Welke economische factoren beïnvloeden de vraag naar consumptiegoederen het meest?

De sector consumptiegoederen omvat een breed scala aan consumentenproducten die worden gekocht door consumenten, van nietjes zoals voedsel en kleding tot luxe artikelen zoals sieraden en elektronica. Hoewel de algehele vraag naar voedsel waarschijnlijk niet wild zal fluctueren - hoewel het specifieke voedsel dat consumenten kopen aanzienlijk kan variëren onder verschillende economische omstandigheden, varieert het niveau van consumentenuitgaven voor meer optionele aankopen, zoals auto's en elektronica, sterk afhankelijk van een aantal economische factoren. De economische factoren die de vraag naar consumptiegoederen het meest beïnvloeden, zijn werkgelegenheid, lonen, prijzen / inflatie, rentetarieven en consumentenvertrouwen.

Hoe werkgelegenheid en lonen de vraag naar consumptiegoederen beïnvloeden

Een van de belangrijkste factoren die de vraag naar consumptiegoederen beïnvloedt, is de werkgelegenheid. Hoe meer mensen er een vast inkomen ontvangen en verwachten dat te blijven ontvangen, hoe meer mensen er zijn om discretionaire uitgaven te doen. Daarom is het maandelijkse werkloosheidspercentage een belangrijke economische indicator die aanwijzingen geeft voor de vraag naar consumptiegoederen.

Het loonniveau is ook van invloed op de consumentenuitgaven. Als de lonen gestaag stijgen, hebben consumenten over het algemeen meer discretionaire inkomsten om uit te geven. Als de lonen stagneren of dalen, zal de vraag naar optionele consumptiegoederen waarschijnlijk dalen. Het mediane inkomen is een van de beste indicatoren voor de lonen van Amerikaanse werknemers. (Voor gerelateerde literatuur, zie: Wat is het gemiddelde inkomen in de VS? )

Prijzen en rentetarieven

Prijzen, beïnvloed door de inflatie, hebben uiteraard een aanzienlijke invloed op de consumentenuitgaven aan goederen. Dit is een reden waarom de producentenprijsindex (PPI) en de consumentenprijsindex (CPI) als leidende economische indicatoren worden beschouwd. Hogere inflatiepercentages tasten de koopkracht aan, waardoor het minder waarschijnlijk is dat consumenten overmatige inkomsten hebben om te betalen nadat ze de basisuitgaven zoals voedsel en huisvesting hebben gedekt. Hogere prijskaartjes op consumptiegoederen weerhouden ook de uitgaven.

Rentetarieven kunnen ook een aanzienlijke invloed hebben op het bestedingsniveau voor consumptiegoederen. Veel duurdere consumentengoederen, zoals auto's of sieraden, worden vaak door consumenten op krediet gekocht. Hogere rentetarieven maken dergelijke aankopen aanzienlijk duurder en weerhouden deze uitgaven ervan. Hogere rentetarieven betekenen over het algemeen ook een strakkere kredietwaardigheid, waardoor het voor consumenten moeilijker wordt om de nodige financiering te verkrijgen voor grote aankopen zoals nieuwe auto's. Consumenten stellen de aankoop van luxe artikelen vaak uit totdat gunstiger kredietvoorwaarden beschikbaar zijn.

Consumentenvertrouwen

Het consumentenvertrouwen is een andere belangrijke factor die de vraag naar consumptiegoederen beïnvloedt. Ongeacht hun huidige financiële situatie, hebben consumenten meer kans om grotere hoeveelheden consumptiegoederen te kopen wanneer ze vertrouwen hebben in zowel de algemene toestand van de economie als in hun persoonlijke financiële toekomst. Een hoog niveau van consumentenvertrouwen kan met name de neiging van consumenten beïnvloeden om grote aankopen te doen en krediet te gebruiken om aankopen te doen.

