Enron
Enron was een energiehandel en nutsbedrijven gevestigd in Houston, Texas, dat een van de grootste boekhoudfraude in de geschiedenis pleegde. De leidinggevenden van Enron pasten boekhoudmethoden toe die de inkomsten van het bedrijf ten onrechte opdreven en, voor een tijdje, tot het zevende grootste bedrijf in de Verenigde Staten maakten. Toen de fraude aan het licht kwam, ontrafelde het bedrijf snel en diende het op 2 december 2001 faillissement in.
Enron's $ 63 miljard faillissement was op dat moment het grootste ooit.
Enron-aandelen werden verhandeld tot $ 90, 56 voordat de fraude werd ontdekt, maar zakte naar ongeveer $ 0, 25 in de uitverkoop nadat deze was onthuld. De voormalige lieveling van Wall Street werd al snel een symbool van moderne bedrijfscriminaliteit. Enron was een van de eerste grote boekhoudschandalen, maar werd al snel gevolgd door het aan het licht brengen van fraude bij andere bedrijven, zoals WorldCom en Tyco International.
Belangrijkste leerpunten
- Enron-leidinggevenden gebruikten frauduleuze boekhoudmethoden om de inkomsten van het bedrijf te verhogen en schulden in zijn dochterondernemingen te verbergen.
- De Securities and Exchange Commission, ratingbureaus en investeringsbanken werden beschuldigd van nalatigheid - en, in sommige gevallen, ronduit bedrog - die de fraude mogelijk maakte.
- Als gevolg van Enron heeft het Congres de Sarbanes-Oxley Act aangenomen om bedrijfsleiders meer verantwoordelijk te houden voor de financiële overzichten van hun bedrijf.
Enron's Energy Origins
Enron was een energiebedrijf dat werd opgericht in 1985 na een fusie tussen Houston Natural Gas Company en het in Omaha gevestigde InterNorth Incorporated. Na de fusie werd Kenneth Lay, de chief executive officer (CEO) van Houston Natural Gas, CEO en voorzitter van Enron. Leg Enron snel om in een energiehandelaar en -leverancier. Door deregulering van de energiemarkten konden bedrijven inzetten op toekomstige prijzen en Enron was klaar om te profiteren. In 1990 richtte Lay de Enron Finance Corporation op en stelde Jeffrey Skilling, wiens werk als consultant van McKinsey & Company indruk op Lay had gemaakt, aan als hoofd van de nieuwe onderneming. Skilling was toen een van de jongste partners bij McKinsey.
Vaardigheid sloot zich aan bij Enron op een gunstig moment. Door de minimale regulerende omgeving kon Enron floreren. Aan het einde van de jaren negentig was de dotcom-bubbel in volle gang en raakte de Nasdaq 5.000. Revolutionaire internetaandelen werden gewaardeerd op belachelijke niveaus en bijgevolg accepteerden de meeste beleggers en toezichthouders gewoon de stijgende aandelenkoersen als het nieuwe normaal.
Wat is er met Enron gebeurd?
Het faillissement van Enron, met een vermogen van $ 63 miljard, was toen het grootste ooit. De ineenstorting van het bedrijf schudde de financiële markten en verlamde bijna de energie-industrie. Terwijl leidinggevenden op hoog niveau bij het bedrijf de frauduleuze boekhoudsystemen hebben bedacht, beweerden financiële en juridische experts dat ze er nooit zonder hulp van buitenaf mee zouden zijn weggekomen. De Securities and Exchange Commission (SEC), ratingbureaus en investeringsbanken werden allemaal beschuldigd van een rol bij het mogelijk maken van Enron's fraude.
Aanvankelijk was een groot deel van de wijzende vinger gericht op de SEC, die de Amerikaanse senaat medeplichtig vond aan zijn systematisch en catastrofaal falen van toezicht. Het onderzoek van de Senaat stelde vast dat als de SEC een van de jaarverslagen van Enron na 1997 had beoordeeld, hij de rode vlaggen zou hebben gezien en mogelijk de enorme verliezen van werknemers en investeerders had kunnen voorkomen.
De ratingbureaus bleken even medeplichtig te zijn aan hun nalatigheid om een behoorlijke due diligence uit te voeren alvorens een rating van beleggingskwaliteit op de obligaties van Enron uit te geven vlak voor de faillissementsaanvraag. Ondertussen hadden de investeringsbanken - door manipulatie of regelrecht bedrog - Enron geholpen om positieve rapporten te ontvangen van aandelenanalisten, die haar aandelen promootten en miljarden dollars aan investeringen in het bedrijf brachten. Het was een tegenprestatie waarin Enron de investeringsbanken miljoenen dollars betaalde voor hun diensten in ruil voor hun steun.
The Legacy of Enron
In navolging van het Enron-schandaal werd de term "Enronomie" gebruikt om creatieve en vaak frauduleuze boekhoudtechnieken te beschrijven waarbij een moedermaatschappij kunstmatige, papieren transacties verricht met haar dochterondernemingen om verliezen te verbergen die de moedermaatschappij heeft geleden door andere zakelijke activiteiten. Moederbedrijf Enron had zijn schuld verborgen door deze (op papier) over te dragen aan 100% dochterondernemingen - waarvan vele zijn vernoemd naar Star Wars-personages - maar het erkende nog steeds inkomsten van de dochterondernemingen, waardoor de indruk werd gewekt dat Enron veel beter presteerde dan het was .
Een andere term geïnspireerd door de ondergang van Enron was "Enroned", omdat het negatief werd beïnvloed door ongepaste acties of beslissingen van het senior management. "Enroned" zijn kan elke stakeholder overkomen, zoals werknemers, aandeelhouders of leveranciers. Als iemand bijvoorbeeld zijn baan is kwijtgeraakt omdat zijn werkgever is gesloten wegens illegale activiteiten waar hij niets mee te maken had, zijn ze "Enroned".
Als gevolg van Enron hebben wetgevers verschillende nieuwe beschermende maatregelen genomen. Een daarvan was de Sarbanes-Oxley Act van 2002, die dient om de transparantie van bedrijven te vergroten en financiële manipulatie strafbaar te stellen. De regels van de Financial Accounting Standards Board (FASB) werden ook aangescherpt om het gebruik van dubieuze boekhoudpraktijken te beperken, en bestuursraden moesten meer verantwoordelijkheid op zich nemen als managementwaakhonden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.