De impact van een omgekeerde opbrengstcurve

De term rentecurve verwijst naar de relatie tussen de korte en lange rente van vastrentende effecten uitgegeven door de US Treasury. Een omgekeerde rentecurve doet zich voor wanneer de korte rente de lange termijn overschrijdt.

Vanuit een economisch perspectief is een omgekeerde rentecurve een opmerkelijke gebeurtenis. Hieronder lichten we dit zeldzame fenomeen toe, bespreken we de impact ervan op consumenten en beleggers en vertellen we u hoe u uw portefeuille kunt aanpassen om er rekening mee te houden.

Rentetarieven en rentecurves

De kortetermijnrente is meestal lager dan de langetermijnrente, dus de rentecurve loopt omhoog, wat een weerspiegeling is van hogere rendementen voor investeringen op langere termijn. Dit wordt een normale rentecurve genoemd. Wanneer de spreiding tussen de korte en de lange rente kleiner wordt, begint de rentecurve af te vlakken. Een vlakke opbrengstcurve wordt vaak gezien tijdens de overgang van een normale opbrengstcurve naar een omgekeerde.

Een normale opbrengstcurve.

Wat doet een omgekeerde opbrengstcurve? "

Historisch gezien werd een omgekeerde rentecurve gezien als een indicator van een hangende economische recessie. Wanneer de korte rente hoger is dan de lange rente, suggereert het marktsentiment dat de langetermijnvooruitzichten slecht zijn en dat de opbrengsten van langetermijnvastrentende waarden zullen blijven dalen.

Meer recent is dit standpunt in twijfel getrokken, omdat buitenlandse aankopen van effecten uitgegeven door de US Treasury een hoge en aanhoudende vraag naar producten hebben gecreëerd die worden ondersteund door Amerikaanse overheidsschuld. Wanneer beleggers agressief op zoek zijn naar schuldinstrumenten, kan de schuldenaar lagere rentetarieven aanbieden. Wanneer dit gebeurt, beweren velen dat het de wetten van vraag en aanbod zijn, in plaats van dreigende economische ondergang en somberheid, die kredietverstrekkers in staat stellen kopers aan te trekken zonder hogere rentetarieven te moeten betalen.

Een omgekeerde rentecurve: let op de omgekeerde relatie tussen opbrengst en looptijd.

Omgekeerde rentecurves zijn relatief zeldzaam geweest, grotendeels vanwege langere dan gemiddelde periodes tussen recessies sinds het begin van de jaren negentig. De economische expansies die begonnen in maart 1991, november 2001 en juni 2009 waren bijvoorbeeld drie van de vier langste economische expansies sinds de Tweede Wereldoorlog. Gedurende deze lange periodes rijst vaak de vraag of een omgekeerde rentecurve weer kan optreden.

Economische cycli zijn, ongeacht hun lengte, historisch overgegaan van groei naar recessie en weer terug. Omgekeerde rendementscurven zijn een essentieel element van deze cycli, die aan elke recessie sinds 1956 voorafgaan. Gezien de consistentie van dit patroon, zal zich waarschijnlijk een omgekeerde opbrengst vormen als de huidige expansie vervaagt tot recessie.

Oplopende hellende rentecurves zijn een natuurlijke uitbreiding van de hogere risico's die gepaard gaan met lange looptijden. In een groeiende economie eisen beleggers ook hogere rendementen aan het lange einde van de curve om de alternatieve kosten van beleggen in obligaties ten opzichte van andere activaklassen te compenseren en om een ​​acceptabele spreiding over de inflatie te handhaven.

Terwijl de economische cyclus begint te vertragen, misschien als gevolg van renteverhogingen door de Federal Reserve Bank, neigt de opwaartse helling van de rentecurve af te vlakken naarmate de korte rente stijgt en langere rendementen stabiel blijven of iets dalen. In deze omgeving zien beleggers langetermijnrendementen als een acceptabel alternatief voor het potentieel van lagere rendementen in aandelen en andere activaklassen, die de neiging hebben om de obligatiekoersen te verhogen en de opbrengsten te verlagen.

Omgekeerde opbrengstcurve Impact op consumenten

Naast de impact op beleggers heeft een omgekeerde rentecurve ook een impact op consumenten. Zo hebben huizenkopers die hun onroerend goed financieren met hypotheken met een aanpasbare rente, renteschema's die periodiek worden bijgewerkt op basis van de korte rente. Wanneer de kortetermijnrente hoger is dan de langetermijnrente, stijgen de betalingen op ARM's meestal. Wanneer dit gebeurt, kunnen leningen met een vaste rente aantrekkelijker zijn dan leningen met een variabele rente.

Kredietlijnen worden op dezelfde manier beïnvloed. In beide gevallen moeten consumenten een groter deel van hun inkomsten besteden aan de aflossing van de bestaande schulden. Dit vermindert het besteedbaar inkomen en heeft een negatief effect op de economie als geheel.

De vorming van een omgekeerde opbrengstcurve

Wat betreft de dreigende toename van de recessie, hebben beleggers de neiging om lange schatkistobligaties te kopen op basis van het uitgangspunt dat ze een veilige haven bieden tegen dalende aandelenmarkten, zorgen voor behoud van kapitaal en potentieel hebben voor waardevermeerdering naarmate de rentetarieven dalen. Als gevolg van de rotatie naar lange looptijden kunnen rendementen onder de kortetermijnrente vallen en een omgekeerde rentecurve vormen. Sinds 1956 piekten aandelen zes keer na het begin van een inversie en de economie is binnen zeven tot 24 maanden in een recessie beland.

