Onderwaterhypotheek gedefinieerd
Een onderwaterhypotheek is een woninglening met een hogere hoofdsom dan de vrije marktwaarde van de woning. Deze situatie kan zich voordoen wanneer de waarde van onroerend goed daalt. In een onderwaterhypotheek heeft de huiseigenaar mogelijk geen eigen vermogen beschikbaar voor krediet. Een onderwaterhypotheek kan een kredietnemer mogelijk verhinderen de woning te herfinancieren of te verkopen, tenzij ze het geld hebben om het verlies uit eigen zak te betalen.
01:42Onderwaterleningen verklaren
Een onderwaterhypotheek afbreken
Hypotheken onder water waren een veel voorkomend probleem onder huiseigenaren rond het hoogtepunt van de financiële crisis van 2008, die onder andere een substantiële deflatie van de huizenprijzen met zich meebracht. Hoewel de markt sterk is hersteld dankzij steun van het monetaire beleid en rentestabilisatie, zijn hypotheken onder water nog steeds een factor die eigenaren van onroerend goed nauwlettend moeten volgen bij het doen van een investering in onroerend goed.
Over het algemeen wordt een hypotheek onder water beschouwd wanneer de waarde van de woning lager is dan de oorspronkelijke hoofdsom van de hypotheek. Afhankelijk van de waardevermindering van de woning sinds de aankoop, heeft de kredietnemer mogelijk ook geen eigen vermogen of een negatief eigen vermogen. Het eigen vermogen van een woning hangt samen met de waarde van de woning versus het betaalde saldo. Een lener met een hypotheek van $ 250.000 die zijn woningwaarde ziet dalen tot $ 225.000, wordt beschouwd als een hypotheek onder water. Als de lener de helft van de hoofdsom op zijn hypothecaire lening heeft betaald, wat resulteert in een hoofdsaldo van $ 125.000, dan worden ze nog steeds beschouwd als een positief eigen vermogen van $ 100.000 dat zou kunnen worden gebruikt in een lening met eigen vermogen.
De financiële crisis van 2008
De financiële crisis van 2008 had vele gevolgen voor de Amerikaanse economie. Een dergelijk effect was een barstende huizenbubbel die de waarde van onroerend goed in de markt aanzienlijk liet leeglopen. Een primaire katalysator voor de deflatie van de woningwaarde waren losse kredietnormen voor kredietnemers die zorgden voor bredere goedkeuringen voor hypothecaire leningen. Deze losse kredietverlening specifiek aan subprime-leners leidde tot een verhoogd aantal wanbetalingen en faillissementen die van invloed waren op de waarde van onroerend goed op de Amerikaanse markt. Dit leidde tot een verscheidenheid aan ongewone situaties die leiden tot verliezen voor kredietnemers in de hele markt waarvan de hypotheekwaarde de reële marktwaarde van hun woning overschreed.
Vervolgens hielp de monetaire-beleidsuitvoering van de Federal Reserve de Amerikaanse economie te herstellen en de huizenprijzen weer op te krikken. Lagere rentetarieven na de crisis hebben ook bijgedragen aan het verminderen van de hypotheeklasten en het vergroten van de vraag naar onroerend goed.
Beoordeling van de thuiswaarde
Gezien nieuwe marktinitiatieven uit de Dodd-Frank-wetgeving die helpen bij het verbeteren van de normen voor hypothecaire leningen, is het niet waarschijnlijk dat huizenkopers opnieuw de substantiële prijsdalingen van onroerend goed zullen zien die zich in 2008 hebben voorgedaan. De financiële crisis van 2008 heeft echter een nieuw gevoel van markt veroorzaakt realisatie en voorzichtigheid bij beleggen in onroerend goed. Omdat dergelijke geldschieters nu voorzichtiger zijn met de hypotheken die zij goedkeuren en huiseigenaren over het algemeen voorzichtiger zijn met de hypotheekschuld die zij aangaan. Zelfs met een nieuwe kijk op de markt moeten huiseigenaren echter de huiswaarden nauwgezet volgen en de hypotheekrisico's onder water beperken.
Om een goed begrip van de waarde van een huis te behouden, kan een huiseigenaar ervoor kiezen om het onroerend goed jaarlijks te laten taxeren. Taxaties worden ook regelmatig gedaan om onroerendgoedbelasting te berekenen. Een taxatiewaarde wordt gebaseerd op een aantal factoren, waaronder nationale markttendensen, recente verkopen door vergelijkbare objecten in de regio en de buurt, evenals de individuele voorzieningen van het huis. Huiseigenaren kunnen ook werken om een hoge woningwaarde voor hun huis te behouden door regelmatig te renoveren en actieve positieve gemeenschapsactiviteiten te ondersteunen.