Waarom de groei van Walmart niet langer een gegeven is

Wal-Mart Stores, Inc. (WMT) zit al lang op een stijgend pad qua groei, maar dat is misschien niet langer waar. De aandelen van het bedrijf daalden met 10% op 20 februari nadat het tijdens de vakantieperiode een trage online verkoop rapporteerde. Volgens de Wall Street Journal was dit Walmarts grootste prijsdaling van één dag in meer dan twee jaar.

Slechts drie jaar geleden daalden de aandelen van het bedrijf met bijna 10% - het meest sinds januari 1988 - nadat het had aangekondigd dat de winst in het volgende fiscale jaar zou dalen. Walmart heeft geprobeerd om de beu-klanten terug te winnen door het verbeteren van de winkelervaring, het openen van handige, kleinschalige winkels, het verbeteren van de website, het verbeteren van de efficiëntie van online winkelen en het uitbreiden van de online ophaaldienst. Shoppers en investeerders zijn echter sceptisch - de eerste dat service en gemak daadwerkelijk zullen verbeteren, en de tweede dat dergelijke maatregelen de groei kunnen op gang brengen. Zelfs een $ 20 miljard aandeleninkoop aangekondigd door het bedrijf op 14 oktober 2015 en gepraat over stroomlijning leverde weinig op om zijn aandelenprijs te ondersteunen, die bijna 30% daalde in 2015. Aandelen stegen eind 2016 en 2017 nadat Walmart Jet.com had overgenomen voor $ 3 miljard, maar is tot nu toe met 5% gedaald.

Vanaf 21 februari 2018 handelde het aandeel met ongeveer $ 93, 42 per aandeel, een daling ten opzichte van ongeveer $ 104 voorafgaand aan de meest recente winstaankondiging.

Hoe Walmart tot dit punt is gekomen

Terwijl de conventie dicteert dat het onmogelijk is om over Walmart te schrijven zonder op zijn minst iets kritisch of speculatief te zeggen over de invloed van het bedrijf op sociale kwesties, blijft de Bentonville, AK, juggernaut het ultieme succesverhaal van moeder en moeder. Walmart is opgericht door een 44-jarige handelaar die naar het bedrijfsmodel keek dat werd gedeeld door de belangrijkste retailers van de dag - Woolworth, Sears - en vond inefficiënties om te exploiteren. In tegenstelling tot de meerderheid van de winkelketens in die tijd, schuwde Sam Walton steden ten gunste van achtergestelde kleine steden en later de enorme onaangeboorde buitenwijken. De eerste winkel van Walmart opende in 1962 in Rogers, Ark. In die tijd waren er amper 6.000 mensen.

Vandaag de dag stromen de superlatieven vrij: met 11.695 winkels die 260 miljoen mensen per week bedienen in 28 landen, is het decennia geleden dat de zon onderging op het Walmart-rijk. Een personeelsbestand van 2, 3 miljoen werknemers betekent dat Walmart veel meer mensen in dienst heeft dan enig ander particulier bedrijf op aarde.

En Walmart wordt elk jaar groter en groter. Het bedrijf schat dat het in het fiscale jaar 2018 tussen 249 en 279 nieuwe winkels en clubs zal toevoegen. Deze groei is het resultaat van twee initiatieven die zo cruciaal zijn voor de Walmart-manier van zakendoen dat ze de initialismestatus in de literatuur van het bedrijf hebben bereikt. Een daarvan is EDLP (Every Day Low Price), bekend bij klanten overal als de slogan van het bedrijf. De andere, EDLC (Every Day Low Cost), is even belangrijk voor zijn winstgevendheid.

Walmart's "geheim" voor succes

Elke dag betekent Low Cost het gebruik van de grootte van Walmart om de kosten per eenheid van leveranciers te verminderen. Je verplaatst niet jaarlijks $ 485, 9 miljard aan merchandise zonder veel uit te geven (in het geval van Walmart, $ 361 miljard). Dat cijfer is verdeeld over een steeds veranderend aanbod van leveranciers (dat volgens sommige schattingen bijna 60.000 bedraagt). Zoals een bron uit de industrie het zegt, is het resultaat "een unieke situatie waarin 's werelds grootste retailer een subsector van afhankelijke bedrijven heeft voortgebracht." Dit zijn evenmin alle kleine bedrijven. Veel van de S&P 500-componenten halen een aanzienlijk deel van hun inkomsten uit Walmart-leveranciers.

