Afschrijving afschrijvingen
Afschrijving van afschrijvingen is de winst gerealiseerd door de verkoop van af te schrijven kapitaalgoederen die voor belastingdoeleinden als gewone inkomsten moet worden gerapporteerd. Afschrijving van afschrijvingen wordt beoordeeld wanneer de verkoopprijs van een actief de belastingbasis of de gecorrigeerde kostenbasis overschrijdt. Het verschil tussen deze cijfers wordt dus "heroverd" door het als gewoon inkomen te rapporteren.
Afschrijving van afschrijvingen wordt gerapporteerd op formulier 4797 van Internal Revenue Service (IRS).
Belangrijkste leerpunten
- Afschrijving van afschrijvingen is een belastingvoorziening waarmee de IRS belastingen kan innen op elke winstgevende verkoop van een actief dat de belastingbetaler eerder had gebruikt om het belastbaar inkomen te compenseren.
- Afschrijving van afschrijvingen op niet-onroerend goed wordt belast tegen het gewone belastingtarief van de belastingbetaler, in plaats van het gunstigere tarief voor vermogenswinstbelasting.
- De waardevermindering van afschrijvingen op winsten die specifiek zijn voor onroerend goed, aangeduid als niet-opgenomen winsten van sectie 1250, zijn voor 2019 gemaximeerd op maximaal 25%.
- Om het bedrag van de waardevermindering van de afschrijving te berekenen, moet de aangepaste kostenbasis van het actief worden vergeleken met de verkoopprijs van het actief.
Inzicht in de waardevermindering van afschrijvingen
Bedrijven zijn verantwoordelijk voor slijtage aan materiële vaste activa door afschrijvingen. Afschrijving verdeelt de kosten verbonden aan het gebruik van een actief over een aantal jaren. De IRS publiceert specifieke afschrijvingsschema's voor verschillende activaklassen. De schema's vertellen een belastingbetaler welk percentage van de waarde van een actief elk jaar mag worden afgetrokken en het aantal jaren waarvoor de inhoudingen kunnen worden gedaan.
Voor belastingdoeleinden verlagen de jaarlijkse afschrijvingskosten de gewone inkomsten die een onderneming of individu elk jaar betaalt en verminderen de aangepaste kostenbasis van het actief. Als het afgeschreven actief wordt verkocht of verkocht voor een winst, wordt het gewone belastingtarief toegepast op het bedrag van de afschrijvingskosten die eerder op het actief zijn genomen.
Terugname van afschrijvingen is een belastingvoorziening waarmee de belastingdienst belastingen kan innen op elke winstgevende verkoop van een actief dat de belastingbetaler eerder had gebruikt om zijn of haar belastbare inkomsten te compenseren. Aangezien de afschrijving van een actief kan worden gebruikt om gewone inkomsten af te trekken, moet elke winst uit de verkoop van het actief worden gerapporteerd en belast als gewone inkomsten, in plaats van het gunstigere belastingtarief voor vermogenswinstbelasting.
Af te schrijven kapitaalactiva die langer dan een jaar in het bezit zijn van een onderneming worden beschouwd als eigendom van sectie 1231, zoals gedefinieerd in sectie 1231 van de IRS-code. Sectie 1231 is een paraplu voor zowel sectie 1245 als sectie 1250. Sectie 1245 verwijst naar kapitaalbezit dat geen gebouw of structureel onderdeel is. Sectie 1250 verwijst naar onroerend goed, zoals gebouwen en grond. Het belastingtarief voor de herwaardering van de afschrijving hangt af van het feit of een actief een actief van sectie 1245 of 1250 is.
Voorbeelden van waardevermindering van afschrijvingen
Paragraaf 1245 Afschrijving van afschrijvingen
De eerste stap bij het evalueren van de herwaardering van de afschrijvingen is het bepalen van de kostenbasis van het actief. De oorspronkelijke kostenbasis is de prijs die is betaald om het actief te verwerven. De aangepaste kostenbasis is de originele kostenbasis minus eventuele toegestane of toegestane afschrijvingskosten. Als bijvoorbeeld bedrijfsapparatuur werd gekocht voor $ 10.000 en een afschrijvingskost van $ 2.000 per jaar had, zou de aangepaste kostenbasis na vier jaar $ 10.000 - ($ 2.000 x 4) = $ 2.000 zijn.
