Handelgids essentiële opties

Optiehandel lijkt misschien overweldigend, maar ze zijn gemakkelijk te begrijpen als u een paar belangrijke punten kent. Beleggersportefeuilles worden meestal opgebouwd met verschillende activaklassen. Dit kunnen aandelen, obligaties, ETF's en zelfs beleggingsfondsen zijn. Opties zijn een andere activaklasse en bij correct gebruik bieden ze vele voordelen die aandelen en ETF's alleen niet kunnen verhandelen.

Belangrijkste leerpunten

• Een optie is een contract dat de koper het recht geeft, maar niet de verplichting, om de onderliggende waarde tegen een specifieke prijs op of vóór een bepaalde datum te kopen (in het geval van een call) of te verkopen (in het geval van een put).
• Mensen gebruiken opties voor inkomen, om te speculeren en om risico's af te dekken.
• Opties staan ​​bekend als derivaten omdat ze hun waarde ontlenen aan een onderliggende waarde.
• Een aandelenoptiecontract vertegenwoordigt doorgaans 100 aandelen van de onderliggende aandelen, maar opties kunnen worden geschreven op elke soort onderliggende waarde, van obligaties tot valuta's tot grondstoffen.

Keuze

Wat zijn opties?

Opties zijn contracten die de drager het recht geven, maar niet de verplichting, om een ​​bedrag van een onderliggende waarde te kopen of te verkopen tegen een vooraf bepaalde prijs op of voordat het contract afloopt. Opties kunnen worden gekocht zoals de meeste andere activaklassen met beleggingsrekeningen.

Opties zijn krachtig omdat ze de portefeuille van een individu kunnen verbeteren. Ze doen dit door extra inkomsten, bescherming en zelfs hefboomwerking. Afhankelijk van de situatie is er meestal een optiescenario dat geschikt is voor het doel van een belegger. Een populair voorbeeld is het gebruik van opties als een effectieve afdekking tegen een dalende aandelenmarkt om neerwaartse verliezen te beperken. Opties kunnen ook worden gebruikt om terugkerende inkomsten te genereren. Bovendien worden ze vaak gebruikt voor speculatieve doeleinden, zoals inzetten op een koers.

Er is geen gratis lunch met aandelen en obligaties. Opties zijn niet anders. Optiehandel brengt bepaalde risico's met zich mee waarvan de belegger zich bewust moet zijn voordat hij een transactie doet. Dit is de reden waarom u bij het handelen in opties met een broker meestal een disclaimer ziet die lijkt op de volgende:

Opties houden risico's in en zijn niet voor iedereen geschikt. Optiehandel kan speculatief van aard zijn en een aanzienlijk verliesrisico inhouden.

Opties als derivaten

Opties behoren tot de grotere groep effecten die derivaten worden genoemd. De prijs van een derivaat is afhankelijk van of afgeleid van de prijs van iets anders. Bijvoorbeeld, wijn is een derivaat van druiven. Ketchup is een derivaat van tomaten en een aandelenoptie is een derivaat van een aandeel. Opties zijn derivaten van financiële effecten - hun waarde is afhankelijk van de prijs van een ander activum. Voorbeelden van derivaten zijn onder andere call, put, futures, forwards, swaps en door hypotheken gedekte effecten.

Bellen en putopties

Opties zijn een soort afgeleide beveiliging. Een optie is een afgeleide omdat de prijs ervan intrinsiek gekoppeld is aan de prijs van iets anders. Als u een optiecontract koopt, geeft dit u het recht, maar niet de verplichting om een ​​onderliggende waarde te kopen of verkopen tegen een vaste prijs op of voor een bepaalde datum.

Een call-optie geeft de houder het recht om een ​​aandeel te kopen en een put-optie geeft de houder het recht om een ​​aandeel te verkopen. Zie een beloptie als een aanbetaling voor een toekomstig doel.

