Carrière: aandelenonderzoek versus investeringsbankieren

Investment banking is misschien niet langer de onbetwiste eerste keuze voor de beste en slimste. In plaats van te streamen naar investeringsbankieren, kiezen veel afgestudeerden nu voor een loopbaan in managementconsulting, technologie of lancering van hun eigen startups. Hoewel de allure van investment banking misschien is afgenomen, blijft het voor veel financiële studenten nog steeds de beste carrièrekeuze waarbij aandelenonderzoek op een tweede seconde komt.

Onderzoek naar aandelen wordt soms gezien als de ongunstige, lagerbetaalde neef van investeringsbankieren. De realiteit verschilt echter van deze wijdverbreide perceptie. Om u te helpen bij het formuleren van uw eigen mening, volgt hier een rechtstreekse vergelijking van aandelenonderzoek en investeringsbankieren op 10 belangrijke gebieden.

(Opmerking: met aandelenonderzoek bedoelen we sell-side onderzoek dat wordt uitgevoerd door de onderzoeksafdelingen van makelaars-dealers.)

Belangrijkste leerpunten

• Een financiële loopbaan kan vele wegen inslaan, waaronder onderzoek naar investeringsbankieren en aandelenonderzoek.
• Investeringsbankiers helpen bij fusies en overnames en geven nieuwe effecten uit aan de markt.
• Onderzoekers van aandelen voeren een grondige analyse en onderzoek van bedrijven en hun aandelenkoers uit om beleggingsaanbevelingen te doen.

Onderzoek naar aandelen

Onderzoekers van aandelen analyseren aandelen om portefeuillebeheerders te helpen beter geïnformeerde beleggingsbeslissingen te nemen. Equity-onderzoekers maken gebruik van probleemoplossende vaardigheden, gegevensinterpretatie en verschillende andere hulpmiddelen om het gedrag van een bepaalde beveiliging te begrijpen en te voorspellen. Dit omvat vaak kwantitatief analyseren van de statistische gegevens van een aandeel in relatie tot recente marktactiviteit. Ten slotte kunnen equity-onderzoekers worden belast met het ontwikkelen van investeringsmodellen en screeningtools die handelsstrategieën identificeren die helpen bij het beheren van het portefeuillerisico.

Onderzoekers van aandelen zijn verantwoordelijk voor het identificeren van patronen met huidige marktprijsveranderingen en het gebruiken van deze informatie om algoritmen te creëren die winstgevende beleggingsmogelijkheden voor aandelen identificeren. De equity-onderzoeker moet de idiosyncratische verschillen van verschillende internationale markten kunnen begrijpen om binnenlandse en buitenlandse aandelen te vergelijken.

Hoewel uit een onderzoek van Glassdoor.com bleek dat het gemiddelde jaarsalaris voor een baan in aandelenonderzoek ongeveer $ 94.000 is, betalen de meeste posities minder. De onderkant van het salarisbereik is $ 65.000, terwijl de bovenkant ongeveer $ 158.000 bedraagt. Private equity-bedrijven en andere financiële dienstverleners zijn de belangrijkste werkgevers van equity-onderzoekers. Het merendeel van deze banen is gevestigd in New York City, hoewel bedrijven in toenemende mate posities aanbieden in grote stedelijke hubs zoals Chicago, Boston en San Francisco.

Investment Banking

Investment banking is een specifieke bankafdeling die verband houdt met het creëren van kapitaal voor andere bedrijven, overheden en andere entiteiten. Investeringsbanken onderschrijven nieuwe schuld- en aandeleneffecten voor alle soorten bedrijven; steun bij de verkoop van effecten; en helpen om fusies en overnames, reorganisaties en broker-transacties voor zowel instellingen als particuliere beleggers te vergemakkelijken. Investeringsbanken bieden ook uitgevende instellingen advies over de uitgifte en plaatsing van aandelen. Investeringsbankposities omvatten consultants, bankanalisten, kapitaalmarktanalisten, onderzoeksmedewerkers, handelsspecialisten en vele anderen. Elk vereist zijn eigen opleiding en vaardigheden.

Een graad in financiën, economie, boekhouding of wiskunde is een goed begin voor elke bankcarrière. In feite is dit misschien alles wat u nodig hebt voor veel commerciële bankposities op instapniveau, zoals een persoonlijke bankier of bank. Degenen die geïnteresseerd zijn in investeringsbankieren moeten overwegen om een ​​Master of Business Administration (MBA) of andere professionele kwalificaties te volgen.

