Basing Point-prijssysteem
Een basing point-prijssysteem is een geografische prijsstrategie waarbij bedrijven een vergoeding bepalen voor een goed verkocht, plus een extra vrachtprijs die wordt berekend op basis van de afstand van de klant tot een start- of 'basing point'. Kopers die zich dichter bij het basing point bevinden betaal minder voor verzending dan die op grotere afstand.
Prijzen voor basispunten worden ook wel basispuntenprijzen genoemd en worden over het algemeen gebruikt door oligopolies die homogene goederen leveren die omvangrijk en duur zijn om te verzenden.
Belangrijkste leerpunten
- Basing point pricing is een systeem waarbij de koper een basisprijs betaalt, plus vaste verzendkosten afhankelijk van de afstand vanaf een specifieke locatie.
- De vrachtkosten zijn bedoeld om de extra kosten te dekken voor het verzenden van iets dat erg zwaar, omvangrijk en duur is, zoals cement, staal of auto's.
- Het basisprijzenstelsel is beschuldigd van gebrek aan transparantie en van heimelijke kartelvorming.
Inzicht in het prijssysteem voor basispunten
Bedrijven die dit systeem gebruiken, baseren hun prijzen op twee componenten. Eerst stelt het bedrijf een basisprijs voor het product vast, wat is hoeveel het kost aan de fabriekspoort. Vervolgens wordt een vracht- of verzendprijs vastgesteld die is gebaseerd op waar de klant die het product koopt zich bevindt en hoe ver de klant verwijderd is van een vooraf bepaalde locatie, bekend als het basispunt.
Deze extra kosten zijn bedoeld om de extra kosten te dekken voor het verzenden van iets dat erg zwaar, omvangrijk en duur is, zoals cement, staal of auto's.
Speciale overwegingen
Meestal is het basispunt dezelfde locatie als het productiepunt, wat betekent dat de verzendkosten worden bepaald op basis van de afstand van de klant of de leveringslocatie vanaf dat punt. Dit kan echter controversieel worden wanneer het basispunt verschilt van de werkelijke locatie van waar het item wordt verzonden.
Dit kan gebeuren als een bedrijf meerdere fabrieken heeft, maar slechts één basispunt of als een goed in een fabriek wordt geproduceerd maar vervolgens in een magazijn wordt opgeslagen. Als de fabriek het basispunt is, is de afstand tussen het magazijn en de afleverlocatie mogelijk niet dezelfde als de fabriek en de afleverlocatie en zijn de vrachtkosten mogelijk onnauwkeurig, wat leidt tot zogenaamde fantoomvracht.
Met andere woorden, een koper die zich in de buurt van een niet-basisfabriek bevindt van waaruit het item wordt verzonden, betaalt meer voor levering dan een klant die zich dichter bij het basispunt bevindt, maar verder weg van de bestemming waar de items worden verzonden.
Belangrijk
Bezorgkosten zijn inclusief in de prijs, zodat de koper niet de mogelijkheid heeft om zijn of haar eigen transport te regelen.
Kritieken van het basing point-prijssysteem
Sinds de oprichting heeft het basisprijzenstelsel te maken gehad met oppositie vanwege zijn heimelijke kartelkarakter. Grote bedrijven met een oligopolie op een goed kunnen een vergelijkbare initiële prijsstelling voor hun product vaststellen. Als er eenmaal een basispunt is ingesteld, is er vervolgens weinig reden om fabrieken op te zetten op locaties buiten het gebied. Daarom neigt de concurrentie ertoe zich in één regio te bundelen met weinig prijsverschillen.
Ervan uitgaande dat alle bedrijven zich houden aan de overeenkomst van het basing point-prijssysteem, wordt prijsconcurrentie vermeden en wordt het marktaandeel behouden.
Prijsstelling voor basispunten was ooit gebruikelijk in de Verenigde Staten, vooral in de staal-, cement- en automobielindustrie. In 1948 oordeelde het Hooggerechtshof in de zaak van de Federal Trade Commission (FTC) tegen het Cement Institute, et al., Dat het industriebrede basispuntsysteem dat in de cementindustrie wordt gebruikt, leidde tot onwettige prijsdiscriminatie.
Die uitspraak kwam 24 jaar nadat de FTC de United States Steel Corporation (X) en zeven van haar dochterondernemingen, die samen ongeveer 50% van de totale productie van gewalst staal produceerden in de Verenigde Staten, beval te stoppen met het naleven van de zogenaamde "Pittsburgh" Plus ”prijssysteem. De daders verkochten hun producten tegen een basisprijs en voerden vervolgens vrachtkosten in. Laatstgenoemde vergoeding werd als oneerlijk beschouwd, omdat zendingen vaak vanuit een fabriek of magazijn dichter bij het punt van levering plaatsvonden dan Pittsburgh. Deze informatie is niet bekendgemaakt aan kopers.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.