Banken beweren dat ze blockchains bouwen. Zij zijn niet

Zelfs nadat bitcoin enige naamsbekendheid verwierf - als nerdgeld, als smeermiddel voor dark web commerce, als een moderne Semper Augustus - bleef de technologische onderbouwing voor iedereen behalve de meest toegewijde cryptoheads onduidelijk. Wat de media betrof, waren Nefarious Ross Ulbricht en Mysterious Satoshi Nakamoto het verhaal, geen enkele programmeerminuten die op de achtergrond flitsten.

Medio 2015 werd de blockchain echter opgemerkt. Recode luidde de kop "Vergeet Bitcoin - Wat is de Blockchain en waarom zou u erom geven?"; Bloomberg Markets, "Het draait allemaal om de Blockchain." De econoom zou niet worden weggelaten. Voordat het jaar voorbij was, was het voor iedereen die het wist duidelijk: bitcoin was een bijzaak, een enthousiaste 4chan-anarchist in een Guy Fawkes-masker. De belangrijkste attractie was deze krachtige motor van zekerheid, de blockchain.

Op een gegeven moment overtrof blockchain-hype de analyse helaas. Wat is precies deze "technologie achter bitcoin" waar banken, overheden en een generatie van next-big-thing op zoek naar MBA-gradiënten zich op stapelen? Hebben we het allemaal over hetzelfde, of gebruiken sommige van deze blockchain-mongers het modewoord van het jaar om oude technologie te verkopen? (Zie ook Blockchain: The Backbone of Finance's Future Future. )

The Rise of the "Permissioned Blockchain"

Met de blockchain van Bitcoin, een vorm van gedistribueerde grootboektechnologie, kunnen duizenden mensen die elkaar niet kennen of vertrouwen met elkaar omgaan. Normaal vereist een dergelijk netwerk een vertrouwde tussenpersoon om te voorkomen dat slechte actoren hun geld tweemaal uitgeven of aanspraak maken op geld dat niet van hen is. Niet zo met bitcoin. Door slimme cryptografie stelt bitcoins proof of work-systeem een ​​willekeurig aantal vreemden in staat bitcoin uit te wisselen zonder vertrouwen te stellen in een bank, makelaar of clearing house. (Zie ook, Hoe Bitcoin werkt .)

Vergelijk die open, machteloze blockchain met de 'private' of 'geautoriseerde' blockchains die gevestigde technische en financiële servicespelers, samen met een stel startups, op zichzelf of via consortia ontwikkelen. In plaats van een vertrouwd netwerk van duizenden vreemden, stellen ze voor om kleine netwerken van bekende, gescreende actoren te bouwen - of in sommige gevallen om de blockchain voor zichzelf te houden. Het resultaat maakt naleving van anti-witwassen en Ken uw klantwetten eenvoudiger (en roept Pavloviaanse reacties van beleggers op), maar op een gegeven moment hebben deze vermeende blockchains weinig te maken met de innovatie die bitcoin ondersteunt.

"Toestemmingen zonder toestemming en blockchains zijn technisch zeer verschillende beesten, " vertelde Arvind Narayanan, universitair docent informatica aan Princeton en auteur van een leerboek over cryptocurrencies, via e-mail aan Investopedia. "Het is jammer en verwarrend dat dezelfde term wordt gebruikt om naar beide te verwijzen."

Oude technologie, nieuwe modewoorden

In een paper samen met Jeremy Clark beschrijft Narayanan een lange reeks innovaties die aan bitcoin voorafgingen en werden gecombineerd om de eerste blockchain - of 'Nakamoto-consensus' te ontwikkelen, omdat het woord 'blockchain' niet in het witboek van Satoshi Nakamoto uit 2009 verscheen het voorstellen van de originele cryptocurrency. Deze blockchain-voorlopers omvatten Merkle-bomen en Byzantijnse fouttolerantie, die Narayanan en Clark identificeren als sleutelelementen van zowel toegestane blockchains als van toestemmingloze zoals bitcoin's.

Het feit dat de twee categorieën blockchain deze innovaties delen, maakt ze echter niet hetzelfde. Merkle bomen en Byzantijnse fouttolerantie dateren uit de jaren 1980, decennia vóór bitcoin.

"Veel voorgestelde toepassingen van blockchains, vooral in het bankwezen, gebruiken geen Nakamoto-consensus", schrijven Narayanan en Clark. Om dit te doen met een klein netwerk van bekende tegenpartijen, zouden ze toevoegen, zou "overkill" zijn.

Omdat het trendy is?

