Contractbepaling
Een bepaling is een bepaling in een contract, juridisch document of wet. Vaak vereist de bepaling actie op een specifieke datum of binnen een bepaalde periode. Bepalingen zijn bedoeld om de belangen van een of beide partijen in een contract te beschermen.
Veel wetten hebben een vervalbepaling die ze automatisch intrekt. Dit heeft zijn parallel in het bedrijfsleven.
Hoe een bepaling werkt
Voorzieningen zijn te vinden in de wetgeving van een land, in leningdocumenten en in contractovereenkomsten. Ze zijn ook te vinden in de kleine lettertjes bij aankopen van sommige aandelen. Bijvoorbeeld, een anti-greenmail-bepaling in de charters van sommige bedrijven voorkomt dat de raad van bestuur een premie betaalt aan een bedrijfsrover om een vijandig overnamebod te laten vallen.
In leningdocumenten bevat een voorziening voor verliesverliezen een uitgave die is gereserveerd om niet-geïnde leningen of leningbetalingen mogelijk te maken. Deze voorziening wordt gebruikt om een aantal factoren te dekken die samenhangen met potentiële kredietverliezen.
Bijzondere overwegingen over bepalingen
Veel wetten zijn geschreven met een vervalbepaling die ze automatisch op een specifieke datum intrekt, tenzij wetgevers ze opnieuw invoeren.
De bevoegdheid van de National Security Agency om bulk telefoonmetadata te verzamelen onder de Patriot Act van de VS is bijvoorbeeld op 1 juni 2015 om middernacht verlopen. Elk onderzoek dat is gestart voordat de zonsondergangsdatum kon worden voltooid. Veel zonovergoten delen van de Patriot Act werden verlengd tot 2019 met de USA Freedom Act. De bepaling die het verzamelen van massieve telefoongegevens door overheidsinstanties mogelijk maakt, is echter vervangen door een nieuwe bepaling dat deze gegevens moeten worden bewaard door telefoonaanbieders.
Deze praktijk van sunsetting heeft zijn parallel in het bedrijfsleven. Een sunset-bepaling in een verzekeringspolis beperkt bijvoorbeeld de tijd van een eiser om een claim in te dienen voor een gedekt risico. Als de eiser niet binnen de vastgestelde periode handelt, vervalt het recht om de claim in te dienen.
De oproepbepaling voor obligaties
Een van de meest bekende toepassingen van een voorziening is de callvoorziening van een obligatie. Dit is een specifieke datum waarna de onderneming de obligatie kan intrekken en met pensioen kan gaan. De obligatiebelegger kan het inleveren voor een betaling van het nominale bedrag, of het nominale bedrag plus een premie.
Een obligatie-uitgifte op 12 jaar kan bijvoorbeeld na vijf jaar worden opgevraagd. Die eerste periode van vijf jaar biedt bescherming tegen harde oproepen. Beleggers zullen gegarandeerd rente verdienen tot ten minste de eerste calldatum. Wanneer een belegger een obligatie koopt, verstrekt de makelaar meestal het te bellen rendement evenals het rendement tot de vervaldag. Deze twee rendementen geven het beleggingspotentieel van de obligatie weer.
Als een obligatie een zachte call-voorziening heeft, wordt de procedure van kracht nadat de periode voor de harde call-provisie is verstreken. Soft call-bescherming is meestal een premie op nominale waarde die de emittent betaalt voor het bellen van de obligatie vóór de vervaldatum. Na het bereiken van de call-datum kan de emittent bijvoorbeeld een premie van 3% betalen om de obligaties voor het volgende jaar op te roepen, een premie van 2% het volgende jaar en een premie van 1% om de obligaties meer dan twee jaar na de hard call verloopt.
Belangrijkste leerpunten
- Een bepaling is een bepaling in een contract, juridisch document of wet.
- De bepaling vereist vaak actie op een bepaalde datum of binnen een bepaalde periode.