Voorbeeld van oproepoptie

Een potentiële huiseigenaar ziet een nieuwe ontwikkeling omhoog gaan. Die persoon wil misschien het recht om in de toekomst een huis te kopen, maar zal dat recht alleen willen uitoefenen als bepaalde ontwikkelingen in de omgeving zijn gebouwd.

De potentiële thuiskoper zou profiteren van de optie om te kopen of niet. Stel je voor dat ze op elk moment in de komende drie jaar een calloptie van de ontwikkelaar kunnen kopen om het huis te kopen voor bijvoorbeeld $ 400.000. Nou, dat kunnen ze - u kent het als een niet-restitueerbare aanbetaling. Natuurlijk zou de ontwikkelaar zo'n optie niet gratis verlenen. De potentiële thuiskoper moet een aanbetaling doen om dat recht te blokkeren.

Met betrekking tot een optie worden deze kosten de premie genoemd. Het is de prijs van het optiecontract. In ons voorbeeld kan de aanbetaling $ 20.000 zijn die de koper de ontwikkelaar betaalt. Laten we zeggen dat er twee jaar zijn verstreken, en nu zijn de ontwikkelingen gebouwd en is het bestemmingsplan goedgekeurd. De koper van het huis oefent de optie uit en koopt het huis voor $ 400.000 omdat dat het gekochte contract is.

De marktwaarde van die woning is mogelijk verdubbeld tot $ 800.000. Maar omdat de aanbetaling is vergrendeld in een vooraf bepaalde prijs, betaalt de koper $ 400.000. Nu, in een alternatief scenario, zegt u dat de goedkeuring voor het bestemmingsplan pas in het vierde jaar wordt gehaald. Dit is een jaar na het verstrijken van deze optie. Nu moet de thuiskoper de marktprijs betalen omdat het contract is verlopen. In beide gevallen houdt de ontwikkelaar de originele $ 20.000 verzameld.

Oproepoptie Basics

Voorbeeld van putoptie

Denk nu eens aan een putoptie als een verzekeringspolis. Als u uw huis bezit, bent u waarschijnlijk bekend met het kopen van een verzekering voor huiseigenaren. Een huiseigenaar koopt het beleid van een huiseigenaar om hun huis tegen schade te beschermen. Ze betalen een bedrag dat de premie wordt genoemd, voor een bepaalde tijd, laten we zeggen een jaar. De polis heeft een nominale waarde en biedt de verzekeringnemer bescherming in het geval de woning is beschadigd.

Wat als, in plaats van een woning, uw actief een belegging in aandelen of indexen was? ">

Als de markt binnen zes maanden met 20% crasht (500 punten op de index), heeft hij of zij 250 punten verdiend door de index te kunnen verkopen tegen $ 2250 wanneer deze wordt verhandeld tegen $ 2000 - een gecombineerd verlies van slechts 10%. Zelfs als de markt tot nul daalt, zou het verlies slechts 10% bedragen als deze putoptie wordt aangehouden. Nogmaals, het kopen van de optie brengt kosten met zich mee (de premie), en als de markt niet daalt gedurende die periode, is het maximale verlies op de optie alleen de uitgegeven premie.

Zet Optie Basics

Kopen, verkopen, bellen / zetten

Er zijn vier dingen die u met opties kunt doen:

1. Koop oproepen
2. Verkoop oproepen
3. Koop zet
4. Verkoop zet

Het kopen van aandelen geeft u een longpositie. Het kopen van een call-optie geeft u een potentiële longpositie in de onderliggende aandelen. Short-selling van een aandeel geeft u een shortpositie. Het verkopen van een naakt of ongedekt gesprek geeft u een potentiële shortpositie in de onderliggende aandelen.

Het kopen van een putoptie geeft u een potentiële shortpositie in de onderliggende aandelen. Het verkopen van een naakte, of ongehuwde, put geeft u een potentiële longpositie in de onderliggende aandelen. Het is cruciaal om deze vier scenario's recht te houden.

