Wat doen investeringsbankiers echt?

Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in een carrière in Wall Street, zijn er een aantal functies die interessant kunnen zijn, waaronder handelaar, analist en investeringsbankier. Velen willen investeringsbankier zijn, aangetrokken door de spraakmakende en knappe salarissen die deze banen bieden. Dus wat doen investeringsbankiers?

Wat Investment Bankers doen

Investeringsbankiers zijn in wezen bedrijfsadviseurs.

Wall Street trok de woede van de wereld na de financiële crisis van 2007-08 en haar rol in de crisis leidde tot meer toezicht en regulering voor de financiële sector. De crisis, die een hoogtepunt bereikte nadat investeringsbank Lehman Brothers in september 2008 faillissement aanvroeg, legde de onderbuik van Wall Street bloot.

Maar hoewel de glans van een zogenaamde Wall Street-meester van het universum enigszins is aangetast als gevolg daarvan, blijven carrières op Wall Street nog steeds een gelijkspel voor top-afgestudeerden.

De rol van de Investment Banker

De investeringsbankier handelt in een adviserende hoedanigheid voor kapitaalmarkten aan bedrijven en overheden, in plaats van rechtstreeks met individuele beleggers te handelen. Investeringsbankiers helpen hun klanten geld in te zamelen op de kapitaalmarkten, bieden verschillende financiële adviesdiensten en helpen bij fusies en overnames.

Wanneer de kapitaalmarkten het goed doen, doen investeringsbankiers het dus meestal goed, omdat ze meer inkomsten kunnen genereren met alle activiteiten die ze ondernemen.

De top 5 vaardigheden die een investeringsbankier nodig heeft

Financiën regelen

Als een groot bedrijf een fabriek wil bouwen en obligatiefinanciering wil uitgeven om zijn expansie te financieren, kan het de hulp inroepen van een investeringsbankier. Evenzo, als een overheid de bouw van een luchthaven, snelweg of ander groot gemeentelijk project wil financieren, kan ze samenwerken met een investeringsbankier om obligaties uit te geven om kapitaal aan te trekken.

In een dergelijk geval zou de investeringsbank de uitgifte van de obligaties plannen, de uitgifte van de obligaties zodanig waarderen dat er voldoende vraag naar de obligaties is, samenwerken met de emittent om de documentatie van de US Securities and Exchange Commission (SEC) te beheren die nodig is om de obligaties uit te geven, en helpen de obligaties te verkopen.

De investeringsbankier speelt ook een rol bij het regelen van aandelenfinanciering. Stel dat een bedrijf besluit dat het meer geld nodig heeft om te groeien en besluit het geld in te zamelen door in te gaan op een beursgang of beursgang. Een investeringsbankier zou een prospectus samenstellen waarin de voorwaarden van het aanbod en de risico's die het met zich meebrengt, worden uitgelegd, het uitgifteproces met de SEC beheren en de prijs helpen bepalen. De aandelen moeten precies goed geprijsd zijn. Als ze te hoog geprijsd zijn, is het publiek misschien niet geïnteresseerd om ze te kopen. Als ze te laag geprijsd zijn, laat de zakenbankier misschien wat geld op de tafel liggen dat hij of zij voor de klant had kunnen genereren.

Underwriting Deals

Bij het regelen van kapitaalmarktenfinanciering voor zijn klanten, nemen investeringsbankiers doorgaans ook de verzekering van de deals op zich. Dit betekent dat zij het risico beheersen dat inherent is aan het proces door de effecten van de emittenten te kopen en ze te verkopen aan openbare of institutionele kopers. Investeringsbankiers kopen de effecten tegen één prijs en voegen vervolgens een verhoging toe in de verkoopprijs en genereren daarmee een winst die het risico compenseert dat ze nemen. Deze spread is de verzekeringstechnische spread. Doorgaans werkt een leidende investeringsbankier met een groep van investeringsbankiers, een syndicaat genoemd, om een ​​probleem te waarborgen, zodat het risico onder hen wordt gespreid.

Soms fungeert de verzekeraar alleen als tussenpersoon bij het op de markt brengen van de transacties en doet hij zijn best om de effecten op de markt te brengen, maar neemt hij het verzekeringstechnisch risico niet op zich. In dit geval hebben de investeringsbankiers de mogelijkheid om effecten te verkopen en op commissiebasis betaald te krijgen voor het werkelijke bedrag aan effecten die zij verkopen.

Privéplaatsingen

In plaats van de kosten van een openbaar aanbod op zich te nemen, helpen investeringsbankiers soms hun klanten om kapitaal aan te trekken via private plaatsingen. Ze kunnen bijvoorbeeld een aanbod van obligaties plaatsen bij een institutionele belegger, zoals een verzekeringsmaatschappij of een pensioenfonds. Dit is meestal een snellere manier om geld in te zamelen, omdat dit soort aanbiedingen niet bij de SEC hoeft te worden geregistreerd.

De overheid beschouwt institutionele beleggers als geavanceerder dan individuele beleggers, dus er zijn minder regels voor private plaatsingen.

Fusies en overnames

Een ander gebied waar investeringsbankiers een rol spelen, is wanneer een bedrijf een ander bedrijf wil kopen. Een investeringsbankier geeft advies over hoe het bedrijf moet omgaan met de overname, inclusief de prijsstelling van het aanbod. Dit omvat het waarderen van het beoogde bedrijf en het bedenken van een prijs die zijn waarde vertegenwoordigt. Aan de andere kant van de deal hebben bedrijven die zichzelf te koop aanbieden ook investeringsbankiers nodig om de vraagprijs en aanbiedingen te evalueren. Soms kunnen fusies en overnames langdurige gevechten met zich meebrengen.

Belangenverstrengeling

Zelfs als investeringsbankiers helpen de wielen van kapitaalmarkten te smeren, hebben ze kritiek gekregen. Ten eerste is de legitimiteit van het aandelenonderzoek van Wall Street in twijfel getrokken, omdat van investeringsbankiers wordt gezegd dat ze druk uitoefenen op analisten om effecten te waarderen om hun klanten te behagen om investeringsbankactiviteiten te genereren. De SEC heeft wetgeving ingevoerd om dergelijke belangenconflicten tussen een investeringsbankbedrijf van een onderneming en haar onderzoeksactiviteiten op het gebied van effecten aan te pakken.

Een ander belangenconflict kan optreden wanneer investeringsbankiers, die toegang hebben tot vertrouwelijke informatie van klanten met betrekking tot hun bedrijf en prospects, informatie kunnen doorgeven aan de handelaren van hun bedrijf. Handelaren kunnen deze voorkennis tot een oneerlijk voordeel gebruiken bij het omgaan met beleggers die niet over dezelfde informatie beschikken.

Het komt neer op

In een kapitalistische economie spelen investeringsbankiers een rol bij het helpen van hun klanten om kapitaal aan te trekken om verschillende activiteiten te financieren en hun activiteiten te laten groeien. Het zijn financiële adviesbemiddelaars die prijskapitaal helpen en dit voor verschillende doeleinden toewijzen.

Hoewel deze activiteit helpt de wielen van het kapitalisme glad te strijken, is de rol van investeringsbankiers onder de loep genomen omdat er enige kritiek is dat ze te veel betaald krijgen met betrekking tot de diensten die ze verlenen.