Wie zijn de eigenaren van Vanguard Group?

Vanguard heeft een vrij unieke structuur op het gebied van vermogensbeheerders. Het bedrijf is eigendom van zijn fondsen. De verschillende fondsen van het bedrijf zijn dan eigendom van de aandeelhouders. De aandeelhouders zijn dus de echte eigenaars van Vanguard. Het bedrijf heeft geen externe investeerders behalve zijn aandeelhouders. De meeste grote beleggingsondernemingen worden openbaar verhandeld.

Dankzij de structuur van Vanguard kan het bedrijf zeer lage kosten aanrekenen voor zijn fondsen. Vanwege zijn omvang heeft het bedrijf in de loop der jaren zijn uitgaven kunnen verminderen. De gemiddelde kostenratio voor Vanguard-fondsen was 0, 89% in 1975. Dat aantal daalde tot 0, 11% in 2017.

Sommige experts zijn van mening dat de structuur van Vanguard het mogelijk maakt belangenconflicten bij andere beleggingsbeheerders te voorkomen. Beursgenoteerde beleggingsbeheerders moeten tegemoet komen aan hun aandeelhouders en de beleggers in hun fondsen.

Vanguard heeft meer dan $ 5 biljoen aan beheerd vermogen (AUM), tweede na BlackRock, Inc ($ 6, 5 biljoen AUM). Het bedrijf heeft zijn hoofdkantoor in Pennsylvania. Het bedrijf is de grootste emittent van beleggingsfondsen ter wereld en de op een na grootste emittent van op de beurs verhandelde fondsen (ETF's). Het heeft het grootste obligatiefonds ter wereld, vanaf 2018. Vanguard is trots op zijn stabiliteit, transparantie, lage kosten en risicobeheer. Het is een leider op het gebied van het aanbieden van passief beheerde beleggingsfondsen en ETF's.

John Bogle op Starting World's First Index Fund

Oorsprong van Vanguard

Vanguard is opgericht door John C. Bogle als onderdeel van Wellington Management Company. Bogle behaalde zijn diploma aan de Princeton University. Het fonds is ontstaan ​​uit een slechte beslissing die Bogle bij een fusie heeft genomen. Bogle werd verwijderd als hoofd van de groep, maar hij mocht nog steeds een nieuw fonds starten. De belangrijkste voorwaarde om Bogle het nieuwe fonds te laten starten was dat het niet actief kon worden beheerd. Vanwege deze beperking besloot Bogle een passief fonds te starten dat de S&P 500 volgde. Bogle noemde het fonds "Vanguard" naar een Brits schip. Het eerste nieuwe fonds gelanceerd in 1975.

Hoewel de groei van het fonds aanvankelijk langzaam was, ging het fonds uiteindelijk van start. Tegen de jaren tachtig begonnen andere beleggingsfondsen zijn stijl van beleggen in index te kopiëren. De markt voor passieve en geïndexeerde producten is sinds die tijd aanzienlijk gegroeid.

Voordelen van indexbeleggen

Bogle is een groot voorstander van indexbeleggen in vergelijking met beleggen in actief beheerde beleggingsfondsen. (Gerelateerd: hoe kan ik een S&P 500-fonds kopen? ) Vanguard heeft enkele van de grootste indexfondsen in de branche. Hij stelt dat het over het algemeen onmogelijk is voor actief beheerde fondsen om passief beheerde fondsen te verslaan. Actief beheerde fondsen brengen hogere kosten in rekening die op lange termijn winst opleveren. Verder slagen veel actieve fondsbeheerders er meestal niet in om hun benchmarkindexen te verslaan. Geschat wordt dat 50 tot 80% van de beleggingsfondsen hun benchmarkindexen in de meeste jaren niet overtreft.

Dit zet vraagtekens bij het echte toegevoegde voordeel van de meest actief beheerde beleggingsfondsen. Actieve fondsbeheerders moeten hun benchmarks verslaan met een bedrag dat ten minste gelijk is aan de hogere kosten die zij in rekening brengen om ze de moeite waard te maken. Dit is een moeilijke taak. Zelfs als een fondsbeheerder op de korte termijn succesvol is, is het moeilijk om te weten of dit een functie van geluk of werkelijke vaardigheden op lange termijn is. Beleggers moeten er rekening mee houden dat Vanguard nog steeds actief beleggingsfondsen beheert. Zelfs deze actief beheerde fondsen streven ernaar om de kosten laag te houden ten opzichte van de sectorgemiddelden, waardoor ze een betere gok zijn voor beleggers.

Indexfondsen zijn voor veel beleggers logisch. Beleggingsfondsen en ETF's die indexen bijhouden, hebben zeer lage kosten. Ze moeten ervoor zorgen dat hun bezit in het algemeen de prestaties van de index weerspiegelt en volgt. Dit resulteert in lagere vergoedingen voor beleggers. Zelfs met brede indexen zoals de S&P 500, worden de componenten van die index gekozen door ervaren beleggingsprofessionals. Als een bedrijf in financiële moeilijkheden verkeert, kan het uit de index worden verwijderd. Beleggers profiteren nog steeds van professioneel beleggingsadvies, zelfs wanneer ze passief indexen volgen.