Goede mensenvaardigheden zijn een enorm positief in elke bankpositie. Zelfs toegewijde onderzoeksanalisten besteden veel tijd aan het werken als onderdeel van een team of het raadplegen van klanten. Sommige posities vereisen meer een verkoopaanraking dan andere, maar comfort in een professionele sociale omgeving is cruciaal. Andere belangrijke vaardigheden zijn communicatieve vaardigheden (concepten uitleggen aan klanten of andere afdelingen) en een hoge mate van initiatief.

Belangrijkste verschillen

1. Evenwicht tussen werk en privéleven

Aandelenonderzoek is hier de duidelijke winnaar. Hoewel dagen van 12 uur de norm zijn voor medewerkers en analisten van aandelenonderzoek, zijn er ten minste fasen van relatieve rust. De drukste tijden omvatten het initiëren van dekking voor een sector of een specifiek aandeel, en het inkomstenseizoen wanneer bedrijfswinstenrapporten snel moeten worden geanalyseerd.

De uren in investment banking zijn bijna altijd brutaal, met 90- tot 100-uur werkweken vrij gebruikelijk voor investment banking-analisten (de laagste op de totempaal). Er is een groeiende weerslag geweest tegen de gruwelijke uren die analisten van investeringsbanken vragen.

Hoewel dit ertoe heeft geleid dat een aantal Wall Street-bedrijven het aantal gewerkte uren van junior bankiers heeft beperkt, kunnen deze beperkingen weinig doen om de "werk hard, speel hard" cultuur van investeringsbankieren te veranderen. De meest voorkomende klacht van degenen die gestopt zijn met investment banking is dat het totale gebrek aan evenwicht tussen werk en privéleven leidt tot burn-out. Die klacht wordt zelden gehoord van degenen die werkzaam zijn in aandelenonderzoek.

Grote financiële banen zijn meestal geconcentreerd in grote financiële centra zoals New York, Chicago, Londen en Hong Kong. Dit is niet anders voor analisten van aandelenonderzoek en in het bijzonder investeringsbankiers, van wie velen worden betaald om te verhuizen naar de thuisstad van hun bedrijf.

2. Zichtbaarheid

Onderzoek op het gebied van aandelen is ook de winnaar op dit gebied. Medewerkers en junior analisten ontvangen vaak erkenning voor hun werk door te worden genoemd in onderzoeksrapporten die worden verspreid onder de verkoopafdeling van een bedrijf, klanten en media. Omdat senior analisten erkende experts zijn van de bedrijven die ze in een sector bestrijken, worden ze door de media gevraagd om commentaar op deze bedrijven nadat ze winst rapporteren of een materiële ontwikkeling aankondigen.

Investeringsbankiers, aan de andere kant, zwoegen in relatieve onduidelijkheid op junior niveau. Hun zichtbaarheid neemt echter aanzienlijk toe naarmate ze de investeringsbankladder beklimmen, vooral als ze deel uitmaken van een team dat werkt aan grote, prestigieuze deals.

3. Vooruitgang

Investment banking wint op dit gebied. Er is een duidelijk pad met gedefinieerde tijdframes voor loopbaanontwikkeling in investeringsbankieren. Dit begint met de positie van analist (twee tot drie jaar) en gaat vervolgens over naar een geassocieerde functie (meer dan drie jaar), waarna men in de rij staat om vice-president en uiteindelijk directeur of directeur te worden.

Het carrièrepad in aandelenonderzoek is minder duidelijk gedefinieerd, maar verloopt over het algemeen als volgt: medewerker, analist, senior analist en, ten slotte, vice-president of onderzoeksdirecteur. Binnen het bedrijf hebben investeringsbankiers waarschijnlijk echter betere vooruitzichten om de top te bereiken, omdat ze dealmakers zijn en relaties onderhouden met de grootste klanten van het bedrijf. Onderzoeksanalisten daarentegen kunnen worden gezien als nummercrunchers die niet hetzelfde vermogen hebben om grote bedrijven binnen te halen.

4. Taakfuncties

Investment banking wint hier waarschijnlijk ook, zij het alleen op de langere termijn. Medewerkers van aandelenonderzoek beginnen met het uitvoeren van veel financiële modellen en analyses onder toezicht van de analist die verantwoordelijk is voor de dekking van een specifieke sector of groep bedrijven.

Maar medewerkers communiceren ook in beperkte mate met klanten aan de buy-side, het topmanagement van de bedrijven onder dekking en de handelaren en verkopers van het bedrijf. In de loop van de tijd evolueren hun verantwoordelijkheden naar minder financiële modellen en een grotere mate van rapportage en het formuleren van investeringsadviezen en scripties. Er is echter niet veel variabiliteit in de functies van medewerkers en analisten. Wat varieert, is de relatieve tijd die aan deze functies wordt besteed.

