Obligatiefondsen versus ETF's van obligaties: wat is het verschil?

Obligatiefondsen en ETF's van obligaties of beursgenoteerde fondsen beleggen beide in een mand met obligaties of schuldinstrumenten. Obligatiefondsen of beleggingsfondsen bevatten een kapitaalpool van beleggers waarbij de beheerder van het fonds het kapitaal aan verschillende effecten toewijst. Een obligatie-ETF volgt een index van obligaties met als doel het rendement van de onderliggende index te matchen.

Obligatiefondsen en obligatie-ETF's hebben verschillende kenmerken, waaronder diversificatie via portefeuilles met veel obligaties. Zowel fondsen als ETF's hebben kleinere minimaal vereiste investeringen die nodig zouden zijn om hetzelfde diversificatieniveau te bereiken door individuele obligaties te kopen bij het samenstellen van een portefeuille.

Voordat we obligatiefondsen en obligatie-ETF's vergelijken, is het de moeite waard even de tijd te nemen om na te gaan waarom beleggers obligaties kopen. De meeste beleggers plaatsen obligaties in een portefeuille om inkomsten te genereren. Een obligatie is een schuldinstrument dat doorgaans een rentetarief betaalt, dat elk jaar een couponrente aan de obligatiehouder wordt genoemd. Hoewel het kopen en verkopen van obligaties om winst te maken uit schommelingen in hun prijzen een haalbare strategie is, beleggen de meeste beleggers in hen voor hun rentebetalingen.

Beleggers kopen ook obligaties om risicogerelateerde redenen, omdat ze proberen hun geld op te slaan in een belegging die minder volatiel is dan aandelen. Volatiliteit is de mate waarin de prijs van een effect in de tijd fluctueert.

Zowel obligatiefondsen als obligatie-ETF's kunnen dividenden betalen. Dit zijn contante betalingen van bedrijven die in hun effecten beleggen. Beide soorten fondsen bieden een breed scala aan beleggingskeuzes, variërend van hoogwaardige staatsobligaties tot bedrijfsobligaties van lage kwaliteit en alles daartussenin.

Zowel fondsen als ETF's kunnen ook worden gekocht en verkocht via een effectenrekening in ruil voor een kleine vergoeding per transactie. Ondanks deze overeenkomsten hebben obligatiefondsen en obligatie-ETF's unieke, ongedeelde kenmerken.

Belangrijkste leerpunten

• Obligatiefondsen en ETF's van obligaties of beursgenoteerde fondsen beleggen beide in een mand met obligaties of schuldinstrumenten.
• Obligatiefondsen of beleggingsfondsen bevatten een kapitaalpool van beleggers waardoor het fonds actief wordt beheerd en waarbij kapitaal wordt toegewezen aan verschillende effecten.
• Obligatie-ETF's volgen een index van obligaties die is ontworpen om het rendement van de onderliggende index te evenaren en hebben doorgaans lagere kosten dan beleggingsfondsen.

Obligatiefondsen

Beleggingsfondsen beleggen al vele jaren in obligaties. Sommige van de oudste evenwichtige fondsen, waaronder toewijzingen aan zowel aandelen als obligaties, dateren uit de late jaren 1920.

Dienovereenkomstig biedt een groot aantal bestaande obligatiefondsen een aanzienlijk aantal beleggingsopties. Deze omvatten zowel indexfondsen, die verschillende benchmarks proberen te repliceren en geen moeite doen om die benchmarks te overtreffen, en actief beheerde fondsen die proberen hun benchmarks te verslaan.

Actief beheerde fondsen maken ook gebruik van kredietanalisten om onderzoek te doen naar de kredietkwaliteit van de obligaties die het fonds koopt om het risico op het kopen van obligaties die waarschijnlijk in gebreke blijven te minimaliseren. In gebreke blijven wanneer de emittent van de obligatie niet in staat is om rentebetalingen te doen of het oorspronkelijke belegde bedrag terug te betalen vanwege financiële moeilijkheden. Aan elke obligatie wordt een rating van kredietkwaliteit toegekend door ratingbureaus die de financiële levensvatbaarheid van de emittent en de kans op wanbetaling beoordelen.

Obligatiefondsen zijn beschikbaar in twee verschillende structuren: open-end fondsen en closed-end fondsen. Open-end fondsen kunnen rechtstreeks van fondsaanbieders worden gekocht, wat betekent dat ze niet via een effectenrekening hoeven te worden gekocht. Indien direct gekocht, kan de bemiddelingsprovisie worden vermeden. Evenzo kunnen obligatiefondsen worden terugverkocht aan de fondsmaatschappij die de aandelen heeft uitgegeven, waardoor ze zeer liquide zijn of gemakkelijk kunnen worden gekocht en verkocht.

Bovendien worden open-end fondsen eenmaal per dag geprijsd en verhandeld, nadat de markt is gesloten en de intrinsieke waarde (NAV) van elk fonds wordt bepaald. De handelsprijs is een directe weerspiegeling van de NAV, die is gebaseerd op de waarde van de obligaties in de portefeuille.