Vanaf 2017 verscheen de meest recente omgekeerde rentecurve voor het eerst in augustus 2006, toen de Fed de korte rente verhoogde in reactie op oververhitte aandelen-, vastgoed- en hypotheekmarkten. De inversie van de rentecurve ging 14 maanden vooruit met de piek van de 500 van Standard & Poor's in oktober 2007 en de officiële start van de recessie in december 2007 met 16 maanden. Een groeiend aantal economische vooruitzichten voor 2018 van beleggingsondernemingen suggereert echter dat er een omgekeerde rentecurve aan de horizon zou kunnen komen, onder verwijzing naar de nauwere spreiding tussen schatkistpapier met een korte en een lange looptijd.

Als de geschiedenis een precedent is, zal de huidige conjunctuurcyclus vorderen en kan de vertraging van de economie uiteindelijk duidelijk worden. Als de zorgen van de volgende recessie toenemen tot het punt waarop beleggers de aankoop van langlopende staatsobligaties als de beste optie voor hun portefeuilles zien, is de kans groot dat de volgende omgekeerde rentecurve vorm krijgt.

Omgekeerde opbrengstcurve Impact op vastrentende beleggers

Een inversie van de rentecurve heeft de grootste impact op vastrentende beleggers. Onder normale omstandigheden hebben langetermijninvesteringen hogere opbrengsten; omdat beleggers hun geld langer riskeren, worden ze beloond met hogere uitbetalingen. Een omgekeerde curve elimineert de risicopremie voor langetermijninvesteringen, waardoor beleggers een beter rendement kunnen behalen met kortetermijninvesteringen.

Wanneer de spreiding tussen US Treasuries (een risicovrije belegging) en bedrijfsalternatieven met een hoger risico historisch laag is, is het vaak een gemakkelijke beslissing om te investeren in voertuigen met een lager risico. In dergelijke gevallen levert de aankoop van een door de Treasury gedekt effect een rendement op dat vergelijkbaar is met het rendement op junk bonds, bedrijfsobligaties, trusts voor vastgoedbeleggingen (REIT's) en andere schuldinstrumenten, maar zonder het risico dat inherent is aan deze voertuigen. Geldmarktfondsen en depositocertificaten (CD's) kunnen ook aantrekkelijk zijn - met name wanneer een CD voor een jaar rendementen betaalt die vergelijkbaar zijn met die op een 10-jarige staatsobligatie.

Omgekeerde opbrengstcurve Impact op beleggers in aandelen

Wanneer de rentecurve omgekeerd wordt, dalen de winstmarges voor bedrijven die contanten lenen tegen kortetermijnrente en lenen tegen langetermijnrente, zoals gemeenschapsbanken. Evenzo worden hedgefondsen vaak gedwongen een verhoogd risico te nemen om het gewenste rendementsniveau te bereiken.

In feite wordt een slechte weddenschap op de Russische rentetarieven grotendeels gecrediteerd voor de ondergang van Long-Term Capital Management, een bekend hedgefonds dat wordt beheerd door obligatiehandelaar John Meriwether.

Ondanks hun gevolgen voor sommige partijen, hebben opbrengstcurve-inversies meestal minder impact op consumentengoederen en zorgbedrijven, die niet renteafhankelijk zijn. Deze relatie wordt duidelijk wanneer een omgekeerde rentecurve voorafgaat aan een recessie. Wanneer dit gebeurt, hebben beleggers de neiging zich te wenden tot defensieve aandelen, zoals die in de voedingsmiddelen-, olie- en tabaksindustrie, die vaak minder worden getroffen door de neergang in de economie.

Het komt neer op

Hoewel experts zich afvragen of een omgekeerde rendementscurve een sterke indicator blijft van een hangende economische recessie, moet u er rekening mee houden dat de geschiedenis bezaaid is met portefeuilles die verwoest waren toen beleggers blindelings de voorspellingen volgden over "dit keer anders". Meer recent namen kortzichtige aandelenbeleggers die deze mantra spuugden deel aan het 'tech-wrak', waardoor aandelen in technologiebedrijven werden opgeblazen tegen te hoge prijzen, hoewel deze bedrijven geen hoop hadden ooit winst te maken.

Als u een slimme belegger wilt zijn, negeer dan het lawaai. In plaats van tijd en moeite te besteden aan het proberen te achterhalen wat de toekomst zal brengen, bouwt u uw portefeuille op op basis van langetermijndenken en langetermijnovertuigingen - niet op korte termijn marktbewegingen.

Doe het voor de hand liggende voor uw kortetermijninkomen: kies de investering met het hoogste rendement, maar houd er rekening mee dat inversies een afwijking zijn en niet eeuwig duren. Wanneer de inversie eindigt, past u uw portfolio dienovereenkomstig aan. (Zie "Tijd om zich zorgen te maken over opbrengstencurve-omkeringen" voor gerelateerde informatie> Investeringaccounts vergelijken Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van partnerships waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.