Voor de inkomstenbelasting zou de afschrijving worden heroverd als de apparatuur met winst wordt verkocht. Als de apparatuur wordt verkocht voor $ 3.000, zou het bedrijf een belastbare winst hebben van $ 3.000 - $ 2.000 = $ 1.000. Het is gemakkelijk om te denken dat er een verlies is opgetreden bij de verkoop omdat het actief werd gekocht voor $ 10.000 en verkocht voor slechts $ 3.000. Winsten en verliezen worden echter gerealiseerd op basis van de gecorrigeerde kosten, niet op basis van de oorspronkelijke kosten. De reden voor deze methode is dat de belastingbetaler de afgelopen jaren heeft geprofiteerd van lagere gewone inkomsten als gevolg van jaarlijkse afschrijvingskosten.
De gerealiseerde winst uit een verkoop van activa moet worden vergeleken met de geaccumuleerde afschrijving. De kleinste van de twee cijfers wordt beschouwd als de herwaardering van de afschrijvingen. In ons voorbeeld hierboven, aangezien de gerealiseerde winst op de verkoop van de apparatuur $ 1.000 is, en de gecumuleerde afschrijving tot en met jaar vier $ 8.000 is, is de waardevermindering van de afschrijving daarom $ 1.000. Dit teruggevorderde bedrag zal worden behandeld als gewone inkomsten wanneer belastingen voor het jaar worden ingediend.
Neem in plaats daarvan aan dat de apparatuur in het bovenstaande voorbeeld werd verkocht voor $ 12.000. In dat geval wordt de gehele geaccumuleerde afschrijving van $ 8.000 behandeld als gewone inkomsten voor het heroverwegen van afschrijvingen. De extra $ 2.000 wordt behandeld als een meerwaarde en wordt belast tegen de gunstige meerwaarde. Er is geen afschrijving om terug te vorderen als er een verlies werd gerealiseerd bij de verkoop van een afgeschreven actief.
Niet-opgenomen sectie 1250 winst
Afschrijvingen op onroerend goed worden niet belast tegen het gewone inkomenstarief zolang lineaire afschrijving werd toegepast gedurende de levensduur van het onroerend goed. Eerder verrichte versnelde afschrijvingen worden nog steeds belast tegen het gewone tarief van de inkomstenbelasting tijdens de opname. Dit is echter een zeldzame gebeurtenis omdat de IRS verplicht heeft gesteld om alle onroerend goed na 1986 af te schrijven volgens de lineaire methode. Een deel van de winst boven de oorspronkelijke kostenbasis wordt belast als een meerwaarde en komt in aanmerking voor het gunstige belastingtarief op langetermijnwinsten, maar het deel dat betrekking heeft op afschrijvingen wordt belast tegen het niet-opgenomen deel van het belastingtarief 1250 dat alleen geldt voor winsten op onroerend goed. Het belastingpercentage voor niet-opgenomen bedragen 1250 is beperkt tot 25% voor 2019.
Overweeg bijvoorbeeld een huurwoning die is gekocht voor $ 275.000 en een jaarlijkse afschrijving heeft van $ 10.000 ($ 275.000 / 27, 5 jaar toegestaan door IRS voor verhuur). Na 11 jaar besluit de eigenaar het onroerend goed te verkopen voor $ 430.000. De aangepaste kostenbasis is dan $ 350.000 - ($ 10.000 x 11) = $ 240.000. De gerealiseerde winst op de verkoop zal $ 430.000 - $ 240.000 = $ 190.000 zijn. De niet-opgenomen sectie 1250 winst kan worden berekend als $ 10.000 x 11 = $ 110.000, en de meerwaarde op het onroerend goed is $ 190.000 - ($ 10.000 x 11) = $ 80.000.
Laten we aannemen dat de vermogenswinstbelasting 15% is en dat de eigenaar valt in de schijf van 32% inkomstenbelasting voor 2019. De niet-opgenomen deelwinsten van 1250 zijn beperkt tot 25% voor 2019. Het totale belastingbedrag dat de belastingbetaler verschuldigd is bij de verkoop hiervan huurbezit is (0, 15 x $ 80.000) + (0, 25 x $ 110.000) = $ 12.000 + $ 27.500 = $ 39.500. Het afschrijvingsbedrag voor afschrijving is dus $ 27.500.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.