Wat is de ruilvergelijking?
De ruilvergelijking is een economische identiteit die de relatie laat zien tussen de geldhoeveelheid, de snelheid van het geld, het prijsniveau en een uitgavenindex. De Engelse klassieke econoom John Stuart Mill heeft de ruilvergelijking afgeleid op basis van eerdere ideeën van David Hume. Het zegt dat de totale hoeveelheid geld die van eigenaar verandert in de economie, altijd gelijk zal zijn aan de totale geldwaarde van de goederen en diensten die van eigenaar veranderen in de economie.
Belangrijkste leerpunten
- De ruilvergelijking is een wiskundige uitdrukking van de kwantiteitstheorie van geld.
- In zijn basisvorm zegt de vergelijking dat de totale hoeveelheid geld die van eigenaar verandert in een economie, gelijk is aan de totale geldwaarde van goederen die van eigenaar veranderen, of dat de nominale uitgaven gelijk zijn aan het nominale inkomen.
- De ruilvergelijking is gebruikt om te beweren dat de inflatie evenredig zal zijn aan veranderingen in het geldaanbod en dat de totale vraag naar geld kan worden opgesplitst in de vraag naar gebruik bij transacties en de vraag om geld aan te houden voor de liquiditeit ervan.
Inzicht in de vergelijking van Exchange
De oorspronkelijke vorm van de vergelijking is als volgt:
M × V = P × Twhere: M = De geldhoeveelheid of gemiddelde valuta-eenheden inV = De snelheid van het geld, of het gemiddelde aantal P = Het gemiddelde prijsniveau van goederen gedurende het jaar \ begin {uitgelijnd} & M \ \ keer \ V \ = \ P \ \ keer \ T \\ & \ textbf {waar:} \\ & \ begin {uitgelijnd} M = \ & \ text {De geldhoeveelheid of gemiddelde valuta-eenheden in} \\ & \ text {oplage in een jaar} \ einde {uitgelijnd} \\ & \ begin {uitgelijnd} V = \ & \ text {De snelheid van geld, of het gemiddelde aantal} \\ & \ text {keer dat een valuta-eenheid van hand verandert per jaar} \ einde {uitgelijnd} \\ & P = \ text {Het gemiddelde prijsniveau van goederen gedurende het jaar} \\ & T = \ text {Een index van de reële waarde van geaggregeerde transacties} \ einde {uitgelijnd} M × V = P × Twhere: M = De geldhoeveelheid, of gemiddelde valuta-eenheden in V = De snelheid van het geld, of het gemiddelde aantal P = Het gemiddelde prijsniveau van goederen gedurende het jaar
M x V kan vervolgens worden geïnterpreteerd als de gemiddelde valuta-eenheden in omloop in een jaar, maal het gemiddelde aantal keren dat elke valuta-eenheid in dat jaar van eigenaar wisselt, wat gelijk is aan de totale hoeveelheid geld die in een jaar in een economie is uitgegeven.
Aan de andere kant, P x T kan worden geïnterpreteerd als het gemiddelde prijsniveau van goederen gedurende het jaar, maal de reële waarde van aankopen in een economie gedurende het jaar, gelijk aan het totale geld besteed aan aankopen in een economie in het jaar
De ruilvergelijking zegt dus dat de totale hoeveelheid geld die van eigenaar verandert in de economie altijd gelijk zal zijn aan de totale geldwaarde van de goederen en diensten die van eigenaar veranderen in de economie.
Latere economen herformuleren de vergelijking vaker als:
M × V = P × Qwhere: Q = Een index van reële uitgaven \ begin {uitgelijnd} & M \ \ times \ V \ = \ P \ \ times \ Q \\ & \ textbf {waar:} \\ & Q \ = \ \ text {Een index van reële uitgaven} \\ & P \ \ times \ Q \ = \ \ text {Nominaal BBP} \ einde {uitgelijnd} M × V = P × Qwhere: Q = Een index van reële uitgaven
Dus nu zegt de ruilvergelijking dat de totale nominale uitgaven altijd gelijk zijn aan de totale nominale inkomsten.
De ruilvergelijking heeft twee primaire toepassingen. Het vertegenwoordigt de primaire uitdrukking van de kwantiteitstheorie van geld, die veranderingen in de geldhoeveelheid relateert aan veranderingen in het algemene prijsniveau. Bovendien kan het oplossen van de vergelijking voor M dienen als een indicator voor de vraag naar geld in een macro-economisch model.
De kwantiteitstheorie van geld
Als in de kwantiteitstheorie van geld wordt aangenomen dat de snelheid van geld en de reële output constant zijn, om de relatie tussen de geldhoeveelheid en het prijsniveau te isoleren, dan zal elke verandering in de geldhoeveelheid worden weerspiegeld door een evenredige prijsverandering niveau.
Los dit eerst op voor P:
P = M × (VQ) P \ = \ M \ \ times \ \ left (\ frac {V} {Q} \ right) P = M × (QV)
En onderscheid met betrekking tot tijd:
dPdt = dMdt \ frac {dP} {dt} \ = \ \ frac {dM} {dt} dtdP = dtdM
Dit betekent dat de inflatie evenredig zal zijn aan elke toename van de geldhoeveelheid. Dit wordt dan het fundamentele idee achter het monetarisme en de stimulans voor het dictum van Milton Friedman dat 'inflatie altijd en overal een monetair fenomeen is'.
Geldvraag
Als alternatief kan de ruilvergelijking worden gebruikt om de totale vraag naar geld in een economie af te leiden door M op te lossen:
M = (P × QV) M \ = \ \ links (\ frac {P \ \ times \ Q} {V} \ rechts) M = (VP × Q)
Ervan uitgaande dat de geldhoeveelheid gelijk is aan de vraag naar geld (dwz dat de financiële markten in evenwicht zijn):
MD = (P × QV) M_D \ = \ \ left (\ frac {P \ \ times \ Q} {V} \ right) MD = (VP × Q)
Of:
MD = (P × Q) × (1V) M_D \ = \ \ left (P \ \ times \ Q \ right) \ \ times \ \ left (\ frac {1} {V} \ right) MD = ( P × Q) × (V1)
Dit betekent dat de vraag naar geld evenredig is aan het nominale inkomen en het omgekeerde van de snelheid van het geld. Economen interpreteren typisch de inverse van de snelheid van geld als de vraag om kassaldi aan te houden, zodat deze versie van de ruilvergelijking laat zien dat de vraag naar geld in een economie bestaat uit de vraag naar gebruik bij transacties (P x Q ) en liquiditeitsvraag (1 / V).
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.