Een inleiding tot beheerde futures

Veel individuele en institutionele beleggers zoeken naar alternatieve beleggingskansen wanneer de vooruitzichten voor de Amerikaanse aandelenmarkten somber zijn. Omdat beleggers proberen te diversifiëren in verschillende activaklassen, met name hedgefondsen, wenden velen zich tot beheerde futures als een oplossing.

Educatief materiaal over dit alternatieve beleggingsinstrument is echter nog niet eenvoudig te vinden. Dus hier bieden we een nuttige (soort due diligence) inleiding over het onderwerp, waarmee u begint met het stellen van de juiste vragen.

Managed Futures definiëren

De term "beheerde futures" verwijst naar een 30-jarige industrie die bestaat uit professionele geldmanagers die bekend staan ​​als adviseurs voor grondstoffenhandel of CTA's. CTA's moeten zich registreren bij de Commodity Futures Trading Commission (CTFC) van de Amerikaanse overheid voordat ze zichzelf als geldmanagers aan het publiek kunnen aanbieden. CTA's moeten ook een grondige controle van de FBI doorlopen en rigoureuze openbaarmakingsdocumenten (en onafhankelijke audits van financiële overzichten elk jaar) verstrekken, die worden beoordeeld door de National Futures Association (NFA), een zelfregulerende waakhondorganisatie.

CTA's beheren over het algemeen de activa van hun klanten met behulp van een eigen handelssysteem of een discretionaire methode die kan leiden tot long of short in futurescontracten in gebieden zoals metalen (goud, zilver), granen (sojabonen, maïs, tarwe), aandelenindexen (S&P futures), Dow-futures, Nasdaq 100-futures), zachte grondstoffen (katoen, cacao, koffie, suiker) evenals futures in vreemde valuta en Amerikaanse staatsobligaties. In de afgelopen jaren is het geld dat is geïnvesteerd in beheerde futures meer dan verdubbeld en zal het naar verwachting de komende jaren blijven groeien als het hedgefonds terugloopt en de aandelen achterblijven.

Het winstpotentieel

Een van de belangrijkste argumenten voor diversificatie naar beheerde futures is hun potentieel om het portefeuillerisico te verlagen. Een dergelijk argument wordt ondersteund door veel academische studies naar de effecten van het combineren van traditionele activaklassen met alternatieve beleggingen zoals managed futures. John Lintner van Harvard University is misschien wel de meest geciteerde voor zijn onderzoek op dit gebied.

Op zichzelf beschouwd als een alternatieve beleggingscategorie, heeft de managed-futures-klasse vergelijkbare rendementen opgeleverd in het decennium vóór 2005. Bijvoorbeeld, tussen 1993 en 2002 hadden managed futures een samengesteld gemiddeld jaarlijks rendement van 6, 9%, terwijl voor Amerikaanse aandelen ( op basis van de S&P 500 total return index) was het rendement 9, 3% en 9, 5% voor Amerikaanse schatkistobligaties (gebaseerd op de langlopende schatkistindex van Lehman Brothers). In termen van voor risico gecorrigeerde rendementen hadden beheerde futures de kleinere opname (een term CTA's gebruikt om te verwijzen naar de maximale piek-tot-dal-daling in de prestatiegeschiedenis van aandelen) tussen de drie groepen tussen januari 1980 en mei 2003. Gedurende deze periode beheerde futures hadden een maximale opname van -15, 7%, terwijl de Nasdaq Composite Index een van -75% had en de S&P 500 aandelenindex een van -44, 7%.

Een bijkomend voordeel van managed futures is risicoreductie door portefeuillediversificatie door middel van een negatieve correlatie tussen activagroepen. Als activaklasse zijn managed futures-programma's grotendeels omgekeerd gecorreleerd met aandelen en obligaties. Tijdens perioden van inflatoire druk kan bijvoorbeeld beleggen in beheerde futures-programma's die de metaalmarkten volgen (zoals goud en zilver) of futures in vreemde valuta een aanzienlijke dekking bieden voor de schade die een dergelijke omgeving kan hebben op aandelen en obligaties. Met andere woorden, als aandelen en obligaties achterblijven vanwege de toenemende bezorgdheid over de inflatie, kunnen bepaalde managed futures-programma's beter presteren in dezelfde marktomstandigheden. Daarom kan het combineren van managed futures met deze andere activagroepen uw allocatie van investeringskapitaal optimaliseren.