Mensen die opties kopen worden houders genoemd en degenen die opties verkopen worden schrijvers van opties genoemd. Hier is het belangrijke onderscheid tussen houders en schrijvers:

1. Callhouders en puthouders (kopers) zijn niet verplicht om te kopen of verkopen. Ze hebben de keuze om hun rechten uit te oefenen. Dit beperkt het risico van kopers van opties tot alleen de uitgegeven premie.
2. Oproepschrijvers en putschrijvers (verkopers) zijn echter verplicht om te kopen of verkopen als de optie in-the-money vervalt (meer daarover hieronder). Dit betekent dat van een verkoper kan worden verlangd dat hij zijn belofte nakomt om te kopen of verkopen. Het betekent ook dat optie verkopers blootgesteld zijn aan meer, en in sommige gevallen onbeperkte, risico's. Dit betekent dat schrijvers veel meer kunnen verliezen dan de prijs van de optiepremie.

Waarom opties gebruiken?

Speculatie

Speculatie is een inzet op toekomstige koersrichting. Een speculant denkt misschien dat de koers van een aandeel omhoog gaat, misschien op basis van fundamentele analyse of technische analyse. Een speculant kan de aandelen kopen of een calloptie op de aandelen kopen. Speculeren met een call-optie - in plaats van de aandelen rechtstreeks te kopen - is aantrekkelijk voor sommige handelaren omdat opties hefboomwerking bieden. Een niet-geldige call-optie kost misschien maar een paar dollar of zelfs centen vergeleken met de volledige prijs van een aandeel van $ 100.

hedging

Opties werden echt uitgevonden voor afdekkingsdoeleinden. Hedging met opties is bedoeld om het risico tegen redelijke kosten te verminderen. Hier kunnen we denken aan het gebruik van opties zoals een verzekeringspolis. Net zoals u uw huis of auto verzekert, kunnen opties worden gebruikt om uw investeringen tegen een recessie te verzekeren.

Stel je voor dat je technologieaandelen wilt kopen. Maar u wilt ook verliezen beperken. Door putopties te gebruiken, kunt u uw neerwaartse risico beperken en op een kosteneffectieve manier profiteren van alle voordelen. Voor short-sellers kunnen call-opties worden gebruikt om verliezen te beperken als ze verkeerd zijn - vooral tijdens een korte squeeze.

Hoe opties werken

Bij het waarderen van optiecontracten gaat het in wezen om het bepalen van de waarschijnlijkheid van toekomstige koersgebeurtenissen. Hoe waarschijnlijker het is dat er iets gebeurt, des te duurder is een optie die profiteert van die gebeurtenis. Een callwaarde gaat bijvoorbeeld omhoog als de voorraad (onderliggend) omhoog gaat. Dit is de sleutel tot het begrijpen van de relatieve waarde van opties.

Hoe minder tijd er is tot de vervaldatum, hoe minder waarde een optie zal hebben. Dit komt omdat de kansen op een koersbeweging in de onderliggende aandelen kleiner worden naarmate we dichterbij de vervaldatum komen. Daarom is een optie een verspilling van activa. Als u een optie van een maand koopt die opraakt en de voorraad niet beweegt, wordt de optie met elke dag die voorbijgaat minder waard. Aangezien tijd een onderdeel is van de prijs van een optie, is een optie van één maand minder waard dan een optie van drie maanden. Dit komt omdat met meer beschikbare tijd, de kans op een prijsbeweging in uw voordeel toeneemt, en vice versa.

Dienovereenkomstig zal dezelfde optiestaking die over een jaar afloopt meer dan dezelfde staking gedurende een maand kosten. Deze verspilling van opties is een gevolg van tijdsverval. Dezelfde optie is morgen minder waard dan vandaag als de koers van het aandeel niet beweegt.

