Wat is koopkrachtpariteit (PPP)?

Een populaire macro-economische analysemaatstaf om economische productiviteit en levensstandaard tussen landen te vergelijken, is koopkrachtpariteit (PPP). PPP is een economische theorie die de valuta's van verschillende landen vergelijkt via een "basket of goods" -benadering.

Volgens dit concept zijn twee valuta's in evenwicht - de valuta's staan ​​op peil - wanneer een mand met goederen in beide landen hetzelfde geprijsd is, rekening houdend met de wisselkoersen.

Belangrijkste leerpunten

• Koopkrachtpariteit (PPP) is een populaire maatstaf die wordt gebruikt door macro-economische analisten.
• PPP vergelijkt economische productiviteit en levensstandaard tussen landen.
• Sommige landen passen hun bruto binnenlands product (BBP) aan om PPS te weerspiegelen.

Koopkrachtpariteit (PPP)

Koopkrachtpariteit berekenen

De relatieve versie van PPP wordt berekend met de volgende formule:

S = P1P2waar: S = Wisselkoers van valuta 1 naar valuta 2P1 = Kosten van goede X in valuta 1 \ begin {uitgelijnd} & S = \ frac {P_1} {P_2} \\ & \ textbf {waar:} \\ & S = \ text {Wisselkoers van valuta} 1 \ text {to currency} 2 \\ & P_1 = \ text {Good of Cost} X \ text {in valuta} 1 \\ & P_2 = \ text {Good of Cost} X \ text {in valuta} 2 \ end {uitgelijnd} S = P2 P1 waarbij: S = Wisselkoers van valuta 1 naar valuta 2P1 = Kosten van goede X in valuta 1

De koopkrachtpariteit van landen vergelijken

Om een ​​zinvolle vergelijking van prijzen tussen landen te maken, moet een breed scala aan goederen en diensten worden overwogen. Deze één-op-één vergelijking is echter moeilijk te realiseren vanwege de enorme hoeveelheid gegevens die moet worden verzameld en de complexiteit van de vergelijkingen die moeten worden getrokken. Om dit met meer gemak te vergemakkelijken, hebben de Universiteit van Pennsylvania en de Verenigde Naties in 1968 hun krachten gebundeld om het International Comparison Program (ICP) op te zetten.

Met dit programma hebben de door de ICP gegenereerde PPP's een basis van een wereldwijd prijsonderzoek dat de prijzen van honderden verschillende goederen en diensten vergelijkt. Het programma helpt internationale macro-economen om de wereldwijde productiviteit en groei te schatten.

Om de drie jaar brengt de Wereldbank een rapport uit waarin verschillende landen worden vergeleken, in termen van PPP en Amerikaanse dollars. Zowel het Internationaal Monetair Fonds (IMF) als de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) gebruiken gewichten op basis van PPS-statistieken om voorspellingen te doen en economisch beleid aan te bevelen. Het aanbevolen economische beleid kan op korte termijn een onmiddellijke impact hebben op de financiële markten.

Sommige forexhandelaren gebruiken ook PPP om mogelijk overgewaardeerde of ondergewaardeerde valuta's te vinden. Beleggers die aandelen of obligaties van buitenlandse bedrijven aanhouden, kunnen de PPS-cijfers van de enquête gebruiken om de impact van wisselkoersschommelingen op de economie van een land te voorspellen, en dus de impact op hun investering.

Koopkrachtpariteit koppelen aan bruto binnenlands product

In de hedendaagse macro-economie verwijst het bruto binnenlands product (bbp) naar de totale monetaire waarde van de goederen en diensten die in één land worden geproduceerd. Het nominale bbp berekent de monetaire waarde in huidige, absolute termen. Het reële bbp past het nominale bruto binnenlands product aan voor inflatie.

Sommige boekhoudingen gaan echter nog verder en passen het bbp aan voor de pps-waarde. Deze aanpassing probeert het nominale bbp om te zetten in een aantal dat gemakkelijker vergelijkbaar is tussen landen met verschillende valuta's.

Om beter te begrijpen hoe GDP gecombineerd met koopkrachtpariteit werkt, stel dat het $ 10 kost om een ​​shirt in de VS te kopen, en het kost € 8, 00 om een ​​identiek shirt in Duitsland te kopen. Om een ​​vergelijking tussen appels en appels te maken, moeten we eerst de € 8, 00 omzetten in Amerikaanse dollars. Als de wisselkoers zodanig was dat het shirt in Duitsland $ 15, 00 kost, zou de PPP daarom 15/10 of 1, 5 zijn.

Met andere woorden, voor elke $ 1, 00 besteed aan het shirt in de VS, kost het $ 1, 50 om hetzelfde shirt te krijgen in Duitsland om het met de euro te kopen.

Nadelen van koopkrachtpariteit

Sinds 1986 heeft The Economist op speelse wijze de prijs van McDonald's Corp.'s (MCD) Big Mac-hamburger in vele landen bijgehouden. Hun studie resulteert in de beroemde "Big Mac Index". In Burgernomics - een prominente krant uit 2003 die de Big Mac Index en PPP verkent - noemden auteurs Michael R. Pakko en Patricia S. Pollard de volgende factoren om te verklaren waarom de koopkrachtpariteitstheorie niet overeenkomt met de realiteit.

Transportkosten

Goederen die lokaal niet beschikbaar zijn, moeten worden geïmporteerd, wat leidt tot transportkosten. Deze kosten omvatten niet alleen brandstof, maar ook invoerrechten. Geïmporteerde goederen zullen bijgevolg tegen een relatief hogere prijs worden verkocht dan identieke, lokaal geproduceerde goederen.

Fiscale verschillen

Overheidsbelastingen, zoals de belasting over de toegevoegde waarde (btw), kunnen de prijzen in het ene land ten opzichte van het andere doen stijgen.

Overheidsinterventie

Tarieven kunnen de prijs van geïmporteerde goederen aanzienlijk verhogen, terwijl dezelfde producten in andere landen relatief goedkoper zullen zijn.

Niet-verhandelde services

De prijsfactoren van de Big Mac brengen kosten met zich mee die niet worden verhandeld. Deze factoren zijn onder meer items als verzekering, energiekosten en arbeidskosten. Daarom is het onwaarschijnlijk dat die uitgaven internationaal gelijk zijn.

Marktconcurrentie

Goederen kunnen opzettelijk hoger geprijsd zijn in een land. In sommige gevallen zijn hogere prijzen omdat een bedrijf een concurrentievoordeel kan hebben ten opzichte van andere verkopers. Het bedrijf kan een monopolie hebben of deel uitmaken van een kartel van bedrijven die prijzen manipuleren en deze kunstmatig hoog houden.

Het komt neer op

Hoewel het geen perfecte meetwaarde is, laat koopkrachtpariteit je wel toe prijzen te vergelijken tussen landen met verschillende valuta's. Probeer gewoon geen hamburger te kopen in Luxemburg als u van plan bent uw geld in te wisselen voor Russische roebels!