Wat zijn de economische gevolgen van specialisatie?

Specialisatie, samen met het complementaire concept van de taakverdeling, treedt op wanneer de aangeboren ongelijkheden van menselijke productieve output worden geïntensiveerd langs verschillende vaardigheden. Een persoon wordt economisch gespecialiseerd wanneer hij zijn productieve inspanningen richt op een steeds nauwer wordend takenpakket. De meest voor de hand liggende economische impact van specialisatie is te zien in de neiging van individuen om verschillende beroepen te kiezen die beter aansluiten bij hun interesses, vaardigheden, kansen en opleiding.

The Father of Economics

Adam Smith, die vaak de vader van de economie wordt genoemd, geloofde dat specialisatie en de taakverdeling de belangrijkste oorzaken van economische vooruitgang waren. De totale output wordt verhoogd wanneer een werknemer zich specialiseert in één type activiteit en handelt met andere gespecialiseerde werknemers, zei Smith. Hij wees erop dat specialisatie op individueel niveau kan plaatsvinden, langs verschillende bedrijven of zelfs landen.

Economische actoren die gespecialiseerd zijn in een taak, worden er bedrevener in. Het is dezelfde reden waarom professionele atleten oefenen voor een wedstrijd of waarom kinderen hun brieven steeds opnieuw schrijven in de kleuterschool; herhaling en spiergeheugen verhogen de productiviteit. In plaats van elke acteur te laten oefenen in het produceren van allerlei soorten goederen of diensten, zijn mensen van nature geneigd zich te specialiseren in nauwe velden en vervolgens met elkaar te handelen. Hierdoor ontstaat de arbeidsverdeling.

Absolute voorsprong

Zelfs als iemand van nature beter was in het produceren van alle soorten goederen of diensten dan alle anderen - wat economen een "absoluut voordeel" in de handel noemen, is het nog steeds zinvol om zich op slechts één gebied te specialiseren en te handelen met mensen die minder productief zijn.

Overweeg het volgende voorbeeld om te illustreren waarom dit het geval is. Een advocaat heeft een secretaresse in haar advocatenkantoor. Stel dat ze sneller kan typen, sneller kan archiveren en een computer sneller kan gebruiken dan haar secretaresse. Als het gaat om secretarieel werk, is haar arbeidsproductiviteit hoger dan die van haar secretaresse. Dat is echter niet haar meest waardevolle werk; haar meest waardevolle werk is het beoefenen van rechten. Elk uur dat ze secretarieel werk deed, was een uur dat ze geen advocaat kon zijn, dus ruilt ze haar secretaresse in om haar inkomsten als advocaat te maximaliseren.

Om te zien hoe specialisatie en taakverdeling de output van zowel de secretaris als de advocaat verbetert, stel je voor dat de secretaresse een arbeidsproductiviteit heeft van $ 20 per uur secretarieel werk en $ 0 per uur in de praktijk. De advocaat heeft een arbeidsproductiviteit van $ 30 per uur bij het uitvoeren van secretarieel werk en $ 150 per uur in de praktijk. Zelfs wanneer de advocaat $ 20 arbeid per uur van de secretaresse koopt, is ze nog steeds beter af met $ 100 omdat ze dat uur kan besteden aan het beoefenen van de wet (netto $ 130 verdiend als advocaat versus $ 30 verdiend als secretaresse). De secretaresse is beter af dan $ 20 te accepteren in plaats van werkloos te zijn.

Verhoogde specialisatie

De totale effecten van specialisatie op de economie zijn enorm. Af en toe ontwikkelen mensen die gespecialiseerd zijn in een veld nieuwe technieken of nieuwe technologieën die leiden tot enorme productiviteitsverhogingen. Meer specialisatie leidt uiteindelijk tot hogere levensstandaard voor alle betrokkenen bij economische uitwisselingen.