Volatiliteit verhoogt ook de prijs van een optie. Dit komt omdat onzekerheid de kans op een uitkomst groter maakt. Als de volatiliteit van de onderliggende waarde toeneemt, vergroten grotere prijsschommelingen de mogelijkheden van substantiële bewegingen zowel naar boven als naar beneden. Grotere prijsschommelingen vergroten de kans op een gebeurtenis. Daarom, hoe groter de volatiliteit, hoe hoger de prijs van de optie. Optiehandel en volatiliteit zijn op deze manier intrinsiek met elkaar verbonden.

Op de meeste Amerikaanse beurzen is een aandelenoptiecontract de optie om 100 aandelen te kopen of verkopen; daarom moet u de contractpremie met 100 vermenigvuldigen om het totale bedrag te krijgen dat u moet uitgeven om het gesprek te kopen.

Meestal kiezen houders ervoor hun winst te nemen door hun positie uit te ruilen (sluiten). Dit betekent dat optiehouders hun opties op de markt verkopen en schrijvers hun posities terugkopen om te sluiten. Volgens de CBOE wordt slechts ongeveer 10% van de opties uitgeoefend, wordt 60% verhandeld (afgesloten) en vervalt 30% waardeloos.

Schommelingen in optieprijzen kunnen worden verklaard door intrinsieke waarde en extrinsieke waarde, ook wel tijdwaarde genoemd. De premie van een optie is de combinatie van de intrinsieke waarde en de tijdswaarde. Intrinsieke waarde is het in-the-money bedrag van een optiecontract, wat voor een calloptie het bedrag is boven de uitoefenprijs dat het aandeel verhandelt. Tijdwaarde vertegenwoordigt de toegevoegde waarde die een belegger moet betalen voor een optie boven de intrinsieke waarde. Dit is de extrinsieke waarde of tijdwaarde. Dus de prijs van de optie in ons voorbeeld kan als volgt worden beschouwd:

In het echte leven worden opties bijna altijd verhandeld op een niveau boven hun intrinsieke waarde, omdat de kans dat een gebeurtenis zich voordoet nooit absoluut nul is, zelfs al is het zeer onwaarschijnlijk.

Soorten opties

Amerikaanse en Europese opties

Amerikaanse opties kunnen op elk moment worden uitgeoefend tussen de datum van aankoop en de vervaldatum. Europese opties verschillen van Amerikaanse opties in die zin dat ze alleen kunnen worden uitgeoefend aan het einde van hun leven op de vervaldatum. Het onderscheid tussen Amerikaanse en Europese opties heeft niets met geografie te maken, alleen met vroege oefening. Veel opties op aandelenindexen zijn van het Europese type. Omdat het recht om vroeg uit te oefenen enige waarde heeft, heeft een Amerikaanse optie doorgaans een hogere premie dan een anders identieke Europese optie. Dit komt omdat de functie voor vroeg oefenen wenselijk is en een premium vereist.

Er zijn ook exotische opties, die exotisch zijn omdat er een variatie kan zijn op de uitbetalingsprofielen van de gewone vanille-opties. Of ze kunnen totaal verschillende producten worden, samen met de "optie" erin. Binaire opties hebben bijvoorbeeld een eenvoudige uitbetalingsstructuur die wordt bepaald als de uitbetalingsgebeurtenis gebeurt ongeacht de graad. Andere soorten exotische opties zijn knock-out, knock-in, barrièreopties, terugblikopties, Aziatische opties en Bermudan-opties. Nogmaals, exotische opties zijn typisch voor professionele derivatenhandelaren.

Opties Vervaldatum & Liquiditeit

Opties kunnen ook worden gecategoriseerd op basis van hun duur. Kortetermijnopties zijn opties die doorgaans binnen een jaar vervallen. Langetermijnopties met een looptijd langer dan een jaar worden geclassificeerd als langetermijneffecten op aandelen of LEAP's. LEAPS zijn identiek aan reguliere opties, ze hebben gewoon een langere levensduur.