Open-end fondsen worden niet verhandeld tegen een premie of korting, waardoor het gemakkelijk en voorspelbaar is om precies te bepalen hoeveel de aandelen van een fonds zullen genereren als ze worden verkocht. Een obligatie die tegen een premie wordt verkocht, heeft een hogere marktprijs dan zijn oorspronkelijke nominale waarde, terwijl een korting geldt wanneer een obligatie wordt verhandeld tegen een lagere prijs dan de nominale waarde.

Sommige obligatiefondsen brengen met name een extra vergoeding in rekening als ze worden verkocht voorafgaand aan een bepaalde minimaal vereiste bewaarperiode (vaak 90 dagen), omdat de fondsvennootschap de kosten die gepaard gaan met frequente handel wil minimaliseren.

Obligatiefondsen maken hun onderliggende posities niet dagelijks bekend. Ze geven over het algemeen halfjaarlijkse deelnemingen vrij, waarbij sommige fondsen maandelijks rapporteren. Het gebrek aan transparantie maakt het moeilijk voor beleggers om op elk moment de precieze samenstelling van hun portefeuilles te bepalen.

Bond ETF's

Obligatie-ETF's zijn een veel nieuwere toetreder tot de markt in vergelijking met beleggingsfondsen, waarbij iShares de eerste obligatie-ETF in 2002 lanceerde.

ETF's hebben vaak lagere vergoedingen dan hun tegenhangers van beleggingsfondsen, waardoor ze mogelijk de aantrekkelijkere keuze zijn voor sommige beleggers, terwijl alle anderen gelijk zijn.

Obligatie-ETF's werken net als closed-end fondsen, in die zin dat ze worden gekocht via een effectenrekening in plaats van rechtstreeks van een fondsmaatschappij. Evenzo, wanneer een belegger wenst te verkopen, moeten ETF's op de open markt worden verhandeld, wat betekent dat een koper moet worden gevonden omdat de fondsvennootschap de aandelen niet zal kopen zoals ze zouden doen voor open-end beleggingsfondsen.

Net als aandelen, worden ETF's de hele dag door verhandeld. De koersen van aandelen kunnen van moment tot moment fluctueren en kunnen tijdens de handel nogal variëren. Er zijn extreme prijsfluctuaties waargenomen tijdens marktanomalieën, zoals de zogenaamde Flash Crash van 2010. Aandelen kunnen ook worden verhandeld tegen een premie of een korting op de onderliggende intrinsieke waarde van de participaties.

Hoewel significante waardeverschillen relatief zeldzaam zijn, zijn ze niet onmogelijk. Afwijkingen kunnen met name zorgelijk zijn tijdens crisisperiodes, bijvoorbeeld als een groot aantal beleggers obligaties willen verkopen. In dergelijke gevallen kan de prijs van een ETF een korting op de NIW weerspiegelen omdat de ETF-provider niet zeker is dat bestaande deelnemingen tegen hun huidige vermelde intrinsieke waarde kunnen worden verkocht.

Obligatie-ETF's hebben geen minimale vereiste bewaartermijn, wat betekent dat er geen boete wordt opgelegd voor het snel verkopen na een aankoop. Ze kunnen ook op marge worden gekocht en short worden verkocht, wat een aanzienlijk grotere flexibiliteit in termen van handel biedt dan open-end beleggingsfondsen. Marge omvat het lenen van geld of effecten van een makelaar om te beleggen. In tegenstelling tot beleggingsfondsen maken obligatie-ETF's ook dagelijks hun onderliggende belangen bekend, waardoor beleggers volledige transparantie krijgen.

Zowel obligatiefondsen als obligatie-ETF's hebben overeenkomsten, de belangen binnen de fondsen en hun vergoedingen voor beleggers kunnen variëren.

Bond Fund of Bond ETF?

De beslissing om een ​​obligatiefonds of een obligatie-ETF te kopen, hangt meestal af van de beleggingsdoelstelling van de belegger. Als u actief beheer wilt, bieden beleggingsfondsen meer keuzemogelijkheden. Als u van plan bent om vaak te kopen en verkopen, zijn obligatie-ETF's een goede keuze. Voor langetermijnbeleggers die kunnen kopen en houden, kunnen beleggingsfondsen voor obligaties en ETF's voor obligaties aan uw behoeften voldoen, maar het is het beste om uw onderzoek te doen naar de participaties in elk fonds.

Als transparantie belangrijk is, kunt u met obligatie-ETF's op elk gewenst moment de belangen in het fonds bekijken. Als u zich echter zorgen maakt dat u uw ETF-belegging niet kunt verkopen vanwege het gebrek aan kopers op de markt, is een obligatiefonds misschien een betere keuze, omdat u uw deelnemingen weer kunt verkopen aan de emittent van het fonds.

Zoals bij de meeste investeringsbeslissingen, is het belangrijk om uw onderzoek te doen, met uw makelaar of financieel adviseur te praten.