Belgeldtarief gedefinieerd
De call geldkoers is de rentevoet op een soort kortlopende lening die banken geven aan makelaars die op hun beurt het geld lenen aan investeerders om margerekeningen te financieren. Voor zowel makelaars als beleggers heeft dit type lening geen vast aflossingsschema en moet het direct worden terugbetaald. De belegger die eigenaar is van de marge-rekening betaalt zijn makelaar het belgeld plus servicekosten in ruil voor het gebruik van de door de makelaar geboden marge.
Het beltegoed wordt ook wel het makelaarskrediet genoemd.
Het gespreksgeld verlagen
De call-geldkoers wordt gebruikt om de leentarief te berekenen die een belegger zal betalen bij het handelen op marge op zijn effectenrekening. Handelen op marge is een risicovolle strategie waarbij beleggers transacties doen met geleend geld. Handelen met geleend geld verhoogt de hefboomwerking van de belegger, wat op zijn beurt het risiconiveau van de belegging vergroot.
Het voordeel van margehandel is dat beleggingswinsten worden vergroot; het nadeel is dat verliezen ook worden versterkt. Wanneer beleggers die handelen op marge een daling van het eigen vermogen ervaren boven een bepaald niveau ten opzichte van het bedrag dat ze hebben geleend, zal de makelaardij een margestorting doen waarbij ze meer geld op hun rekening moeten storten of voldoende effecten moeten verkopen om het tekort te compenseren. Dit kan de verliezen voor de belegger vergroten, omdat margestortingen hoogstwaarschijnlijk optreden wanneer de effecten op de rekening aanzienlijk in waarde zijn gedaald - verkoop van effecten op het moment dat ze waarde hebben verloren, dwingt de belegger verliezen vast te houden in plaats van de investering te blijven houden en wacht een tijd wanneer de waarde is hersteld om te verkopen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.