Investeringsbankiers daarentegen besteden de eerste paar jaar van hun carrière ondergedompeld in financiële modellen, vergelijkende analyses en het voorbereiden van presentaties en pitchbooks. Maar als ze de ladder beklimmen, krijgen ze de kans om te werken aan spannende deals zoals fusies en overnames of initiële openbare aanbiedingen. Onderzoeksanalisten krijgen deze gelegenheid slechts af en toe, wanneer ze "over de muur" worden gebracht (de "muur" verwijst naar de verplichte scheiding tussen investeringsbankieren en onderzoek) om te helpen bij een specifieke deal waarbij een bedrijf betrokken is dat ze van binnen en van buiten kennen.

5. Onderwijs en benamingen

Een bachelor's degree is een must voor elke aspirant-aandelenonderzoek analist of investment banking-medewerker. Veel voorkomende studiegebieden zijn economie, boekhouding, financiën, wiskunde, of zelfs natuurkunde en biologie, wat andere analytische velden zijn. Het is echter zeer onwaarschijnlijk dat een bachelor alleen voldoende zal zijn om een ​​baan op deze gebieden te krijgen.

Het verschil tussen een investeringsbankier en een aandelenonderzoeker komt neer op de aanwijzing Chartered Financial Analyst (CFA) of de graad van Master of Business Administration (MBA). De CFA, algemeen beschouwd als de gouden standaard voor beveiligingsanalyse, is bijna verplicht geworden voor iedereen die een carrière in aandelenonderzoek wil nastreven. Maar hoewel de CFA kan worden voltooid tegen een fractie van de kosten van een MBA-programma, is het een moeizaam programma dat gedurende vele jaren veel inzet vereist. Als een zelfstudieprogramma biedt de CFA geen direct professioneel netwerk zoals een MBA-klas dat doet.

Het MBA-curriculum daarentegen maakt het, vanwege het feit dat het meer zakelijk en minder investeringsgericht is dan de CFA, geschikter voor het beroep van investment banking. De concurrentie om de beste business schools te bereiken - waar de meeste Wall Street-bedrijven hun medewerkers inhuren - is echter intens. Veel aspirant-investeringsbankiers komen op een ander financieel gebied, misschien als analisten of adviseurs, en werken in de richting van hun MBA.

Investeringsbankiers moeten een indrukwekkende kennis hebben van financiële markten, investeringen en bedrijfsorganisatie. Velen streven hun Series 7 of Series 63 FINRA-licenties na om deze kennis aan te tonen. Het meest gangbare carrièrepad voor investeringsbankiers is afstuderen aan een prestigieuze universiteit voordat ze bij een grote internationale bank werken, zoals Goldman Sachs of Morgan Stanley. Na een paar jaar keert de aspirant-investeringsbankier terug om een ​​MBA te voltooien of ontvangt hij professionele certificeringen en licenties. Wanneer alles is gezegd en gedaan, kan het vijf tot zes jaar duren na het behalen van een bachelordiploma voordat het in aanmerking komt voor een investment banking-functie.

6. Vaardigheidssets

Beide banen vereisen veel analytische en wiskundige / technische vaardigheden, maar dit geldt met name voor analisten van aandelenonderzoek. Deze analisten moeten complexe berekeningen kunnen uitvoeren, voorspellende modellen kunnen uitvoeren en financiële overzichten kunnen opstellen met snelle doorlooptijden.

Zoals eerder opgemerkt, zijn financiële modellen en diepgaande analyses gemeenschappelijk voor zowel investeringsbankiers als onderzoeksanalisten in de eerdere fasen van hun carrière. Later liepen de vaardigheden uiteen, waarbij investeringsbankiers bedreven moesten zijn in het sluiten van deals, het verwerken van grote transacties en het beheren van klantrelaties. Onderzoeksanalisten moeten daarentegen effectief zijn in zowel mondelinge als schriftelijke communicatie en in staat zijn om evenwichtige beslissingen te nemen op basis van rigoureuze analyse en due diligence.

7. Externe mogelijkheden

Succesvolle onderzoeksanalisten en investeringsbankiers hebben over het algemeen geen tekort aan externe mogelijkheden vanwege hun ervaring, kennis en vaardigheden. Onderzoeksanalisten zullen zich waarschijnlijk aangetrokken voelen tot de buy-side (dwz geldbeheerders, hedgefondsen en pensioenfondsen), terwijl doorgewinterde investeringsbankiers meestal lid worden van private equity- of risicokapitaalondernemingen.