Evalueren van CTA's

Voordat u in een beleggingscategorie of met een individuele geldbeheerder belegt, moet u enkele belangrijke beoordelingen maken, en veel van de informatie die u hiervoor nodig hebt, kunt u vinden in het openbaarmakingsdocument van de CTA. Openbaarmakingsdocumenten moeten op verzoek aan u worden verstrekt, zelfs als u nog steeds een investering met de CTA overweegt. Het openbaarmakingsdocument zal belangrijke informatie bevatten over het handelsplan en de vergoedingen van de CTA (die aanzienlijk kunnen variëren tussen CTA's, maar over het algemeen 2% voor management en 20% voor prestatieprikkels zijn).

Handelsprogramma: ten eerste wilt u meer weten over het type handelsprogramma dat wordt beheerd door de CTA. Er zijn grotendeels twee soorten handelsprogramma's onder de CTA-gemeenschap. De ene groep kan worden omschreven als trendvolgers, terwijl de andere groep bestaat uit marktneutrale handelaren, waaronder optieschrijvers. Trendvolgers gebruiken eigen technische of fundamentele handelssystemen (of een combinatie van beide), die signalen geven wanneer of long of short te gaan in bepaalde futuresmarkten. Marktneutrale handelaren hebben de neiging om te profiteren van het spreiden van verschillende grondstoffenmarkten (of verschillende futures-contracten op dezelfde markt). Ook in de marktneutrale categorie, in een speciale nichemarkt, zijn er de optie-premium verkopers die delta-neutrale programma's gebruiken. De spreaders en premium sellers willen profiteren van niet-directionele handelsstrategieën.

Drawdowns: welk type CTA dan ook, misschien wel het belangrijkste stuk informatie waarnaar in het openbaarmakingsdocument van een CTA moet worden gezocht, is de maximale piek-naar-vallei drawdown. Dit is de grootste cumulatieve daling van het geldbeheer van het eigen vermogen of van een handelsrekening. Dit historische verlies in het slechtste geval betekent echter niet dat de trekkingen in de toekomst hetzelfde zullen blijven. Maar het biedt wel een raamwerk voor het beoordelen van risico's op basis van prestaties uit het verleden gedurende een specifieke periode, en het laat zien hoe lang het duurde voordat de CTA die verliezen had terugverdiend. Het is duidelijk dat hoe korter de tijd die nodig is om te herstellen van een drawdown, hoe beter het prestatieprofiel is. Ongeacht hoe lang mogen CTA's stimuleringsvergoedingen alleen beoordelen op nieuwe nettowinsten (dat wil zeggen, ze moeten duidelijk maken wat in de branche bekend staat als het "vorige eigen vermogen hoge watermerk" alvorens extra stimuleringskosten in rekening te brengen).

Jaarlijks rendement: Een andere factor waar u naar wilt kijken, is het op jaarbasis gebaseerde rendement, dat altijd moet worden gepresenteerd als een aftrek van vergoedingen en handelskosten. Deze prestatienummers worden vermeld in het openbaarmakingsdocument, maar vertegenwoordigen mogelijk niet de meest recente handelsmaand. CTA's moeten hun openbaarmakingsdocument uiterlijk om de negen maanden bijwerken, maar als de prestaties niet actueel zijn in het openbaarmakingsdocument, kunt u informatie opvragen over de meest recente prestaties, die de CTA beschikbaar moet stellen. U wilt met name weten of er substantiële inhoudingen zijn die niet in de meest recente versie van het openbaarmakingsdocument zijn opgenomen.

