de verlener) aan de nieuwe eigenaar (de begunstigde). Historisch gezien werd onroerend goed overgedragen via een ceremoniële handeling die bekend stond als 'livrei van seisin'. In deze handeling overhandigde de persoon die het land overdroeg een tak of kluit gras van het land aan de persoon die het land in ontvangst nam. Een mondelinge of schriftelijke verklaring ging vaak gepaard met het gebaar, hoewel het de livrei van seisin was die de titel legaal aan het onroerend goed overdroeg. Tegenwoordig wordt het eigendomsrecht overgedragen door een papieren akte.

Essentiële akte-elementen

Hoewel elke staat zijn eigen vereisten heeft, moeten de meeste akten verschillende essentiële elementen bevatten om rechtsgeldig te zijn:

• Het moet schriftelijk zijn. Hoewel de meeste akten op gedrukte formulieren worden ingevuld, is er geen wettelijke vereiste dat een specifiek formulier moet worden gebruikt zolang de essentiële elementen zijn opgenomen.
• De cedent moet wettelijk bevoegd zijn om het onroerend goed over te dragen en de cessionaris moet in staat zijn de toekenning van het onroerend goed te ontvangen. Een persoon die bevoegd is om een ​​geldig contract te sluiten, wordt beschouwd als bevoegd om een ​​schenker te zijn.
• De cedent en de begunstigde moeten zodanig worden geïdentificeerd dat ze kunnen worden vastgesteld.
• Het onroerend goed moet voldoende worden beschreven.
• Er moeten operationele vervoermiddelen aanwezig zijn. Alle standaardformulieren bevatten de benodigde juridische taal die het onroerend goed daadwerkelijk overdraagt.
• De akte moet worden ondertekend door de schenker of schenkers als het onroerend goed in het bezit is van meer dan één persoon.
• De akte moet rechtsgeldig worden afgegeven aan de begunstigde of aan iemand die namens de begunstigde optreedt.
• De akte moet door de begunstigde worden aanvaard. Doorgaans worden daden aanvaard door de begunstigde, maar in bepaalde omstandigheden kan de begunstigde de aflevering van de akte weigeren.

Inzicht in eigendomsbewijzen

Soorten daden

Daden kunnen op verschillende manieren worden geclassificeerd. In grote lijnen worden daden geclassificeerd als officieel of privé. Officiële daden worden uitgevoerd op grond van gerechtelijke of gerechtelijke procedures. Bij de meeste onroerendgoedtransacties zijn echter particulieren en zakelijke entiteiten betrokken die privé-akten gebruiken.

De akten worden ook gecategoriseerd op basis van het type eigendomsrechten dat door de schenker wordt verstrekt. De verschillende soorten daden omvatten:

Algemene garantie akte

De algemene garantieakte biedt de begunstigde de meeste bescherming. Met dit type akte doet de schenker een reeks juridisch bindende beloften (convenanten genoemd) en garanties aan de begunstigde (en hun erfgenamen) die overeenkomen de begunstigde te beschermen tegen alle eerdere claims en eisen van alle personen met betrekking tot het vervoerde land. . De gebruikelijke eigendomsconvenanten die zijn opgenomen in een algemene garantieakte zijn:

• het verbond van seisin, wat betekent dat de verlener garandeert dat hij het eigendom bezit en het wettelijke recht heeft om het over te dragen
• het convenant tegen lasten, dat aangeeft dat de schenker garandeert dat het onroerend goed vrij is van pandrechten of lasten, behalve zoals specifiek vermeld in de akte
• het verbond van rustig genieten, wat aangeeft dat de begunstigde rustig bezit van het onroerend goed zal hebben en niet gestoord zal worden omdat de verlener een gebrekkige titel had
• het convenant van verdere verzekering, waarbij de schenker belooft elk document af te leveren dat nodig is om de titel goed te maken

Speciale garantie akte

Waar in een algemene garantieactie de verlener belooft de titel die wordt overgedragen tegen de claims van alle personen te garanderen en te verdedigen, garandeert de verlener van een speciale garantieactie dat zij de eigendom van het onroerend goed hebben ontvangen en dat ze niets hebben gedaan terwijl ze de titel hadden om een ​​defect te creëren.