8. Toegangsbarrières

Zowel investeringsbankieren als aandelenonderzoek zijn moeilijke gebieden om in te gaan, maar toetredingsdrempels kunnen iets lager zijn voor aandelenonderzoek. Hoewel het niet ongewoon is om een ​​professional met enkele jaren ervaring in een specifieke sector of gebied als een aandelenanalist of senior analist bij een sell-side bedrijf te zien, gebeurt dit zelden in investeringsbankieren.

9. Belangenconflicten

Hoewel investeringsbankiers en onderzoeksanalisten beide belangenconflicten moeten vermijden, is dit een groter probleem bij aandelenonderzoek dan bij investeringsbankieren. Dit werd benadrukt door de handhavingsacties van de US Securities and Exchange Commission (SEC) tegen 10 toonaangevende Wall Street-bedrijven en tweesterrenanalisten in 2003, met betrekking tot analistenconflicten tijdens de telecom / dot-com-opkomst en mislukking van de late jaren 1990 en vroege 2000s . In het kader van de schikking betaalden de bedrijven disgorgement en civielrechtelijke boetes van in totaal $ 875 miljoen, een van de hoogste die ooit werd opgelegd in civiele handhavingsmaatregelen. De 10 bedrijven moesten ook instemmen met een groot aantal structurele hervormingen om hun onderzoeks- en investeringsbanken volledig te scheiden.

10. Compensatie

Zowel investeringsbankieren als aandelenonderzoek zijn goedbetaalde beroepen, maar na verloop van tijd is investeringsbankieren een veel lucratievere carrièrekeuze.

Investeringsbankiers staan ​​bekend om hun hoge beloning en grote ondertekeningsbonussen. Volgens de online financiële gemeenschap "Wall Street Oasis" verdienen zomerstagiaires het equivalent van ongeveer $ 70.000, plus een ondertekeningsbonus van ongeveer $ 10.000. Eerstejaarsanalisten bij grote banken zoals Bank of America Merrill Lynch, Citigroup, Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Morgan Stanley en Wells Fargo verdienden een gemiddeld salaris van $ 85.000 in 2017, terwijl hun bonussen gemiddeld $ 43.000 verdienden. Voor de analist van het derde jaar sprong het gemiddelde salaris naar $ 91.000 per jaar met $ 53.000 aan bonussen.

De echte geldreizigers zijn echter partners in investment banking, die een gemiddeld salaris van $ 138.000 en $ 77.000 aan bonussen verdienen, waarbij eerstejaars associates waarschijnlijk minder verdienen en derdejaars associates meer verdienen. En het is niet ongebruikelijk dat de totale vergoeding voor een vice-president of directeur jaarlijks hoger is dan $ 400.000.

De gemiddelde analist voor aandelenonderzoek verdient ongeveer $ 97.000 aan jaarlijkse compensatie, volgens Glassdoor. Onderzoeksanalisten genereren ook indirect inkomsten via verkoop- en handelsactiviteiten die gebaseerd zijn op hun aanbevelingen. De reputatie van de onderzoeksafdeling van een bedrijf kan een belangrijke factor zijn bij het beïnvloeden van de beslissing van een bedrijf bij het selecteren van een verzekeraar wanneer het kapitaal moet aantrekken. Maar hoewel de beleggingsonderneming een aanzienlijk bedrag kan verdienen door middel van acceptatievergoedingen en commissies, is het onderzoeksanalisten niet toegestaan ​​om direct of indirect te worden gecompenseerd uit inkomsten uit investeringsbankieren.

In plaats daarvan worden onderzoeksanalisten gecompenseerd boven hun salarissen uit een bonuspool. Deze periodieke bonussen worden bepaald door een aantal factoren, waaronder handelsactiviteit op basis van de aanbevelingen van de analisten, het succes van dergelijke aanbevelingen, de winstgevendheid van de onderneming en de verdeling van de kapitaalmarkten en de ranglijsten aan de buy-side. Investeringsbankiers op instapniveau kunnen echter een totale vergoeding ontvangen die tussen 20% en 50% hoger kan liggen dan hun tegenhangers in onderzoek, en deze kloof kan in de loop van de tijd aanzienlijk toenemen.

Het komt neer op

Over het algemeen, als men een keuze moet maken tussen een carrière in aandelenonderzoek versus een in investeringsbankieren, zijn factoren zoals evenwicht tussen werk en privéleven, zichtbaarheid en toetredingsdrempels gunstig voor aandelenonderzoek. Aan de andere kant kantelen factoren zoals vooruitzichten op verbetering, functies en compensatie de weg naar investeringsbankieren. Uiteindelijk komt de keuze echter neer op je eigen vaardigheden, persoonlijkheid, opleiding en vermogen om werkdruk en belangenconflicten te beheersen.