Goederen versus product: wat is het verschil?

Hoewel ze vaak verward zijn en door elkaar kunnen worden gebruikt, zijn de termen goederen en product heel verschillend. Een grondstof is een grondstof die wordt gebruikt om een ​​gereed product te vervaardigen. Een product daarentegen is het eindproduct dat aan consumenten wordt verkocht.

Zowel grondstoffen als producten maken deel uit van het productie- en productieproces - het belangrijkste verschil is waar ze zich in de keten bevinden. Grondstoffen bevinden zich doorgaans in de vroege productiefasen, terwijl producten in de laatste fase vallen.

koopwaar

Een grondstof is een basisgoed dat wordt gebruikt als input voor de productie van goederen en diensten. Dat betekent dat bedrijven grondstoffen in het productieproces gebruiken om er dagelijkse goederen van te maken. Grondstoffen komen voor in het merendeel van de goederen die in handen van consumenten terechtkomen, waaronder banden, thee, rundergehakt, jus d'orange en kleding.

De meest voorkomende grondstoffen zijn koper, ruwe olie, tarwe, koffiebonen en goud. Grondstoffen kunnen verder worden onderverdeeld in twee verschillende categorieën: harde en zachte grondstoffen. Zachte grondstoffen zijn producten die worden geteeld en die niet voor langere tijd kunnen worden opgeslagen. Voorbeelden hiervan zijn koffie, cacao, jus d'orange en suiker. Deze grondstoffen vormen een groot deel van de futuresmarkt. Futures voor zachte grondstoffen zijn volatieler dan andere vanwege de onvoorspelbare risico's, inclusief het weer. Harde grondstoffen worden daarentegen gedolven en gewonnen, zoals olie, aardgas en edelmetalen.

Met de technologische vooruitgang zijn er nog nieuwere vormen van grondstoffen. Deze omvatten vreemde valuta, minuten mobiel en bandbreedte.

Er is weinig of geen verschil tussen grondstoffen. Ze worden uit hun natuurlijke staat gehaald en, indien nodig, opgevoed om aan de minimale marktstandaarden te voldoen. Er wordt geen waarde toegevoegd aan de grondstof en alle goederen van hetzelfde goed verkopen tegen dezelfde prijs, ongeacht de producent.

De meeste van de wereldwijd verhandelde grondstoffen hebben gevestigde markten en worden verhandeld op beurzen, hoofdzakelijk in de vorm van futures - contracten om de goederen tegen een bepaalde tijd in de toekomst tegen een bepaalde prijs te kopen of verkopen. Afwikkeling van een contract betekent levering van een daadwerkelijk actief of contant geld. Handel in grondstoffen kan aanzienlijke marktvolatiliteit hebben. Uitwisselingen standaardiseren het bedrag en de rang van de verhandelde grondstof.

De Chicago Board of Trade (CBOT) is een van 's werelds oudste handelsbeurzen, waar agrarische en financiële contracten worden verhandeld.

Naast de futures-markt kunnen grondstoffen ook via aandelen worden verhandeld. Beleggers kunnen aandelen van bedrijven kopen en verkopen die verband houden met een specifieke grondstof. Een belegger die geïnteresseerd is in een positie in een olie- en gasbedrijf, kan zijn aandelen kopen. Met Exchange Traded Funds (ETF's) kunnen beleggers ook een positie in een grondstof innemen zonder direct in futurescontracten te beleggen. Beleggers kunnen ook fysieke grondstoffen kopen, zoals goud of zilver.

Omdat grondstoffen worden verhandeld op beurzen, zijn er veel verschillende factoren die hun prijzen beïnvloeden. De belangrijkste oorzaak van de grondstofprijzen is vraag en aanbod. In het geval van olie, wanneer de vraag toeneemt - meestal in de zomermaanden - zal de prijs stijgen, maar wanneer het aanbod toeneemt, daalt de prijs. Politiek, economische onzekerheid en andere zaken zoals het weer kunnen ook grote gevolgen hebben voor de prijzen.

Product

Een product kan worden gedifferentieerd en waarde kan worden toegevoegd door de fabrikant en via branding en marketing. Producten worden gemaakt met behulp van grondstoffen en worden vervolgens op de markt gebracht en verkocht aan consumenten.

Producten, ook wel consumentengoederen of eindproducten genoemd, worden voor consumptie gekocht door de gemiddelde consument.

Producten worden doorgaans geclassificeerd als duurzame of verbruiksgoederen. Duurzame consumptiegoederen, zoals apparaten, meubels en sieraden, zijn over het algemeen duurzaam en worden niet vaak gekocht. Verbruiksgoederen, waaronder gas, boodschappen en tabaksproducten, worden snel gebruikt of moeten regelmatig worden vervangen.

Producten worden ook verhandeld en aangetroffen in veel beleggingsportefeuilles. Bedrijven die verbruiksgoederen produceren, worden over het algemeen als veilige investeringen beschouwd op basis van hun relatieve stabiliteit en historische prestaties.

Omdat mensen nog steeds basisgoederen moeten kopen, zelfs in een haperende economie, blijft de vraag naar verbruiksgoederen sterk door economische of marktschommelingen. Ondanks hun stabiliteit zijn verbruiksgoederen gevoelig voor concurrentie en voor veranderingen in de prijzen van de goederen die worden gebruikt om de verbruiksgoederen te maken.

Belangrijkste leerpunten

• Een grondstof is een grondstof die in het productieproces wordt gebruikt om een ​​gereed product te produceren, terwijl een product een gereed product is dat aan consumenten wordt verkocht.
• Er wordt geen waarde toegevoegd aan een product dat kan worden gekweekt, geëxtraheerd of gedolven.
• Grondstoffen worden verhandeld op beurzen via futurescontracten, aandelen en ETF's, en kunnen ook worden gekocht en verkocht in hun fysieke staat.
• Producten worden op de markt verkocht voor consumptie door de gemiddelde consument en zijn ook te vinden in beleggingsportefeuilles.