Building A Fortune: Jerry Jones And The Cowboys

De 31 eigenaren in de National Football League (met uitzondering van die ongewone openbare regeling in Green Bay) omvatten enkele van de meest beruchte personages in het bedrijfsleven. De AFC South is de thuisbasis van een eigenaar die openbare veldslagen met verslaving had gevoerd en die slechte publiciteit bestrijdt door letterlijk $ 100 rekeningen uit te delen. In het NFC-Oosten is er een tycoon die niet alleen districtsambtenaren heeft toegestaan ​​om mensen te verbieden om naar games te lopen, maar een parkeertoeslag aan elk ticket heeft toegevoegd.

Voeg de miljardair toe die $ 162 miljoen betaalde als resultaat van een FBI-onderzoek, en degene die boeken klaarmaakte om zijn onroerendgoedpartners van $ 51 miljoen te sluiten, volgens eisers, (terwijl hij tegelijkertijd belastingbetalers ertoe bracht om hem een ​​stadion van een half miljard dollar te kopen ), en het is moeilijk voor een NFL-eigenaar om op te vallen. Maar Jerry Jones doet dat wel.

Iconische franchise, iconische eigenaar

De op een na meest iconische eigenaar in alle Noord-Amerikaanse sporten (tenzij je Michael Jordan van Charlotte Hornets meetelt, die beroemd is om andere redenen), kocht Jones de Dallas Cowboys in 1989 en veranderde voor altijd het archetype van de bemoeizieke sporteigenaar. Jones is ook de algemene manager van de Cowboys, een praktische functie die normaal een toewijding vereist voor alledaagse voetbalzaken met uitsluiting van al het andere. Op de een of andere manier slaagt de 71-jarige Jones erin om beide rollen te vervullen, en heeft dit gedaan met een benijdenswaardig record van succes. In een kwart eeuw met Jones aan elk roer, heeft het team drie Super Bowls gewonnen en heeft het het beste record in de NFL in 2014. Toegegeven, de laatste van die titels was 19 jaar geleden, maar sindsdien heeft geen enkel team meer Super Bowls gewonnen Jones kocht de Cowboys.

De voormalige bewaker van de Universiteit van Arkansas profiteerde van nepotisme aan het begin van zijn zakelijke carrière, hoewel bescheiden volgens de normen van de NFL-eigenaar. Jones ging na zijn studie aan de slag bij zijn vaders verzekeringsmaatschappij en begon niet onderaan. Het verkopen van een beleid met 20 lonen is niet het soort bezigheid om een ​​persoonlijkheid als Jones in de ban te houden, dus leende hij geld van zijn schoonvader om een ​​reeks pizzafranchises in Missouri te kopen. Ze faalden en de jonge en mislukte ondernemer dreigde failliet te gaan. Uiteindelijk, op 25-jarige leeftijd, wisselde een oplevende Jones van carrière en vormde Jones Oil en Land Lease. (Zie voor meer: Recessiebestendige sportcompetities .)

De dobbelstenen rollen op olie

"Wildcatting" is een uitgesproken Amerikaanse uitdrukking die beelden oproept van stofduivels die over gebleekte longhorn-schedels over een lege prairie rollen. Maar het is een bepaalde term in de kunst, een die verwijst naar het boren naar olie op plaatsen die tot nu toe niet bekend waren. Vissen waar ze niet zijn, als het ware. De redenen voor wildcatting zijn duidelijk: hoewel het risico groot is, kunnen de beloningen buitenaards zijn. Als een wildcatter stilletjes de omliggende claims koopt, die spotgoedkoop zouden moeten zijn, en dan olie raakt, zal de prijs van dat onroerend goed omhoogschieten. Aan de andere kant, droog op, en de wildcatter verliest zijn investering en kroop terug naar het verzekeringskantoor van zijn vader. (Voor gerelateerde literatuur, zie: The Irreplacaeble Brand of Donald Trump .)

Jerry Jones de wildcatter vond een over het hoofd gezien maar vruchtbaar stuk Oklahoma om te verkennen. Hij had destijds een extreem hefboomeffect en betaalde $ 10.000 per maand aan rente op leningen, en dat was midden jaren zestig dollar. Maar het eerste Oklahoma van Jones kwam goed uit. Binnen een decennium was het vermogen van Jones diep in het 8-cijferige bereik. Tegen 1989 bracht hij een onevenredige hoeveelheid tijd door in Dallas, een stad met veel kredietinstellingen en een beroemd voetbalteam dat in moeilijke tijden was gevallen. Met andere woorden, een heerlijk ondergewaardeerde waarde. Nadat hij ontdekte dat de Cowboys op het blok zaten, leverde Jones zichzelf opnieuw op en poneerde een ongehoorde $ 140 miljoen, daarna het tarief voor een team dat uit een 3-13 seizoen kwam. Het verhaal werd sterk vereenvoudigd, Jones ontsloeg iedereen, bracht zijn kamergenoot als hoofdcoach binnen en won iets meer dan drie jaar later zijn eerste Super Bowl. Maar de ommekeer op het veld was niets vergeleken met wat Jones elders had gepland. (Zie voor meer informatie: Investeren in sportteams of groepen .)