Over het algemeen neemt de vraag naar consumptiegoederen toe naarmate de economie die de goederen produceert groeit. Een economie met een goede algemene groei en blijvende vooruitzichten voor gestage groei gaat meestal gepaard met een overeenkomstige groei van de vraag naar goederen en diensten.

Het effect van de onzichtbare hand

Consumenten nemen deel aan, helpen gids en zijn uiteindelijk enkele van de weldoeners van de onzichtbare hand van de markt. Door concurrentie om schaarse middelen informeren consumenten de producenten indirect over welke goederen en diensten ze moeten leveren en in welke hoeveelheid ze moeten worden geleverd. Als gevolg van hun collectieve eisen, voorkeuren en uitgaven, hebben consumenten de neiging om in de loop van de tijd goedkopere, betere en meer goederen en diensten te ontvangen, terwijl al het andere gelijk is.

Wat is de onzichtbare hand van de markt?

In de economie wordt de term "onzichtbare hand" gebruikt om de mechanismen te beschrijven die leiden tot spontane sociale voordelen in een vrijemarkteconomie. Deze processen zijn 'spontaan' in de zin dat ze plaatsvinden zonder dictaat van een centrale autoriteit, zoals de overheid. De term is ontleend aan een regel in het beroemde boek van Adam Smith, Een onderzoek naar de aard en de oorzaken van de rijkdom van naties .

Professor Karen Vaughn van George Mason University beschreef de impact van de onzichtbare hand op deze manier: "De onzichtbare hand was de metafoor van Smith voor het beschrijven van het wederzijds voordelige aspect van de handel in een wisseleconomie dat naar voren kwam als de ongeplande gevolgen van de vervolging van individuele plannen."

Milton Friedman, een Amerikaans econoom en professor aan de Universiteit van Chicago in de tweede helft van de 20e eeuw, gaf misschien de bekendste beschrijving van de rol van de onzichtbare hand. Friedman merkte op dat het "samenwerking zonder dwang" was en dat individuele mensen, geleid door hun eigen eigenbelang, worden geleid om het algemene welzijn van de samenleving in het algemeen te bevorderen, wat geen onderdeel was van hun intentie.

Een groot deel van de spontane bestelling - en veel van de voordelen - van de markt komt voort uit verschillende producenten en consumenten die wederzijds voordelige transacties willen verrichten. Omdat alle vrijwillige economische uitwisselingen vereisen dat elke partij gelooft dat het op de een of andere manier profiteert, zelfs psychologisch, en omdat elke consument en producent concurrenten heeft om mee te kampen, wordt de algemene levensstandaard verhoogd door het nastreven van afzonderlijke belangen.

Consumenten en de onzichtbare hand

Er zijn twee primaire mechanismen waardoor consumenten de onzichtbare hand beïnvloeden - en erdoor worden beïnvloed. Het eerste mechanisme wordt geïnitieerd door concurrerende biedingen voor verschillende goederen en diensten. Door beslissingen over wat te kopen en wat niet te kopen, en tegen welke prijzen deze uitwisselingen acceptabel zijn, drukken consumenten waarde uit voor producenten. Producenten concurreren vervolgens met elkaar om middelen en kapitaal zodanig te organiseren dat deze goederen en diensten winstgevend zijn voor de consument. De schaarse hulpbronnen in de economie worden continu herschikt en opnieuw ingezet om de efficiëntie te maximaliseren.

Het tweede grote effect komt door het nemen van risico's, ontdekkingen en innovaties die optreden wanneer concurrenten consequent manieren zoeken om hun productief kapitaal te maximaliseren. Verhogingen van de productiviteit zijn van nature deflatoir, wat betekent dat consumenten relatief meer goederen kunnen kopen voor relatief minder monetaire eenheden. Dit heeft het effect van het verhogen van de levensstandaard, waardoor de consument meer rijkdom krijgt, zelfs als zijn inkomsten hetzelfde blijven.