De definitie van de wet van Walras
De wet van Walras is een economische theorie dat het bestaan van een overaanbod op de ene markt gepaard moet gaan met een overmatige vraag op een andere markt, zodat deze in evenwicht is. De wet van Walras stelt dat een onderzochte markt in evenwicht moet zijn als alle andere markten in evenwicht zijn. Keynesiaanse economie gaat er daarentegen vanuit dat het mogelijk is dat slechts één markt uit balans is zonder ergens anders een "bijpassend" onevenwicht.
De wet van Walras is vernoemd naar de Franse econoom Léon Walras (1834 - 1910), die de algemene evenwichtstheorie creëerde en de Lausanne School of economics oprichtte. De beroemde inzichten van Walras zijn te vinden in het boek Elements of Pure Economics, gepubliceerd in 1874. Walras, samen met William Jevons en Carl Menger, werden beschouwd als grondleggers van de neoklassieke economie.
Wat zegt de wet van Walras?
De wet van Walras veronderstelt dat de onzichtbare hand aan het werk is om markten in evenwicht te brengen. Wanneer er een overmatige vraag is, zal de onzichtbare hand de prijzen verhogen; wanneer er een overaanbod is, zal de hand de prijzen verlagen voor consumenten om markten in evenwicht te brengen.
Producenten van hun kant zullen rationeel reageren op veranderingen in de rentetarieven. als de tarieven stijgen, verminderen ze de productie en als ze dalen, investeren ze meer in productiefaciliteiten. Walras baseerde al deze theoretische dynamieken op de veronderstellingen dat consumenten zelfbelangen nastreven en dat bedrijven proberen hun winst te maximaliseren.
Belangrijkste leerpunten
- De wet van Walras houdt in dat, voor een overtollige vraag boven het aanbod voor een enkel goed, er een overeenkomstig overtollig aanbod boven de vraag bestaat voor ten minste één goed, dat is de toestand van het marktevenwicht.
- De wet van Walras is gebaseerd op de evenwichtstheorie, die zegt dat alle markten moeten worden "opgeruimd" van overtollige vraag en aanbod om in evenwicht te zijn.
Beperkingen van de wet van Walras
Observaties komen in veel gevallen niet overeen met de theorie. Zelfs als "alle andere markten" in evenwicht waren, betekende een overaanbod of vraag in een waargenomen markt dat het niet in evenwicht was.
Economen die de wet van Walras bestudeerden en daarop voortbouwden, stelden de hypothese dat de uitdaging van het kwantificeren van eenheden van zogenaamd 'nut', een subjectief concept, het moeilijk maakte om de wet in wiskundige vergelijkingen te formuleren, wat Walras wilde doen. Het meten van het nut voor elk individu, en niet te vergeten het samenvoegen over een populatie om een nutsfunctie te vormen, was geen praktische oefening, betoogden critici van Walras 'wet, en als het niet kon worden gedaan, zou de wet niet gelden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.