Welke rol speelt de overheid in het kapitalisme?

De juiste rol van de overheid in een kapitalistisch economisch systeem wordt al eeuwen lang fel besproken. In tegenstelling tot socialisme, communisme of fascisme, speelt het kapitalisme geen rol voor een dwingende, gecentraliseerde publieke autoriteit. Terwijl bijna alle economische denkers en beleidsmakers pleiten voor een zekere mate van overheidsinvloed in de economie, vinden die interventies plaats buiten de strikt gedefinieerde grenzen van het kapitalisme.

Kapitalisme zonder de staat

De term 'kapitalisme' werd beroemd gemaakt door Karl Marx, de meest beruchte criticus van het systeem. In zijn boek Das Kapital verwees Marx naar kapitalisten als degenen die de productiemiddelen bezaten en andere arbeiders in dienst hadden om winst te maken. Tegenwoordig verwijst het kapitalisme naar de organisatie van de samenleving volgens twee centrale principes: particuliere eigendomsrechten en vrijwillige handel.

De meeste moderne concepten van privé-eigendom komen voort uit John Locke's theorie van homesteading, waarin mensen eigendom claimen door hun arbeid te mengen met niet-geclaimde middelen. Eenmaal eigendom, zijn de enige legitieme middelen om eigendom over te dragen via handel, geschenken, erfenis of weddenschappen. In het laissez-faire-kapitalisme bezitten particulieren of bedrijven economische middelen en controleren hun gebruik.

Vrijwillige handel is het mechanisme dat activiteit in een kapitalistisch systeem aandrijft. De eigenaars van hulpbronnen concurreren met elkaar om consumenten, die op hun beurt concurreren met andere consumenten om goederen en diensten. Al deze activiteit is ingebouwd in het prijssysteem, dat vraag en aanbod in evenwicht brengt om de verdeling van middelen te coördineren.

Deze concepten - particulier eigendom en vrijwillige handel - staan ​​haaks op de aard van de overheid. Regeringen zijn openbare, geen particuliere instellingen. Ze engageren zich niet vrijwillig, maar gebruiken liever belastingen, voorschriften, politie en militairen om doelstellingen na te streven die vrij zijn van de overwegingen van het kapitalisme.

Invloed van de overheid op kapitalistische uitkomsten

Bijna elke voorstander van het kapitalisme steunt een zekere mate van overheidsinvloed in de economie. De enige uitzonderingen zijn anarchokapitalisten, die geloven dat alle functies van de staat kunnen en moeten worden geprivatiseerd en worden blootgesteld aan marktwerking. Klassieke liberalen, libertariërs en minarchisten beweren dat kapitalisme het beste systeem is om middelen te verdelen, maar dat de overheid moet bestaan ​​om de privé-eigendomsrechten te beschermen via het leger, de politie en de rechtbanken.

In de Verenigde Staten worden de meeste economen geïdentificeerd als Keynesiaans, Chicago-school of klassiek liberaal. Keynesiaanse economen geloven dat het kapitalisme grotendeels werkt, maar macro-economische krachten binnen de conjunctuurcyclus vereisen overheidsinterventie om het te helpen gladstrijken. Ze ondersteunen het fiscale en monetaire beleid, evenals andere voorschriften voor bepaalde zakelijke activiteiten. Chicago-school economen zijn geneigd een mild gebruik van monetair beleid en een lager niveau van regulering te ondersteunen.

In termen van politieke economie wordt kapitalisme vaak afgezet tegen socialisme. Onder het socialisme bezit de staat de productiemiddelen en probeert de economische activiteit te richten op politiek geïdentificeerde doelen. Veel moderne Europese economieën zijn een mix van socialisme en kapitalisme, hoewel hun structuur over het algemeen dichter bij de fascistische concepten van publiek / privaat partnerschap met een geplande economie ligt.