Merchandising Meevaller

In 1995 nam Jones een ketterse beslissing om een ​​kledingdeal te ondertekenen met Nike Inc. (NKE), waarbij hij de officiële merchandisingarm van de NFL omzeilde. De reden hiervoor was eenvoudig en logisch: op dat moment waren de ontzettend populaire Cowboys verantwoordelijk voor een kwart van de merchandiseverkoop van het team met teammerken, maar ontvingen ze slechts een uniform 1/30 deel van de omzet. De eigenaars van de oude garde waren woedend tot het punt van het instellen van een rechtszaak van $ 300 miljoen, maar hadden niet de bevoegdheid om een ​​tegenpartij Jones te stoppen.

Destijds had de NFL ook een exclusieve licentieovereenkomst met Coca-Cola Co. (KO). Bijna voorspelbaar, en waarschijnlijk net uit wrok, tekende Jones vervolgens een onafhankelijke deal met PepsiCo Inc. (PEP). In de woorden van een monolithisch kortzichtige mede-eigenaar van Jones: “Je kunt geen verschillende hardloopschoenen en creditcards en frisdranken hebben die elk team sponsoren. Ze bestaan ​​niet! "(Zie voor meer informatie: Waarde begrijpen: Donald Trump en zijn nettowaarde .)

Innovatieve licenties

De Nike-deal van Jones was destijds in het nieuws. Aanzienlijk meer ingetogen was de reactie een paar maanden later, toen elk team in de competitie Jones's leiding had gevolgd en stilletjes zijn eigen overeenkomst met Nike, Adidas, Reebok of een van de andere grote sportkledingbedrijven had ondertekend. Kledinglicentie Jones was ook niet de enige omzetgenererende innovatie die we nu als vanzelfsprekend beschouwen. Persoonlijke stoellicenties? Ze zijn weer een uitvinding van Jones, die nu ongeveer $ 90 miljoen waard is voor de winst van zijn team.

Ten tijde van de licentie-opschudding was Jones een brutale startup met een korte ambtstermijn in een competitie waar multigenerationeel legacy-eigendom de regel is. Zijn non-conformistische manieren zijn alleen maar doorgegaan en bleven de Cowboys verrijken. Vorig jaar haalden ze naar schatting $ 560 miljoen aan inkomsten, het meeste van alle NFL-teams. Zelfs Jones 'geluk met pizza-franchises deed het 180 °: zijn familie heeft nu een halfbelang in 75 Papa John's International Inc. (PZZA) locaties in Texas. Jones vindt het zelfs niet erg dat Papa John's een officiële NFL-sponsor is. (Zie voor meer informatie: Licentieverlening betaalt enkele van de rekeningen.)

Amerika's team

Zo briljant of serendipitous een acquisitie zoals Jones's olievelden waren, zijn slimste investering blijft de Cowboys. Die investering is nu de moeite waard ... wel, het zal ons enige inschatting kosten.

Forbes- waarderingen van sportteams zijn de industriestandaard, de belangrijkste reden is dat weinig andere bronnen de moeite nemen om ze te doen. Maar Forbes- beoordelingen kunnen zeer onnauwkeurig zijn: de Los Angeles Dodgers bijvoorbeeld werden onlangs gewaardeerd op $ 800 miljoen en werden maanden later verkocht voor $ 2 miljard. Forbes- schattingen voor NBA-teams zijn eveneens conservatief. Maar de beoordeelde waarde van de Cowboys kan net zo nauwkeurig zijn als alle andere. Kijkend naar bedrijfsinkomsten (die substantieel zijn), schuld (wat niet is) en vervangingswaarde, zou een open-market verkoop van de Cowboys ongeveer $ 3, 2 miljard genereren. Dat cijfer is echter academisch. Het is ondenkbaar dat Jones de franchise zou verkopen die hem niet alleen meerdere keren miljardair maakte, maar een deel van het publieke bewustzijn. (Zie voor meer informatie: Hoeveel zijn NFL-teams echt waard? )

Het komt neer op

Hoewel hij destijds in alle opzichten rijk was, legde Jones zijn hele fortuin in de Cowboys met weinig marge voor fouten. Passend genoeg hebben de Cowboys 25 jaar later de gunst teruggegeven en miljarden in de zak van Jones gestoken. In een landschap waar veel eigenaren van sportteams elders hun fortuin verdienen en hun team dan als speelgoed behandelen, is Jones de zeldzame eigenaar die een enorme cashflow van het team zelf genereert. Ondanks zijn aanvankelijke critici, heeft Jones's onafhankelijke streak zijn mede-NFL-eigenaren (gemiddelde teamwaarde, $ 1, 43 miljard) geprofiteerd zoals niemand of niets anders zou kunnen hebben. (Zie voor meer informatie: de voor- en nadelen van sportbeleggen .)