De analyse van de gemeenschappelijke grootte van financiële overzichten

In een financieel overzicht van normale grootte worden regelitems weergegeven als een percentage van één geselecteerd of gewoon cijfer. Door financiële overzichten van normale grootte te maken, is het eenvoudiger om een ​​bedrijf in de loop van de tijd te analyseren en te vergelijken met zijn collega's. Het gebruik van financiële overzichten van normale grootte helpt beleggers trends te ontdekken die een onbewerkte financiële staat mogelijk niet ontdekt.

Alle drie de primaire financiële overzichten kunnen in een formaat met een normale grootte worden geplaatst. Financiële overzichten in dollarbedragen kunnen eenvoudig worden geconverteerd naar overzichten met een normale grootte met behulp van een spreadsheet, of ze kunnen worden verkregen bij online bronnen zoals Mergent Online . Hieronder vindt u een overzicht van elke verklaring en een meer gedetailleerde samenvatting van de voordelen en nadelen die een dergelijke analyse beleggers kan bieden.

Balansanalyse

Het gemeenschappelijke cijfer voor een balansanalyse van normale grootte is het totale vermogen. Op basis van de boekhoudkundige vergelijking is dit ook gelijk aan de totale verplichtingen en het eigen vermogen, waardoor beide termijnen in de analyse uitwisselbaar zijn. Het is ook mogelijk om totale verplichtingen te gebruiken om aan te geven waar de verplichtingen van een bedrijf liggen en of deze conservatief of riskant is in het beheren van haar schulden.

De strategie van normale grootte vanuit een balansperspectief geeft inzicht in de kapitaalstructuur van een onderneming en hoe deze zich verhoudt tot rivalen. Een belegger kan ook zoeken naar een optimale kapitaalstructuur voor een sector en deze vergelijken met het bedrijf dat wordt geanalyseerd. Vervolgens kan hij of zij concluderen of de schuld te hoog is, overtollig geld op de balans wordt vastgehouden of voorraden te hoog worden. Het goodwillniveau op een balans geeft ook aan in hoeverre een bedrijf afhankelijk is geweest van acquisities voor groei.

Hieronder ziet u een voorbeeld van een normale balans voor technologiegigant International Business Machines - IBM (NYSE: IBM). Als we enkele van de hierboven aangehaalde voorbeelden doornemen, kunnen we zien dat de langetermijnschuld gemiddeld ongeveer 20% van de totale activa over de periode van drie jaar bedraagt, wat een redelijk niveau is. Het is zelfs nog redelijker om te constateren dat contanten ongeveer 10% van de totale activa vertegenwoordigen, en kortlopende schulden vertegenwoordigen 6% tot 7% ​​van de totale activa in de afgelopen drie jaar.

Het is belangrijk om kortlopende en langlopende schulden bij elkaar op te tellen en dit bedrag te vergelijken met de totale beschikbare liquide middelen in de rubriek vlottende activa. Het laat de belegger weten hoeveel van een contant kussen beschikbaar is of of een onderneming afhankelijk is van de markten om schulden te herfinancieren wanneer deze vervallen zijn.

Analyse van de resultatenrekening

Het gemeenschappelijke cijfer voor een winst-en-verliesrekening is de totale omzet. Dit is eigenlijk dezelfde analyse als het berekenen van de marges van een bedrijf. Een nettowinstmarge is bijvoorbeeld gewoon het nettoresultaat gedeeld door de omzet, wat ook een analyse van de normale grootte is. Hetzelfde geldt voor het berekenen van bruto en operationele marges. De standaardmethode is aantrekkelijk voor onderzoeksintensieve bedrijven, bijvoorbeeld omdat ze de neiging hebben zich te concentreren op onderzoek en ontwikkeling (R&D) en wat het vertegenwoordigt als een percentage van de totale omzet.

Hieronder vindt u een algemene winst- en verliesrekening voor IBM. We zullen het hieronder in meer detail bespreken, maar let op de R & D-kosten die gemiddeld bijna 6% van de inkomsten bedragen. Kijkend naar de peer group en bedrijven in het algemeen, volgens een Booz & Co.-analyse, plaatst dit IBM in de top vijf van technische reuzen en de top 20 bedrijven in de wereld (2013) in termen van totale R & D-uitgaven als een percentage van het totaal verkoop.

