Debetkaart versus creditcard: wat is het verschil?

Veel betaalpassen en creditcards hebben vergelijkbare functies. Gewoonlijk dragen beide kaarten het logo van een groot creditcardbedrijf, zoals Visa of MasterCard, en beide kunnen bij winkeliers worden geveegd om goederen en diensten te kopen.

Het belangrijkste verschil tussen de twee kaarten is echter waar het geld uit wordt getrokken wanneer een aankoop wordt gedaan. Wanneer een consument een betaalpas gebruikt, komt het geld rechtstreeks van zijn of haar betaalrekening. Wanneer hij of zij een creditcard gebruikt, wordt de aankoop in rekening gebracht op een kredietlijn waarvoor hij of zij op een later tijdstip wordt gefactureerd.

Een debetkaart kan worden geleverd met een kredietlimiet voor rood staan ​​dat is gekoppeld aan de betaalrekening van een klant om te hoge uitgaven te dekken. Aan een creditcard is een specifieke hoeveelheid krediet gekoppeld en als een consument probeert de bestedingslimiet te overschrijden, wordt de kaart geweigerd.

Belangrijkste leerpunten

• Creditcards zijn schuldinstrumenten, debetkaarten niet.
• Tenzij een betaalrekening een rekening-courant heeft, kunnen gebruikers van een betaalpas alleen het beschikbare geld in zijn of haar account uitgeven.
• Een standaard betaalpas is gekoppeld aan een betaalrekening, een prepaid betaalpas niet.
• Een creditcard is gekoppeld aan een kredietlijn die wordt aangeboden door het bedrijf dat de kaart heeft uitgegeven.

Debetkaart

Een betaalpas lijkt misschien op een creditcard, maar het is duidelijk anders dan een. Een bankpas wordt door een bank aan hun klanten uitgegeven om toegang te krijgen tot geld zonder een papieren cheque te hoeven schrijven of geld op te nemen.

Een betaalpas is gekoppeld aan de bankrekening en kan overal worden gebruikt waar creditcards zijn toegestaan. Als uw bankpas bijvoorbeeld een Visa-logo heeft, kan deze overal worden gebruikt waarvoor Visa nodig is.

Wanneer u een bankpas gebruikt, houdt de bank het bedrag dat u heeft uitgegeven vast. Afhankelijk van het aankoopbedrag en uw bank, wordt het geld onmiddellijk van uw rekening afgeschreven of 24 uur of langer door de bank bewaard.

U kunt uw bankpas gebruiken om contant geld op te nemen van uw betaalrekening met behulp van een uniek persoonlijk identificatienummer (PIN). Wanneer u uw bankpas gebruikt voor een aankoop, wordt u mogelijk om uw pincode gevraagd of kunt u eenvoudig worden gevraagd om voor de aankoop te tekenen, vergelijkbaar met een creditcard.

Voor mensen die proberen te budgetteren of zichzelf niet te veel willen verlengen, is een pinpas gekoppeld aan een betaalrekening een betere optie dan een creditcard. Sommige betaalpassen zijn vooraf betaald en geld wordt door een financiële instelling op de kaart geladen. Deze kaarten kunnen op dezelfde manier worden gebruikt als een standaard uitgegeven bankpas. Prepaid-kaarten zijn echter precies dat, prepaid, en ze zijn niet gekoppeld aan de bankrekening van een persoon.

Kredietkaart

Een creditcard is een schuldinstrument dat wordt gebruikt voor financiële transacties in plaats van contant of per cheque, of een betaalpas. Afhankelijk van de kredietwaardigheid van de eigenaar, kan een creditcard een hoge bestedingslimiet of een lagere hebben. Wanneer u een creditcard gebruikt, wordt het aankoopbedrag automatisch toegevoegd aan uw openstaande saldo.

Bij de meeste creditcardbedrijven heeft een klant 30 dagen de tijd om te betalen voordat rente in rekening wordt gebracht op het uitstaande saldo, hoewel in sommige gevallen rente direct oploopt.

Rentetarieven op creditcards kunnen notoir hoog zijn; ze zijn een belangrijke manier waarop creditcardbedrijven geld verdienen. Slimme consumenten kunnen het betalen vermijden door hun saldo elke maand volledig te betalen.

Verantwoordelijke creditcardgebruikers kunnen vaak punten en beloningen verdienen van kaartuitgevers, en het gebruik van krediet op een positieve manier helpt bij het opbouwen en behouden van een sterke credit score.

Debetkaart versus creditcard: een voorbeeld

Overweeg twee klanten die elk een televisie kopen bij een plaatselijke elektronicawinkel voor een prijs van $ 300. De ene gebruikt een standaard betaalpas en de andere gebruikt een creditcard. De debetkaartklant veegt met zijn kaart en zijn bank plaatst onmiddellijk een tegoed van $ 300 op zijn rekening, waarmee hij dat geld effectief voor de televisie-aankoop bestemt en hem belet het aan iets anders uit te geven. In de komende één tot drie dagen stuurt de winkel de transactiegegevens naar de bank, die het geld elektronisch overmaakt naar de winkel.

De andere klant gebruikt een traditionele creditcard. Wanneer hij erover veegt, voegt de creditcardmaatschappij automatisch de aankoopprijs toe aan het openstaande saldo van zijn kaartaccount. Hij heeft tot zijn volgende factureringsdatum de tijd om het bedrijf terug te betalen, door een deel of het volledige bedrag dat op zijn afschrift staat te betalen.

Speciale overwegingen

Per definitie zijn alle creditcards schuldinstrumenten. Wanneer iemand een creditcard gebruikt voor een transactie, leent de kaarthouder in wezen alleen geld van een bedrijf, omdat de creditcardgebruiker nog steeds verplicht is het creditcardbedrijf terug te betalen.

Debetkaarten zijn daarentegen geen schuldinstrumenten, want wanneer iemand een betaalpas gebruikt om een ​​betaling uit te voeren, tikt die persoon eigenlijk gewoon zijn of haar bankrekening aan. Met uitzondering van gerelateerde transactiekosten, is de debetgebruiker geen geld aan een externe partij verschuldigd; de aankoop werd gedaan met zijn of haar eigen beschikbare middelen.

Het onderscheid tussen schuldinstrumenten en niet-schuldinstrumenten vervaagt echter als een gebruiker van een betaalpas besluit om bescherming tegen rood geld in te voeren. In dit geval betaalt de bank het openstaande bedrag wanneer iemand meer geld opneemt dan op zijn of haar rekening staat. De rekeninghouder is dan verplicht het verschuldigde rekeningsaldo en alle rentekosten die van toepassing zijn op de roodstand terug te betalen.

Bescherming tegen overmatige trekkingen is ontworpen om gênante situaties te voorkomen, zoals geweigerde cheques of geweigerde incassotransacties. Deze bescherming is echter niet goedkoop; de rentetarieven die banken in rekening brengen voor het gebruik van rood staan, zijn even hoog, zo niet hoger dan die van creditcards. Daarom kan het gebruik van een betaalpas met bescherming tegen rood staan ​​leiden tot schuldachtige gevolgen.