Voorraadcyclus
Een voorraadcyclus is de evolutie van de prijs van een aandeel van een vroege uptrend naar een hoge prijs tot een dalende en lage prijs. Richard Wyckoff, een vooraanstaand handelaar en pionier in technische analyse, ontwikkelde een buy-and-sell aandelencyclus die zich in vier verschillende fasen afspeelt:
1. Accumulatie
2. Opmaak
3. Distributie
4. Markering
Hoe de voorraadcyclus werkt
Aandelenkoersen kunnen willekeurig lijken, maar er zijn herhaalde prijscycli, die voornamelijk worden aangedreven door de deelname van grote financiële instellingen. Als gevolg hiervan kan worden vastgesteld dat de volgende geldstromen die zijn gemotiveerd om van deze grote spelers te komen, op cyclische wijze plaatsvinden.
De voorraadcyclus van Wyckoff kent expansie- en krimpperioden, net als de economische cyclus. Het kan worden gebruikt voor de toewijzing van portefeuillebeheer, waardoor er meer kan worden geïnvesteerd tijdens de accumulatie- en markup-fasen en winst kan worden genomen tijdens de distributie- en markdown-fasen. Beleggers meten een voorraadcyclus door de afstand tussen dieptepunten te vergelijken om te helpen bepalen waar prijzen zich in de huidige cyclus bevinden.
Een handelaar moet een strategie hebben om te profiteren van prijsactie terwijl deze plaatsvindt. Inzicht in de vier fasen van de prijs zal het rendement maximaliseren, omdat slechts één van de fasen de belegger optimale winstkansen op de aandelenmarkt biedt. Wanneer u zich bewust wordt van voorraadcycli en de fasen van de prijs, bent u bereid om consistent te profiteren met minder opname. De studie van aandelencycli zal beleggers op de hoogte brengen van trendingcondities voor een aandeel, zijwaarts, omhoog of omlaag. Hierdoor kan de belegger een winststrategie plannen die profiteert van wat de prijs doet. De hele cyclus kan zich herhalen of niet. Het is niet nodig om het te voorspellen, maar het is noodzakelijk om de juiste strategie te hebben wanneer het zich voordoet.
Belangrijkste leerpunten
- De voorraadcyclus, vaak toegeschreven aan technisch analist Richard Wyckoff, stelt handelaren in staat om koop-, houd- en verkooppunten te identificeren in de evolutie van de koers van een aandeel.
- De aandelencyclus is gebaseerd op waargenomen kasstromen in en uit effecten door grote financiële instellingen.
- Er zijn vier fasen van de voorraadcyclus: accumulatie; markup; distributie; en afwaardering.
Inzicht in de Wyckoff-cyclusfasen
- Accumulatie: een opwaartse trend begint met de accumulatiefase. Hier beginnen institutionele beleggers langzaam grote posities in een aandeel te verwerven. Beleggers gebruiken ondersteunings- en weerstandsniveaus om in dit stadium van de aandelencyclus geschikte toegangspunten te vinden. Beleggers kunnen bijvoorbeeld beginnen met het verzamelen van een effect wanneer het de onderkant van een gevestigde handelsrange nadert.
- Opmaak: een uitbraak van de accumulatieperiode start de opmaakcyclus. Trend- en momentumbeleggers halen het grootste deel van hun winst tijdens deze fase, omdat de koers van een aandeel hoger blijft. In dit deel van de aandelencyclus gebruiken handelaren indicatoren, zoals voortschrijdende gemiddelden en trendlijnen, om investeringsbeslissingen te nemen. Een belegger kan bijvoorbeeld een aandeel kopen als het teruggaat naar zijn 20-dagen voortschrijdend gemiddelde.
- Distributie: institutionele beleggers beginnen hun posities in dit stadium van de aandelencyclus af te wikkelen. Prijsactie begint opzij te bewegen, terwijl de stieren en beren vechten voor controle. Een bearish technisch verschil tussen de koers van een aandeel en de technische indicator verschijnt vaak in de distributiefase. De koers van een aandeel kan bijvoorbeeld een hoger hoogtepunt behalen, terwijl de relatieve sterkte-index (RSI) een lager hoogtepunt bereikt.
- Markdown: de volatiliteit neemt vaak toe in deze fase, omdat beleggers haasten om hun posities te liquideren. Beleggers gebruiken tijdelijke retracements naar boven om hun aandelen te verkopen, terwijl traders shortposities willen openen om te profiteren van dalende prijzen. Doorgaans nemen de margestortingen toe aan het einde van de afwaarderingscyclus, omdat aandelenkoersen hun dieptepunten naderen, wat kan helpen het klimatologische volume te verklaren dat vaak wordt geassocieerd met dit deel van de voorraadcyclus. (Zie ook: Marktcycli: de sleutel tot maximaal rendement .)