Opties kunnen ook worden onderscheiden door wanneer hun vervaldatum valt. Sets van opties vervallen nu wekelijks op elke vrijdag, aan het einde van de maand, of zelfs op dagelijkse basis. Index- en ETF-opties bieden soms ook kwartaalverloop.

Leesopties Tabellen

Meer en meer handelaren vinden optiegegevens via online bronnen. (Zie "Beste online effectenmakelaars voor opties die 2019 verhandelen" voor meer informatie.) Hoewel elke bron een eigen indeling heeft voor het presenteren van de gegevens, bevatten de belangrijkste componenten over het algemeen de volgende variabelen:

• Volume (VLM) vertelt u eenvoudig hoeveel contracten van een bepaalde optie tijdens de laatste sessie zijn verhandeld.
• De "biedprijs" is het laatste prijsniveau waarop een marktdeelnemer een bepaalde optie wenst te kopen.
• De "vraag" -prijs is de laatste prijs die door een marktdeelnemer wordt aangeboden om een ​​bepaalde optie te verkopen.
• Impliciete biedvolatiliteit (IMPL BID VOL) ​​kan worden gezien als de toekomstige onzekerheid van prijsrichting en snelheid. Deze waarde wordt berekend door een optieprijzenmodel zoals het Black-Scholes-model en vertegenwoordigt het niveau van de verwachte toekomstige volatiliteit op basis van de huidige prijs van de optie.
• Open Interest (OPTN OP) nummer geeft het totale aantal contracten van een bepaalde optie die zijn geopend. Open rente neemt af naarmate open transacties worden gesloten.
• Delta kan worden gezien als een kans. Een optie met 30 delta's heeft bijvoorbeeld ongeveer 30% kans om in het geld te verlopen.
• Gamma (GMM) is de snelheid waarmee de optie in of uit het geld komt. Gamma kan ook worden gezien als de beweging van de delta.
• Vega is een Griekse waarde die het bedrag aangeeft waarmee de prijs van de optie naar verwachting zou veranderen op basis van een verandering van een punt in de impliciete volatiliteit.
• Theta is de Griekse waarde die aangeeft hoeveel waarde een optie zal verliezen na verloop van een dag.
• De "uitoefenprijs" is de prijs waartegen de koper van de optie het onderliggende effect kan kopen of verkopen als hij / zij ervoor kiest de optie uit te oefenen.

Kopen op de biedprijs en verkopen op de vraag is hoe marktmakers hun brood verdienen.

Lang bellen / zetten

De eenvoudigste optiepositie is een lange oproep (of put) op zichzelf. Deze positie maakt winst als de koers van de onderliggende waarde stijgt (daalt) en uw nadeel beperkt is tot het verlies van de uitgegeven optiepremie. Als u tegelijkertijd een call en putoptie met dezelfde strike en expiratie koopt, hebt u een straddle gecreëerd.

Deze positie loont als de onderliggende prijs dramatisch stijgt of daalt; als de prijs echter relatief stabiel blijft, verliest u premie op zowel de call als de put. U zou deze strategie invoeren als u een grote beweging in de voorraad verwacht, maar niet zeker weet in welke richting.

Kortom, u hebt de voorraad nodig om buiten een bereik te komen. Een vergelijkbare strategie die wedt op een extra grote beweging in de effecten wanneer u een hoge volatiliteit (onzekerheid) verwacht, is om een ​​call te kopen en een put te kopen met verschillende stakingen en dezelfde vervaldatum - een wurging genoemd. Een wurging vereist grotere prijsbewegingen in beide richtingen om te profiteren, maar is ook minder duur dan een straddle. Aan de andere kant zou kort of een straddle of een wurgen (beide opties verkopen) profiteren van een markt die niet veel beweegt.

