Wat is securitisatie?

Securitisatie is het proces waarbij een illiquide activum of groep activa wordt gebruikt en door middel van financiële engineering wordt omgezet in een effect. De spotterende uitdrukking 'securitisatie voedselketen', gepopulariseerd door de film 'Inside Job' over de financiële crisis van 2007-2008, beschrijft het proces waarmee groepen van dergelijke illiquide activa (meestal schulden) worden verpakt, gekocht, gesecuritiseerd en verkocht aan beleggers.

Een typisch voorbeeld van securitisatie is een door hypotheek gedekt effect (MBS), een type door activa gedekt effect dat wordt beveiligd door een verzameling hypotheken. Voor het eerst uitgegeven in 1968, leidde deze tactiek tot innovaties zoals onderpand hypotheekverplichtingen (CMO's), die voor het eerst opkwamen in 1983. MBS werd tegen het midden van de jaren negentig heel gewoon. Het proces werkt als volgt.

Een gesecuritiseerde voedselketen smeden

De eerste stap in de keten begint met het eenvoudige proces van potentiële huiseigenaren of onroerendgoedeigenaren die hypotheken aanvragen bij commerciële banken. De gereguleerde en erkende financiële instelling maakt de leningen, die worden gedekt door claims tegen de verschillende eigenschappen die de hypotheekgevers kopen. Hypotheekobligaties (claims op toekomstige dollars) zijn activa voor de kredietverstrekkers, maar deze activa hebben een duidelijk tegenpartijrisico. De lener zou de lening niet kunnen terugbetalen en daarom verkopen banken vaak bankbiljetten voor contant geld.

Dit leidt tot de tweede grote schakel in de keten: individuele hypotheken worden gebundeld in een hypotheekpool, die als onderpand voor een MBS wordt gehouden. De MBS kan worden uitgegeven door een externe financiële onderneming, zoals een grote investeringsbank, of door dezelfde bank die de hypotheken in de eerste plaats heeft verstrekt. Door hypotheek gedekte effecten worden ook uitgegeven door aggregators zoals Fannie Mae of Freddie Mac.

Beveiliging

Hoe dan ook, het resultaat is hetzelfde: er wordt een nieuw effect gecreëerd, ondersteund door de vorderingen op de activa van de hypotheekgever. Aandelen van dit effect kunnen worden verkocht aan deelnemers aan de secundaire hypotheekmarkt. Deze markt is buitengewoon groot en biedt een aanzienlijke hoeveelheid liquiditeit aan de groep hypotheken, die anders op zichzelf vrij illiquide zou zijn. (Bekijk de functie Subprime Hypotheken voor een one-stop-shop over subprime hypotheken, de secundaire markt en de subprime meltdown.)

Er zijn meerdere soorten MBS: pass-throughs, een eenvoudige variëteit waarin hypotheekbetalingen worden verzameld en doorgegeven aan beleggers, en CMO's. CMO's splitsen de hypotheekpool in een aantal verschillende delen, tranches genoemd. Dit spreidt het risico van wanbetaling rond, vergelijkbaar met hoe standaard portefeuillediversificatie werkt. De tranches kunnen op vrijwel elke manier worden gestructureerd die de emittent nodig acht, waardoor een enkele MBS kan worden aangepast voor een verscheidenheid aan risicotolerantieprofielen.

Pensioenfondsen zullen doorgaans beleggen in door hypotheken gedekte effecten met een hoge kredietwaardigheid, terwijl hedgefondsen een hoger rendement nastreven door te beleggen in beleggingen met een lage kredietwaardigheid. In elk geval zouden de beleggers een evenredig bedrag van de hypotheekbetalingen ontvangen als hun rendement op de investering - de laatste schakel in de keten.

Bekijk voor meer informatie over gestructureerde financiering Winst op hypotheekschuld met MBS .