Met andere woorden, alleen gebreken die zijn ontstaan ​​tijdens het eigendom van de licentiegever zijn gerechtvaardigd. Vanwege deze beperking biedt de speciale garantie de begunstigde minder bescherming dan de algemene garantie-akte. Veel kopers van onroerend goed zullen aandringen op een algemene garantieakte om te beschermen tegen problemen die kunnen ontstaan ​​als gevolg van een speciale garantieakte.

Quitclaim Deed

De quitclaim-akte, ook een niet-garantieakte genoemd, biedt de begunstigde de minste hoeveelheid bescherming. Dit soort akte geeft het eventuele belang weer dat de schenker momenteel in het onroerend goed heeft, indien van toepassing. Er worden geen garanties of beloften gedaan met betrekking tot de kwaliteit van de titel. Als de licentiegever een goede titel heeft, is de quitclaim-akte in wezen even effectief als een algemene garantie-akte. Als de titel echter een defect bevat, heeft de begunstigde geen wettelijk verhaal op de verlener krachtens de akte. Een quitclaim-akte wordt vaak gebruikt als de verlener niet zeker is van de status van de titel (als deze gebreken bevat) of als de verlener geen aansprakelijkheid wil op grond van de titelconvenanten.

Daden voor speciale doeleinden

Speciale daden worden vaak gebruikt in verband met gerechtelijke procedures en gevallen waarin de akte afkomstig is van een persoon die handelt in een soort officiële hoedanigheid. De meeste speciale daden bieden de begunstigde weinig tot geen bescherming en zijn in wezen quitclaim-daden. Soorten daden voor speciale doeleinden omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

• Beheerdersakte: dit kan worden gebruikt wanneer een persoon de darm sterft (zonder testament). Een door de rechtbank aangewezen beheerder zal over de activa van de overledene beschikken en een akte van een beheerder kan worden gebruikt om de eigendom van de eigendom aan de gerechtigde over te dragen.
• Executor's Deed: Dit kan worden gebruikt wanneer een persoon sterft (met een testament). De uitvoerder van de nalatenschap zal over de activa van de overledene beschikken en een akte van een uitvoerder kan worden gebruikt om de titel of het onroerend goed aan de begunstigde over te dragen.
• Sheriff's Deed: deze wordt aan de succesvolle bieder gegeven bij een executieverkoop gehouden om te voldoen aan een oordeel dat is verkregen tegen de eigenaar van het onroerend goed. De begunstigde ontvangt de titel van de schuldenaar die de beslissing heeft.
• Belastingakte: deze wordt afgegeven wanneer een onroerend goed wordt verkocht voor achterstallige belastingen.
• Akte in plaats van afscherming: dit wordt gegeven door een kredietnemer die in gebreke is met een hypotheek rechtstreeks aan de kredietgever. Dit dient om afschermingsprocedures te voorkomen, en als de kredietgever de akte accepteert in plaats van afscherming, wordt de lening beëindigd. Veel geldschieters geven er de voorkeur aan af te schermen om de titel op te schonen.
• Akte van geschenk (geschenkakte). Dit wordt gebruikt om de titel over te dragen op onroerend goed dat wordt gegeven voor geen enkele overweging of voor slechts een symbolische vergoeding. In sommige staten moet de schenkingsakte binnen twee jaar worden geregistreerd, anders wordt deze ongeldig.

Het komt neer op

De overdracht van een eigendomsrecht geschiedt bij akte. Bepaalde essentiële elementen moeten in de akte worden opgenomen om deze rechtsgeldig te laten zijn. Verschillende daden bieden verschillende niveaus van bescherming aan de begunstigde en de verplichtingen van een verlener worden bepaald door de vorm van de akte. Aangezien daden belangrijke juridische documenten zijn die van invloed zijn op eigendomsbelangen en -rechten, moet een gekwalificeerde onroerendgoedadvocaat worden geraadpleegd bij elke transactie waarbij ze betrokken zijn, zoals het sluiten van een aankoop van een huis.