Hieronder vindt u een uitleg van de straddles uit mijn cursus Opties voor beginners:

Straddles Academy

En hier is een beschrijving van wurgingen:

Hoe Straddle-strategieën te gebruiken

Spreads & Combinaties

Spreads gebruiken twee of meer optieposities van dezelfde klasse. Ze combineren het hebben van een marktoordeel (speculatie) met beperkende verliezen (afdekking). Spreads beperken vaak ook het potentiële voordeel. Toch kunnen deze strategieën nog steeds wenselijk zijn, omdat ze meestal minder kosten in vergelijking met een enkele optiepoot. Bij verticale spreads wordt de ene optie verkocht om een ​​andere te kopen. Over het algemeen is de tweede optie hetzelfde type en dezelfde vervaldatum, maar een andere waarschuwing.

Een bull-call spread, of bull-call verticale spread, wordt gecreëerd door een call te kopen en tegelijkertijd een andere call te verkopen met een hogere uitoefenprijs en dezelfde vervaldatum. De spread is winstgevend als de onderliggende waarde in prijs stijgt, maar het voordeel is beperkt vanwege de short call-aanval. Het voordeel is echter dat het verkopen van de hogere stakingsoproep de kosten van het kopen van de lagere verlaagt. Evenzo houdt een bear put spread, of bear put spread, het kopen van een put in en het verkopen van een tweede put met een lagere strike en dezelfde vervaldatum. Als u opties met verschillende vervaldata koopt en verkoopt, staat dit bekend als een kalender- of tijdsspread.

Verspreiding

Combinaties zijn transacties opgebouwd met zowel een call als een put. Er is een speciaal type combinatie dat bekend staat als een "synthetisch". Het doel van een synthetisch is om een ​​optiepositie te creëren die zich gedraagt ​​als een onderliggend actief, maar zonder het actief daadwerkelijk te controleren. Waarom niet gewoon de voorraad kopen? Misschien beperkt een wettelijke of regelgevende reden u het bezit ervan. Maar het kan zijn dat u een synthetische positie maakt met behulp van opties.

Butterflies

Een vlinder bestaat uit opties bij drie stakingen, op gelijke afstand van elkaar, waarbij alle opties van hetzelfde type zijn (alle calls of alle putten) en dezelfde vervaldatum hebben. In een lange vlinder wordt de middelste slagoptie verkocht en de externe slagen worden gekocht in een verhouding van 1: 2: 1 (koop er één, verkoop er twee, koop er één).

Als deze verhouding niet klopt, is het geen vlinder. De stakingen aan de buitenkant worden meestal de vleugels van de vlinder genoemd en de staking aan de binnenkant als het lichaam. De waarde van een vlinder kan nooit onder nul komen. Nauw verwant aan de vlinder is de condor - het verschil is dat de middelste opties niet dezelfde uitoefenprijs hebben.

Opties Risico's

Omdat optieprijzen wiskundig kunnen worden gemodelleerd met een model zoals de Black-Scholes, kunnen veel van de risico's verbonden aan opties ook worden gemodelleerd en begrepen. Dit specifieke kenmerk van opties maakt ze in feite aantoonbaar minder riskant dan andere activaklassen, of maakt het op zijn minst mogelijk om de risico's die aan opties verbonden zijn te begrijpen en te evalueren. Individuele risico's hebben Griekse letternamen gekregen en worden soms eenvoudigweg 'de Grieken' genoemd.

Hieronder is een heel eenvoudige manier om te beginnen met het nadenken over de concepten van Grieken:

De Grieken gebruiken om opties te begrijpen

Gevolgtrekking

Opties hoeven niet moeilijk te begrijpen te zijn als u eenmaal de basisconcepten begrijpt. Opties kunnen kansen bieden bij correct gebruik en kunnen schadelijk zijn bij onjuist gebruik. (Zie "Moet een belegger een optie aanhouden of uitoefenen?" Voor gerelateerde informatie.)