Bitcoin is ontworpen om 'volledig censuurbestendig' te zijn, 'vertelde MIT assistent-professor technologische innovatie, ondernemerschap en strategisch management, Christian Catalini telefonisch aan Investopedia. Die weerstand is duur: Digiconomist schat dat het bitcoin-netwerk vanaf 25 september 18, 1 terawattuur per jaar elektriciteit verbruikt - vergelijkbaar met heel Syrië.

Narayanan en Clark hebben waarschijnlijk gelijk dat een soortgelijk systeem "overkill" zou zijn voor een enkel bedrijf of een klein consortium van bedrijven. Mijnbouw, zoals dit energie-intensieve systeem van proof of work bekend staat, zorgt voor nauwkeurigheid en schrikt fraude af in een netwerk van duizenden knooppunten die elkaar niet kennen of vertrouwen. De backoffice van een bank kent en hopelijk vertrouwt zichzelf; zes tot acht banken kunnen vrij snel relaties opbouwen als ze dat nog niet hebben gedaan. In dergelijke situaties lost mijnbouw een probleem op dat niet bestaat.

"De mensen die overeenkomsten gaan sluiten voor een geautoriseerde blockchain, hebben de neiging elkaar al te vertrouwen, " vertelde Asheesh Birla, hoofd van het product bij Ripple, telefonisch aan Investopedia. (Ripple beheert een blockchain zonder toestemming die bedoeld is om grensoverschrijdende betalingen voor banken te vergemakkelijken; het consensusmechanisme is niet gebaseerd op bewijs van werk.)

"Sommige van deze platforms zijn ontwikkeld als een soort replica's van het oude systeem, " zegt Catalini, "waar de vertrouwde intermediair bijna dezelfde controle heeft, of precies dezelfde controle, die hij in het oude systeem zou hebben gehad. En dan jij vraagt ​​u zich af, waarom schakelen we over naar een minder efficiënte IT-infrastructuur? Omdat deze trendy is? " (Zie ook Microsoft, Bank of America Team Up on Blockchain Technology. )

Wat als ze als Bitcoin werkten?

Zoals Narayanan en Clark benadrukken, gebruiken veel toegestane blockchains geen mijnbouw of andere aspecten van de Nakamoto-consensus. In plaats daarvan gebruiken ze andere, vaak veel oudere, technieken die verwarrend zijn samengevoegd met "blockchain-technologie."

Als ze echter een blockchain zoals bitcoin zouden gebruiken, zou die blockchain waarschijnlijk onzeker zijn omdat de partijen elkaar kennen en vertrouwen. Permissionless blockchains zoals bitcoin's zijn kwetsbaar voor 51% aanvallen, waarbij een partij of een groep samenwerkende partijen het grootste deel van de rekenkracht van het netwerk beheert en daarom het grootboek kan wijzigen. Als een enkele entiteit een interne, bitcoin-achtige blockchain zou runnen, zou deze 100% van de macht van het netwerk beheersen en zou de blockchain inherent worden aangetast - niet dat dat veel uitmaakt voor de enige deelnemer van het netwerk, die volledig zou genieten controle over een zeer dure spreadsheet.

Hetzelfde probleem zou zich waarschijnlijk voordoen bij toegestane blockchains die door kleine consortia worden onderhouden. "Als de knooppunten samenspannen, of knooppunten gecompromitteerd zijn, kunt u de geschiedenis gewoon herschrijven", zegt Catalini. "Dus als u een toezichthouder bent, wilt u misschien niet dat een aantal banken of een aantal financiële instellingen het grootboek kan samenspannen en herschrijven. Het is niet eens een aanval van 51% - ze hebben al de sleutels tot de dataset, dus je hebt misschien niet eens de meerderheid nodig om het systeem voor de gek te houden. " Het LIBOR-rigging-schandaal is slechts een voorbeeld van de reden waarom regelgevers zich zorgen kunnen maken over bankafspraken in toegestane blockchains.

Crypto-standaardisatie?

Toegestane blockchains geven de vertrouwde voordelen van open blockchains op, maar naar alle waarschijnlijkheid vertrouwen de deelnemers elkaar, zoals Birla opmerkt. Blockchains zijn ook langzamer dan traditionele databases. In 95% van de gevallen, suggereert Birla, is het beter om gewoon een database te gebruiken. "Ik heb veel gebruiksscenario's gezien om geautoriseerde blockchains te gebruiken, " zegt hij, "en als ik naar het probleem kijk dat ze proberen op te lossen, heb ik het gevoel dat, wow, er een bedrijf is dat kan oplossen dat probleem. Dat bedrijf is Oracle. "

Er kan echter een methode zijn voor de schijnbare waanzin van toegestane blockchains. Birla, Catalini, Narayanan en Clark noemen allemaal de mogelijkheid dat "blockchain-technologie" slechts sexy verpakkingen is voor een poging tot standaardisatie van de industrie. "Als het een gedistribueerd grootboek wordt genoemd, worden mensen rond de tafel gebracht", zegt Catalini, "denk ik dat dat een goede zaak is."