Voor risico gecorrigeerd rendement: als na het bepalen van het type handelsprogramma (trendvolgend of marktneutraal), welke markten de CTA-transacties verhandelen en de potentiële beloning gegeven prestaties uit het verleden (door middel van een jaarlijks rendement en een maximale piek-tot-vallei opname in equity), wilt u meer formeel worden over het beoordelen van risico's, dan kunt u enkele eenvoudige formules gebruiken om betere vergelijkingen tussen CTA's te maken. Gelukkig vereist de NFA dat CTA's gestandaardiseerde prestatiecapsules gebruiken in hun openbaarmakingsdocumenten, wat de gegevens zijn die door de meeste trackingdiensten worden gebruikt, dus het is gemakkelijk om vergelijkingen te maken.

De belangrijkste maatregel die u moet vergelijken, is rendement op basis van risicoaanpassing. Een CTA met een rendement op jaarbasis van 30% kan er bijvoorbeeld beter uitzien dan een met 10%, maar een dergelijke vergelijking kan misleidend zijn als ze een radicaal verschillende spreiding van verliezen hebben. Het CTA-programma met een jaarlijks rendement van 30% kan een gemiddelde opname van -30% per jaar hebben, terwijl het CTA-programma met een jaarlijks rendement van 10% een gemiddelde opname van slechts -2% kan hebben. Dit betekent dat het risico dat nodig is om het respectieve rendement te behalen, heel anders is: het 10% -retourprogramma met een rendement van 10% heeft een rendement-op-drawdown-ratio van 5, terwijl de andere een ratio van één heeft. De eerste heeft daarom een ​​algeheel beter risico-opbrengstprofiel.

Dispersie, of de afstand tussen maandelijkse en jaarlijkse prestaties van een gemiddeld of gemiddeld niveau, is een typische basis voor het evalueren van CTA-rendementen. Veel CTA-gegevensservices bieden deze cijfers voor eenvoudige vergelijking. Ze bieden ook andere voor risico gecorrigeerde rendementsgegevens, zoals de Sharpe- en Calmar-ratio's. De eerste kijkt naar de jaarlijkse rendementspercentages (minus de risicovrije rentevoet) in termen van standaarddeviatie van rendementen op jaarbasis. En de tweede kijkt naar de jaarlijkse rendementen in termen van maximale piek-naar-vallei opname. Alfa-coëfficiënten kunnen bovendien worden gebruikt om prestaties te vergelijken met bepaalde standaardbenchmarks, zoals de S&P 500.

Soorten accounts vereist om te investeren in een CTA

In tegenstelling tot beleggers in een hedgefonds hebben beleggers in CTA's het voordeel hun eigen rekeningen te openen en de mogelijkheid te hebben om alle transacties die dagelijks plaatsvinden te bekijken. Doorgaans werkt een CTA met een bepaalde futures clearing-handelaar en ontvangt geen commissies. Het is zelfs belangrijk om ervoor te zorgen dat de CTA die u overweegt geen commissies van zijn of haar handelsprogramma deelt - dit kan bepaalde potentiële CTA-belangenconflicten opleveren. Wat betreft minimale accountgroottes, deze kunnen dramatisch variëren over CTA's, van slechts $ 25.000 tot $ 5 miljoen voor een aantal zeer succesvolle CTA's. Over het algemeen vindt u echter dat de meeste CTA's minimaal $ 50.000 tot $ 250.000 vereisen.

Het komt neer op

Gewapend zijn met meer informatie doet nooit pijn, en het kan helpen voorkomen dat u belegt in CTA-programma's die niet passen bij uw beleggingsdoelstellingen of uw risicotolerantie, een belangrijke overweging voordat u met een geldmanager belegt. Gezien de juiste due diligence over beleggingsrisico's, kunnen beheerde futures echter een levensvatbaar alternatief beleggingsinstrument bieden voor kleine beleggers die hun portefeuilles willen diversifiëren en zo hun risico willen spreiden. Dus als u op zoek bent naar mogelijke manieren om het voor risico gecorrigeerde rendement te verbeteren, kan managed futures uw volgende beste plek zijn om serieus te kijken.

Als u meer wilt weten, zijn de twee belangrijkste objectieve informatiebronnen over CTA's en hun registratiegeschiedenis de website van de NFA en de website van de Amerikaanse CFTC. De NFA biedt registratie- en nalevingsgeschiedenis voor elke CTA en de CFTC biedt aanvullende informatie over juridische acties tegen niet-conforme CTA's.