Gemeenschappelijke grootte en cashflow

Op dezelfde manier als een analyse van de resultatenrekening, kunnen veel items in het kasstroomoverzicht worden vermeld als een percentage van de totale omzet. Dit kan inzicht geven in een aantal kasstroomposten, waaronder kapitaaluitgaven (kapitaaluitgaven) als percentage van de omzet. Aandeleninkoopactiviteit kan ook in context worden geplaatst als een percentage van de totale omzet. Schulduitgifte is een ander belangrijk cijfer in verhouding tot de hoeveelheid jaarlijkse omzet die het helpt genereren. Omdat deze artikelen worden berekend als een percentage van de omzet, helpen ze aan te geven in hoeverre ze worden gebruikt om de totale omzet te genereren.

Hieronder vindt u het kasstroomoverzicht van IBM in termen van totale omzet. Het genereerde een indrukwekkend niveau van operationele cashflow dat gemiddeld 19% van de omzet bedroeg over de periode van drie jaar van 2010 tot 2012. De terugkoopactiviteit van aandelen was ook indrukwekkend met meer dan 11% van de totale omzet in elk van de drie jaar. Mogelijk ziet u ook de eerste rij, wat het netto-inkomen is als een percentage van de totale omzet, dat vanuit het perspectief van de winst- en verliesrekening exact overeenkomt met de analyse van de standaardgrootte. Dit vertegenwoordigt de nettowinstmarge.

Waarin verschilt dit van de reguliere jaarrekening ">

Het belangrijkste voordeel van een analyse op normale grootte is dat het een verticale analyse mogelijk maakt per regelitem over een enkele periode, zoals een kwartaal- of jaarperiode, en ook vanuit een horizontaal perspectief over een periode zoals de drie jaar die we hebben geanalyseerd voor IBM hierboven.

Alleen al het bekijken van een ruwe financiële verklaring maakt dit moeilijker. Maar door een financieel overzicht op en neer te kijken, kan een belegger met behulp van een verticale analyse alleen belangrijke veranderingen in een bedrijf opvangen. Een analyse op normale grootte helpt een analyse in context te plaatsen (op basis van een percentage). Het is hetzelfde als een ratio-analyse als we kijken naar de winst- en verliesrekening.

Wat de Common-Size onthult

Het grootste voordeel van een standaardanalyse is dat een belegger grote of ingrijpende veranderingen in de financiële gegevens van een onderneming kan identificeren. Snelle stijgingen of dalingen zullen gemakkelijk waarneembaar zijn, zoals een snelle daling van de gerapporteerde winsten gedurende een kwartaal of een jaar.

In het geval van IBM zijn de resultaten over het algemeen relatief stabiel. Een aandachtspunt is de Schatkist in de balans, die is gegroeid tot meer dan een negatieve 100% van de totale activa. Maar in plaats van beleggers te alarmeren, geeft dit aan dat het bedrijf enorm succesvol is geweest in het genereren van contanten om aandelen terug te kopen, wat veel hoger is dan wat het op zijn balans heeft behouden.

Een analyse op normale grootte kan ook inzicht geven in de verschillende strategieën die bedrijven volgen. Eén bedrijf kan bijvoorbeeld bereid zijn om marges op te offeren voor marktaandeel, waardoor de totale omzet groter wordt ten koste van bruto, operationele of nettowinstmarges. Idealiter zal het bedrijf dat lagere marges nastreeft, sneller groeien. Hoewel we op zelfstandige basis naar IBM hebben gekeken, zoals de R & D-analyse, moet IBM ook worden geanalyseerd door het te vergelijken met belangrijke concurrenten.

Het komt neer op

Zoals in het bovenstaande scenario wordt benadrukt, is het onwaarschijnlijk dat een analyse op basis van een gemeenschappelijke omvang een volledige en duidelijke conclusie voor een bedrijf oplevert. Dit moet gebeuren in de context van een algehele analyse van de financiële overzichten, zoals hierboven gedetailleerd.

Beleggers moeten zich ook bewust zijn van tijdelijke versus permanente verschillen. Een daling van de winstgevendheid op korte termijn kan alleen duiden op een kortetermijnverlies en niet op een permanent verlies van winstmarges.