Onthoud intranetten?

De contouren van het toegestane-toestemmingloze blockchain-debat worden vaak vergeleken met de spanning tussen het open internet en de ommuurde intranetten van de jaren negentig. "Grote bedrijven die wanhopig hopen op blockchain zonder Bitcoin is precies hetzelfde als 1994: kunnen we alsjeblieft geen online hebben zonder internet?" Marc Andreessen tweeted in december 2015.

Catalini verwacht dat het open platform opnieuw zal winnen tegen gesaldeerde alternatieven, hoewel hij bitcoin niet specifiek vermeldt. "Ik ben er behoorlijk van overtuigd dat als je 10, 15 jaar verder kijkt, de enige echte innovatie die we hieruit zullen zien, uit de rechtenloze zal komen, " zegt hij. (Zie ook: Opinie: Bitcoin versus Big Finance. )

Birla verwacht ook dat de geschiedenis zich herhaalt en wijst erop dat Cisco, "pre-internet, een bedrijf was dat intranetten beheerde." Met andere woorden, bedrijven die momenteel geautoriseerde blockchains ontwikkelen, kunnen uiteindelijk overgaan op toestemmingloze. Het maken van die overgang kan een uitdaging zijn, omdat de regels die het blokkeren van toegangsrechten voor banken lastig maken, van kracht blijven.

De Blockchain temmen

Regulering is waarschijnlijk niet de belangrijkste zorg voor banken en andere gevestigde spelers die worden geconfronteerd met de uitvinding van Nakamoto. Bitcoin is 'het eerste digitale netwerkplatform op de planeet waar het netwerk niet is gemaakt door een grote speler die in infrastructuur investeert', zegt Catalini.

De introductie van een systeem waarmee individuen geld over de hele wereld kunnen overboeken zonder een centrale, vertrouwde autoriteit is een inherente bedreiging voor het banksysteem. Het is verre van dodelijk, althans voorlopig: bitcoin-transacties zijn langzaam; de waarde van de valuta is zo volatiel dat u het risico loopt een deel van het geld dat u wilt overboeken te verliezen; de markt is klein en illiquide; de gemeenschap is vatbaar voor schisma; en u moet vertrouwen op een uitwisseling om het soort valuta te verkrijgen dat een handelaar of belastingontvanger daadwerkelijk zal accepteren.

Toch bestaat er voor het eerst een hightech-alternatief voor het banksysteem. De industrie kan coöpteren van de terminologie van de blockchain - zonder de blockchain daadwerkelijk te gebruiken - als een manier zien om de wilde technologie te temmen, zo niet te doden. JPMorgan CEO Jamie Dimon heeft bitcoin in het openbaar een 'fraude' genoemd en voorspelde dat regeringen het zullen aanpakken; zijn bedrijf ontwikkelt ondertussen een goedgekeurde versie van de ethereum-blockchain, Quorum genaamd.

Zoals Catalini het stelt, nemen de gevestigde spelers "het nieuwe paradigma en verwijderen ze de onderdelen die de gevestigde exploitanten verstoren".

Het B-woord

Niet alles dat zichzelf een blockchain noemt, is er echt één, zoals een van de eerste toegestane blockchain-inspanningen laat zien. In november 2016 leidde het fintech-bedrijf R3 een consortium van 75 financiële instellingen onder auspiciën van zijn product Corda. Destijds zei de CTO van het bedrijf dat het haar missie was "blockchain-technologie te begrijpen, toe te passen en te ontwikkelen." In februari 2017 was dat niet langer het geval: een bedrijfspresentatie veroorzaakte opschudding met een dia die zei: "Geen 'block chain' omdat we er geen nodig hebben." Vandaag beschrijft R3 Corda als een 'gedistribueerd grootboekplatform', laat bijna alle vermelding van het b-woord weg en staat erop dat Corda 'nooit is ontworpen om er één te zijn'. Anderen moeten volgen.

Investeren in cryptocurrencies en andere initiële muntaanbiedingen ("ICO's") is zeer riskant en speculatief, en dit artikel is geen aanbeveling van Investopedia of de schrijver om te investeren in cryptocurrencies of andere ICO's. Aangezien de situatie van elke persoon uniek is, moet een gekwalificeerde professional altijd worden geraadpleegd voordat hij financiële beslissingen neemt. Investopedia geeft geen verklaringen of garanties met betrekking tot de nauwkeurigheid of tijdigheid van de hierin opgenomen informatie. Vanaf de datum waarop dit artikel is bijgewerkt, heeft de auteur geen positie in enige cryptocurrency.