Stijgen en dalen de prijzen voor olie en aardgas samen?

Voor handelaren die actief zijn in de energiesector heeft ruwe olie en aardgas de meeste interesse. Een continu debat volgt over hoe olie- en aardgasprijzen met elkaar zijn verbonden en in welke mate. Dit artikel onderzoekt de relatie tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas. (Gerelateerd: aardgasindustrie: een investeringsgids)

Laten we beginnen met de historische prijswaarnemingen voor beide activa om de context te bepalen. Hieronder zijn twee grafieken weergegeven van de prijzen van ruwe Brent-olie (een type olie dat een benchmark biedt voor de wereldolieprijzen) en aardgas, respectievelijk, voor de laatste drie jaar. (Grafieken met dank aan stockcharts.com)

Uit de bovenstaande grafieken blijkt dat de prijzen voor ruwe olie en aardgas van Brent van november 2014 tot maart 2015 beide dramatisch zijn gedaald. Dit lijkt te wijzen op een hoge mate van afhankelijkheid en vergelijkbare prijsbewegingen voor de twee grondstoffen.

Het verlengen van de studieperiode verandert het beeld echter volledig. Tussen januari 2013 en juli 2014 zijn de prijzen voor ruwe Brent-olie stabiel gebleven tussen $ 100 - $ 115 (of ongeveer 15 procent volatiliteit). De aardgasprijzen liepen veel verder uiteen van dieptepunten van $ 3, 10 tot tussentijdse hoogtepunten van $ 6, 25 (of effectief 100 procent volatiliteit) en vervolgens terug naar $ 3, 75 eind juli 2014.

Evenzo is er een duidelijke opwaartse trend zichtbaar in de aardgasprijzen van maart 2012 tot december 2012 (een stijging van ongeveer 60 procent), terwijl de prijzen voor ruwe olie in de beginperiode zijn gedaald en daarna stabiel bleven (dezelfde niveaus herwonnen). In feite was er geen duidelijk verband met de aardgas- en olieprijzen.

Uit de bovenstaande observaties lijkt er weinig verband te zijn tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas, maar een blik op andere gegevensbronnen kan een ander beeld bieden. De US Energy Information Administration (EIA) biedt historische gegevens voor een correlatieonderzoek tussen ruwe olie en andere energieproducten. De volgende grafiek is samengesteld op basis van de kwartaalgegevens en toont de correlatie tussen aardgas en veranderingen in de prijs van ruwe Brent-olie.

Correlatie - De getallen begrijpen

In de eenvoudigste bewoordingen is de correlatie tussen twee activaprijzen de mate waarin prijsbewegingen in het ene activum vergelijkbaar zijn met die van prijsbewegingen in het andere activum. Een correlatiecoëfficiënt tussen ruwe olie en aardgas van 0, 25 geeft aan dat een verandering in de olieprijs 25 procent van de verandering in de aardgasprijzen kan uitmaken (gemiddeld gedurende de studieperiode). Correlatie is geen oorzaak-en-gevolgindicator, maar geeft alleen aan hoeveel gelijkenis (stijging en daling samen) bestaat tussen de prijspatronen van de twee activa. We kunnen de volgende informatie uit de bovenstaande grafiek bekijken:

• In het laatste decennium (van Q1 van 2003 tot Q3 van 2014) was de gemiddelde correlatie tussen olie- en gasprijzen 26, 53 procent.
• Hoewel de correlatie vooral positief blijft van 2003 tot 2014, wordt deze wel negatief in het derde kwartaal van 2010, toen de prijs van ruwe olie en aardgas in grote richtingen in verschillende richtingen bewoog.
• Bovendien zijn de positieve correlatiewaarden over andere tijdsperioden ook van kleinere omvang, maar toch grote variaties. Met andere woorden, in kwartalen waarin de correlatie positief was, was deze van geringe waarde. Het geeft aan dat de gas- en olieprijzen mogelijk geen duidelijke relatie hebben, zelfs als een kleine waarde positieve correlatie zichtbaar is.

Dergelijke variërende correlatiewaarden geven aan dat de patronen van de gasprijsbewegingen slechts in beperkte mate kunnen worden weerspiegeld in bewegingen van de olieprijs. Een opvallende afwijking is echter zichtbaar als een uitbijter van de bovenstaande niet-sluitende waarneming. Tijdens de periodes van hoge olieprijzen (in 2005 en 2008), springt de correlatiecoëfficiënt van 26, 53 procent naar tussen 60 en 70 procent.

Een mogelijke rechtvaardiging voor dit patroon is dat olie en aardgas elkaar nauw vervangen. Dankzij de technologische vooruitgang kunnen eindgebruikers nu schakelen tussen brandstoffen (een bedrijf kan bijvoorbeeld een energiecentrale gebruiken die kan schakelen tussen olie en aardgas of een consument kan een auto met dubbele aandrijving gebruiken). Als de prijs van één energiebron aanzienlijk stijgt, gaan consumenten over op een andere energiebron. Dit verhoogt de vraag naar de tweede energiebron en de prijzen stijgen dan ook. Dit zou kunnen verklaren waarom een ​​follow-uppatroon of een oorzaak-gevolgpatroon tussen hoge olie- en aardgasprijzen alleen is ontstaan ​​bij zeer hoge olieprijzen.

Observaties suggereren dat olie de dominerende factor is geweest in elke waargenomen relatie tussen de prijs van ruwe olie en aardgas (met andere woorden, olieprijzen hebben een grotere neiging om aardgasprijzen te beïnvloeden dan andersom). De belangrijkste reden hiervoor is dat olie een wereldwijde grondstof is waarvan de markten goed ingeburgerd zijn en er wereldwijd grote hoeveelheden worden verhandeld. Aardgas blijft daarentegen beperkt tot regionale portefeuilles.

De Verenigde Staten zijn een van de weinige landen die een evenwichtige infrastructuur en een gevestigde markt voor zowel olie als aardgas lijken te hebben. Aangezien de rest van de wereldmarkten echter geneigd zijn tot olie, blijft de werkelijke relatie tussen olie en gas onduidelijk, met aanwijzingen dat olie de drijvende kracht is.

Het komt neer op

Op basis van de prijspatronen die het afgelopen decennium zijn waargenomen, is het moeilijk om definitieve conclusies te trekken over de correlatie tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas. Tijdens cert ain marktomstandigheden, zoals piekolieprijzen, zijn de aardgasprijzen ook gestegen. De aardgasmarkt, in de vorm van vloeibaar aardgas, zal naar verwachting de komende jaren dramatisch groeien, wat er wellicht toe zal leiden dat gas een mondiaal energieproduct wordt. Vanaf vandaag zijn de twee brandstoffen nauwe vervangers voor elkaar in regio's waar beide worden ondersteund door technologie, infrastructuur en markten. Op mondiaal niveau blijft olie de koning met waarnemingen die erop wijzen dat de aardgasprijzen soms met enige vertraging volgen.