Terugvordering
Een terugvordering is een afschrijving die wordt teruggestort op een betaalkaart nadat een klant met succes een item in het accounttransactierapport betwist.
Terugboekingen verklaard
Een terugboeking kan plaatsvinden op bankrekeningen of creditcards. Ze kunnen om verschillende redenen aan een kaarthouder worden toegekend. Een terugvordering kan als een terugbetaling worden beschouwd, omdat deze bepaalde fondsen teruggeeft die van een account zijn genomen via een eerdere aankoop. Het verschilt van een geannuleerde heffing die nooit volledig is geautoriseerd voor verrekening. Terugboekingen zijn gericht op kosten die volledig zijn verwerkt en afgerekend. Terugboekingen kunnen vaak enkele dagen duren voordat ze volledig zijn afgehandeld, omdat ze moeten worden teruggedraaid via een elektronisch proces waarbij meerdere entiteiten betrokken zijn.
In de VS worden terugboekingen voor debetkaarten geregeld door Verordening E van de Electronic Fund Transfer Act. Terugboeking van terugboekingen voor creditcards wordt geregeld door Regulation Z van de Truth in Lending Act.
Betwiste kosten
Kosten kunnen om verschillende redenen worden betwist. Een kaarthouder kan ervoor kiezen om een item terug te sturen, ze kunnen door een verkoper in rekening zijn gebracht voor items die ze nooit hebben ontvangen, een verkoper kan per ongeluk een betaling hebben gedupliceerd, een technisch probleem kan een verkeerde betaling hebben veroorzaakt of de kaartinformatie van een kaarthouder is mogelijk aangetast. Het betwisten van een mogelijke terugvordering kan voor een kaarthouder een uitdaging zijn, omdat het tijd kost om de kosten te betwisten met een medewerker van de klantenservice en mogelijk ook een ontvangstbewijs of een transactiebewijs vereist.
De meest voorkomende terugvorderingen vinden plaats wanneer een kaarthouder ervoor kiest een item terug te sturen. Als dit binnen het toegestane tijdsbestek van de handelaar is, kan de handelaar een terugvordering initiëren als restitutie. Andere terugboekingen kunnen ingewikkelder zijn. In het geval van een frauduleuze afschrijving zijn banken meestal zeer behulpzaam bij het onderzoeken en uitvoeren van terugvorderingen in een situatie waarin een kaartnummer is aangetast.
Terugboekingsverwerking
Terugboekingen kunnen worden geïnitieerd door de handelaar of de bank die de kaart heeft uitgegeven. Indien gestart met een handelaar is het proces vergelijkbaar met een standaardtransactie, maar het geld wordt van de rekening van een handelaar gehaald en bij de uitgevende bank van de kaarthouder gestort.
Een door een handelaar geïnitieerde terugvordering zou bijvoorbeeld beginnen met een verzoek van de handelaar naar de overnemende bank van de handelaar. De verkrijgende bank zou dan contact opnemen met het verwerkingsnetwerk van de kaart om betaling van de rekening van de handelaar bij de handelaarsbank te verzenden naar de rekening van de kaarthouder bij de uitgevende bank.
Als een terugboeking wordt geïnitieerd door de uitgevende bank, faciliteert de uitgevende bank de terugboeking via communicatie op hun verwerkingsnetwerk. De handelaarsbank ontvangt vervolgens het signaal en autoriseert de overboeking van het geld met de bevestiging van de handelaar. In sommige gevallen, zoals bij frauduleuze kosten, kan de uitgevende bank de kaarthouder een terugvordering verlenen en tegelijkertijd de claim naar een incassodienst sturen. In dit geval neemt een bank de aansprakelijkheid en kosten van de terugboeking over via reservefondsen, terwijl ze de claim onderzoekt en oplost.
Merchant acquiring-banken brengen in het algemeen een vergoeding in rekening voor handelaren voor terugboekingstransacties. Deze kosten worden gedetailleerd beschreven in een merchant account-overeenkomst. Meestal worden per transactie kosten in rekening gebracht door het verwerkingsnetwerk. Extra boetes voor terugvorderingen kunnen ook van toepassing zijn.