Wat betreft EDLP, als het zo vanzelfsprekend klinkt als een strategie om niet te hoeven vermelden, is dat niet zo. Veel mensen zullen homogene goede X kopen voor prijs Y, zelfs wanneer Walmart het voor minder verkoopt. Dat komt omdat de meeste retailers de zogenaamde Hi-Lo-strategie gebruiken, die niets ingewikkelder inhoudt dan de meeste producten voor een hoge prijs verkopen, terwijl ze anderen tijdelijk verlagen om klanten te lokken. De stappen in Hi-Lo-detailhandel zijn eenvoudig: stel een hoger dan noodzakelijke prijs in voor de meeste artikelen, verspreid een flyer met een tijdelijke verlaging van de prijs voor anderen, laat klanten binnenkomen om de afgeprijsde spullen te kopen samen met een paar hoge marge duurdere artikelen, winst. Minder dan Walmart, maar toch winst.

EDLP is ook niet bepaald een goed bewaakt Walmart-handelsgeheim. Het is er allemaal, bekendgemaakt in de jaarverslagen van het bedrijf en dus beschikbaar voor alle concurrenten die Walmart nog niet heeft overwonnen.

Elk groot bedrijf (inderdaad, zelfs elke succesvolle kleine vastgoedinvesteerder) begrijpt het concept van hefboomwerking: een investering financieren met geleende fondsen in de hoop (of in het geval van Walmart, de bijna zekerheid) dat de winst elke rente zal overtreffen. In dat licht gebruikt Walmart ook een bepaalde boekhoudkundige ratio om zijn prestaties te beoordelen. Dat is de exploitatieverhouding, die slechts bedrijfskosten is gedeeld door de netto-omzet. De theorie luidt dat door eerstgenoemde in termen van laatstgenoemde te meten, u ook de ongevoeligheid van het bedrijf voor verhoogde leverancierskosten beoordeelt. De operationele ratio's van Walmart zijn de laatste jaren opmerkelijk consistent. In omgekeerde chronologische volgorde zijn dat 21, 20, 19, 19, 19, 19, 20, 19, 19, 19 ... nou ja, je snapt het wel. Vergelijk dat met concurrenten Target Corp. (TGT), gevestigd in Minneapolis, op 19 in 2016, of Menomonee Falls, Wis. Gebaseerd Kohl's Corp. (KSS), met een bedrijfsratio van 23 hetzelfde jaar.

Betreden waar concurrenten bang voor zijn

Walmart is ook niet terughoudend met Buck Convention. Neem de praktijk van 'showrooming'. Als je ooit naar een boekwinkel bent gegaan, je zin had in iets, het in je smartphone hebt getypt en het vervolgens voor minder geld hebt gevonden op Amazon.com, Inc. (AMZN), je hebt showroomed. Voor sommige retailers (bijv. Circuit City Stores, Inc., Borders Group, Inc.) was showroom fataal. Walmart omarmt het daarentegen. Chief financial officer Charles Holley zegt het op een verfrissend eenvoudige manier zonder corporatespeak:

“Het tijdperk van prijstransparantie is hier, nu en in realtime. We verwelkomen Walmart als een showroom voor online shoppers. […] Als we het juiste assortiment, de laagste prijzen en de beste ervaring bieden, kiezen klanten voor Walmart wanneer en waar ze winkelen. ”

De Verenigde Staten hebben misschien 's werelds grootste en meest dynamische economie, maar er is slechts zoveel winst die een bedrijf kan halen uit een bevolking van 323 miljoen. Walmart is nooit bang geweest om zijn aandacht buiten de Amerikaanse grenzen te richten, nadat hij in 1991 zijn eerste buitenlandse winkel in Mexico-Stad opende. Niet tevreden om daar te stoppen, heeft het bedrijf sindsdien vertakt naar tientallen landen die minder ambitieuze retailers nog moeten aanraken, waaronder Mozambique, Lesotho en Oeganda. Een generatie na de eerste internationale opening, vandaag vindt bijna 25% van de Walmart-verkopen plaats buiten de Verenigde Staten.

Het komt neer op

Grootte alleen maakt een bedrijf niet krachtig of winstgevend - vraag het gewoon aan iedereen die in Fannie Mae of Freddie Mac heeft geïnvesteerd. Maar grootte in combinatie met behendig beheer dat klaar is om verder te groeien, is iets heel anders. Het is wat Walmart heeft aangespoord tot historische groei, zelfs in een zeer competitieve industrie.