Wanneer en waarom dalen de goudprijzen?

Als je ooit bent blootgesteld aan zelfs maar één commercial op een financieel tv-netwerk, is je verteld dat goud de grootste investering aller tijden was, is en voor altijd zal zijn. Waardebehoud, geschiedenis van duizenden jaren, schaarste, enz. Enz. De bedrijven die goud verkopen, nemen uw geld echter graag in ruil, wat u iets zou moeten vertellen over de kortetermijnprognose van goud en de waarschijnlijkheid van een dreigende inflatie.

Een moment van onderzoek zal aantonen dat een permanente bullmarkt voor goud onmogelijk is. Als goud consistent en meetbaar in waarde was gestegen sinds de dagen van Toetanchamon, zou de prijs ervan nu oneindig zijn. De prijs van het metaal stijgt en daalt duidelijk dagelijks, dus waarom kruisen de vraag- en aanbodcurven van de ene dag tegen de ene prijs en de volgende op de andere? (Zie 'De insiders die goud, rente en LIBOR-tarieven vaststellen' voor een kijkje in de fascinerende, geheimzinnige conventies waarmee goud wordt geprijsd.)

De toevoer van goud is grotendeels statisch van de ene periode tot de volgende. Goudmijnen zijn groot en overvloedig, maar bijna alles wat ze produceren is schuim. Naarmate de technologie verbetert, wordt erts met steeds lagere concentraties goud economisch haalbaar. Erts dat slechts één deel goud per 300.000 bevat, is mijnbouw waard. Gooi alle miljarden tonnen waardeloze grondrots weg, en er wordt geschat dat al het goud dat ooit is gedolven op een voetbalveld zou passen, minder dan 10 voet hoog opgestapeld. De goud gedolven elk jaar voegt minder dan de dikte van een verflaag toe aan het totaal.

Als een al lang bestaande handelswaar is goud geen zekerheid voor de speculanten. Niemand, of althans niemand gezond, koopt fysiek goud in de hoop dat het het volgende jaar in waarde zal verviervoudigen. In plaats daarvan is goud kopen een defensieve maatregel: een bescherming tegen inflatie, valutadevaluatie, het falen van minder tastbare activa en andere ellende.

In tegenstelling tot veel andere grondstoffen - lichte zoete ruwe olie, varkensbuiken, ethanol, katoen - verschillen edelmetalen in die zin dat ze grotendeels niet worden geconsumeerd. Slechts ongeveer 10% van het goud wordt gedolven voor industriële doeleinden (bijv. Reumatoïde artritisgeneesmiddelen, tandheelkundige bruggen), waardoor de rest wordt vastgehouden en later wordt verkocht aan de wil van de koper, in de vorm van edelmetaal, munten of sieraden. Het vereenvoudigt de situatie alleen een beetje om aan te nemen dat de totale goudvoorraad min of meer statisch is.

Vijf jaar geleden verklaarde Aaron Regent, de president van Barrick Gold Corporation (ABX; 's werelds grootste goudproducent), dat de productie aan het begin van het millennium een ​​hoogtepunt had bereikt en zou blijven dalen. En de prijzen stegen inderdaad navenant in de loop van de volgende 2½ jaar. In feite verdubbelden ze. Toch hebben ze sindsdien 50% korting verloren op dat zenit aller tijden. Gezien het feit dat bedrijfsleiders doorgaans een prikkel hebben om voorzichtig geformuleerde toekomstgerichte verklaringen af ​​te geven, is het redelijk om te speculeren over de motieven van Regent. Wat ze ook waren, de prijs van de aandelen van zijn eigen bedrijf is sinds zijn uitspraak gehalveerd. De jaarlijkse goudproductie van Barrick is gestegen van 7, 42 miljoen ounces tot 7, 17 miljoen in juni 2014, wanneer goud ongeveer $ 1300 per ounce bedraagt.

De meest uitgesproken prijsdaling van goud in het laatste decennium vond plaats tussen september 2012 en april 2013, een halfjaar waarin het metaal een derde van zijn waarde verloor. Klassieke economische theorie zou de berenmarkt de schuld geven van ofwel een toename van het aanbod, waarvan we al hebben vastgesteld dat het onwaarschijnlijk is, of een afname van de vraag. De laatste was inderdaad verantwoordelijk, maar waarom?

Kort antwoord: Speculatie, in de zin van speculeren over wat regeringen en centrale banken gaan doen en vervolgens dienovereenkomstig handelen. Gold's nieuwste historische daling kwam op de hielen van de Federal Reserve en kondigde aan dat het zijn controversiële stimuleringsprogramma afrondde. Combineer dat met de bovenmatig lage inflatie van die tijd (en sindsdien), en de rol van goud als afdekking tegen stijgende prijsniveaus wordt betwist. Gooi een roodgloeiende aandelenmarkt in de mix, en de verleiding om het rendement te verhogen, in tegenstelling tot het handhaven van de waardeopslag, wordt te groot. Waarom aan de zijlijn gaan zitten met een inert glanzend metaal wanneer andere investeerders op zijn minst tijdelijk rijk worden?

Het is moeilijk voor sommige jongere beleggers om te geloven, maar eind jaren negentig schommelde goud in het bereik van $ 250. Dat is per ounce, niet per milligram. De mensen sluw en geduldig genoeg om hun goudvoorraad vast te houden tijdens terrorisme, oorlog, langdurige recessie (s) en andere geassorteerde wereldwijde onrust zijn terecht trots. En waarschijnlijk nog steeds niet verkocht. Vooral als je bedenkt dat wereldwijde economische en politieke nood vaak de norm is, geen uitzondering.

Het komt neer op

Het is verleidelijk om te denken dat goud een objectieve, onhandelbare maat voor rijkdom is, vooral gezien de rol van het metaal als een investering in de loop van de beschaving. En toch is het niet. De waarde van goud stijgt en daalt ten opzichte van iets anders, inderdaad net als iets anders. Hoewel goud vrijwel zeker nooit zo snel relatieve waarde zal winnen of verliezen als penny-aandelen en dot-com initiële openbare aanbiedingen, kunnen de koersbewegingen van goud nog steeds informatie overbrengen - over beleggersvertrouwen, de waarschijnlijkheid van aandelenkoersen en valutatoenames, en meer. Een wijze belegger is iemand die de plaats van goud in de markt erkent, zonder er te veel of te weinig belang aan te hechten.

Greg McFarlane bezit fysiek goud en heeft geen positie in ABX.