Elementen van verzekerbare risico's: een beknopte handleiding

De meeste verzekeraars dekken alleen pure risico's, of die risico's die de meeste of alle belangrijke elementen van verzekerbaar risico inhouden. Deze elementen zijn "vanwege toeval", betrouwbaarheid en meetbaarheid, statistische voorspelbaarheid, gebrek aan catastrofale blootstelling, willekeurige selectie en blootstelling aan groot verlies.

Puur risico versus speculatief risico

Verzekeringsmaatschappijen vergoeden normaal gesproken alleen tegen zuivere risico's, ook wel bekend als gebeurtenisrisico's. Een puur risico omvat elke onzekere situatie waarin de mogelijkheid tot verlies aanwezig is en de mogelijkheid voor financieel gewin ontbreekt. Speculatieve risico's zijn risico's die winst of verlies kunnen opleveren, namelijk zakelijke ondernemingen of goktransacties. Speculatieve risico's missen de kernelementen van verzekerbaarheid en zijn bijna nooit verzekerd.

Voorbeelden van pure risico's zijn natuurlijke gebeurtenissen, zoals branden of overstromingen, of andere ongevallen, zoals een auto-ongeluk of een atleet die zijn of haar knie ernstig verwondt. De meeste zuivere risico's kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën: persoonlijke risico's die de inkomenskracht van de verzekerde beïnvloeden, eigendomsrisico's en aansprakelijkheidsrisico's die verliezen dekken die voortvloeien uit sociale interacties. Niet alle pure risico's worden gedekt door particuliere verzekeraars.

Vanwege de kans

Een verzekerbaar risico moet uitzicht hebben op onopzettelijk verlies, wat betekent dat het verlies het gevolg moet zijn van een onbedoelde actie en onverwacht moet zijn qua timing en impact. De verzekeringsbranche noemt dit normaal gesproken 'als gevolg van toeval'. Verzekeraars betalen alleen claims uit voor verliesgebeurtenissen die per ongeluk zijn veroorzaakt, hoewel deze definitie van staat tot staat kan verschillen. Het beschermt tegen opzettelijke daden van verlies, zoals een verhuurder die zijn of haar eigen gebouw afbrandt.

Definitiviteit en meetbaarheid

Om een ​​verlies te dekken, moet de verzekeringnemer een duidelijk bewijs van verlies kunnen aantonen, normaal gesproken in de vorm van rekeningen in een meetbaar bedrag. Als de omvang van het verlies niet kan worden berekend of niet volledig kan worden geïdentificeerd, is het niet verzekerd. Zonder deze informatie kan een verzekeringsmaatschappij noch een redelijk voordeel of premiekosten produceren.

Statistisch voorspelbaar

Verzekering is een spel van statistieken, en verzekeringsaanbieders moeten kunnen inschatten hoe vaak verlies kan optreden en de ernst van het verlies. Verliezen die vaker voorkomen of een hoger vereist voordeel hebben, hebben normaal een hogere premie. Aanbieders van levens- en ziektekostenverzekeringen vertrouwen bijvoorbeeld op actuariële wetenschappen en mortaliteits- en morbiditeitstabellen om verliezen over de populaties te projecteren.

Niet catastrofaal

Standaardverzekering beschermt niet tegen catastrofale gevaren. Het is misschien verrassend om een ​​uitsluiting tegen rampen te zien als een van de kernelementen van een verzekerbaar risico, maar het is logisch gezien de definitie van de verzekeringssector voor catastrofes, vaak afgekort als 'kat'. Voor een verzekeringsmaatschappij is catastrofaal risico simpelweg elk ernstig verlies dat te duur, alomtegenwoordig of onvoorspelbaar wordt geacht voor de verzekeringsmaatschappij om redelijkerwijs te dekken.

Er zijn twee soorten catastrofaal risico. De eerste is aanwezig wanneer alle of veel eenheden binnen een risicogroep, zoals de verzekeringnemers in die verzekeringsklasse, allemaal worden blootgesteld aan dezelfde gebeurtenis. Voorbeelden van dit soort catastrofale risico's zijn nucleaire fall-out, orkanen of aardbevingen.

Het tweede soort catastrofaal risico omvat elk onvoorspelbaar groot waardeverlies dat niet wordt voorzien door de verzekeraar of de verzekeringnemer. Misschien is het meest beruchte voorbeeld van dit soort catastrofale gebeurtenis opgetreden tijdens de terroristische aanslagen op 11 september 2001.

Sommige verzekeringsmaatschappijen zijn gespecialiseerd in catastrofale verzekeringen en veel verzekeringsmaatschappijen sluiten herverzekeringsovereenkomsten om zich te beschermen tegen catastrofale gebeurtenissen. Beleggers kunnen zelfs risicogerelateerde effecten kopen, "cat bonds" genoemd, die geld inzamelen voor catastrofale risico-overdrachten.

Willekeurig geselecteerde en grote verliesblootstelling

Alle verzekeringsregelingen werken op basis van de wet van grote aantallen. Deze wet bepaalt dat er een voldoende groot aantal homogene blootstellingen aan een specifieke gebeurtenis moet zijn om een ​​redelijke voorspelling te doen over het verlies dat verband houdt met een gebeurtenis. Een tweede gerelateerde regel is dat het aantal blootstellingseenheden of polishouders ook groot genoeg moet zijn om een ​​statistisch willekeurige steekproef van de totale populatie te omvatten. Dit is bedoeld om te voorkomen dat verzekeringsmaatschappijen alleen risico's spreiden onder degenen die het meest waarschijnlijk een claim zullen genereren, zoals zou kunnen gebeuren bij ongunstige selectie.

Andere elementen van verzekerbaarheid

Er zijn andere minder belangrijke of meer voor de hand liggende elementen van een verzekerbaar risico. Het risico moet bijvoorbeeld leiden tot economische tegenspoed, anders is er geen reden om het verlies te verzekeren. Het risico moet algemeen worden begrepen tussen elke partij, wat ook een van de basiselementen is van een geldig contract in de Verenigde Staten.