Evaluatie van landenrisico voor internationaal beleggen

Veel beleggers plaatsen een deel van hun portefeuilles in buitenlandse effecten. Deze beslissing omvat een analyse van verschillende beleggingsfondsen, exchange-traded funds (ETF's) of aandelen- en obligatieaanbiedingen. Beleggers negeren echter vaak een belangrijke eerste stap in het proces van internationaal beleggen. De beslissing om in het buitenland te beleggen moet beginnen met het bepalen van de risicovolheid van het investeringsklimaat in het betreffende land. Landenrisico verwijst naar de economische, politieke en zakelijke risico's die uniek zijn voor een specifiek land en die kunnen leiden tot onverwachte investeringsverliezen. Dit artikel onderzoekt het concept van landenrisico en hoe dit door beleggers kan worden geanalyseerd.

Economisch en politiek risico

Overweeg drie belangrijke risicobronnen bij het beleggen in een vreemd land:

• Economisch risico: dit risico verwijst naar het vermogen van een land om zijn schulden terug te betalen. Een land met stabiele financiën en een sterkere economie zou betrouwbaardere investeringen moeten bieden dan een land met zwakkere financiën of een ongezonde economie.
• Politiek risico: dit risico verwijst naar de politieke beslissingen die binnen een land worden genomen en die kunnen leiden tot een onverwacht verlies voor beleggers. Hoewel economisch risico vaak wordt genoemd als het vermogen van een land om zijn schulden terug te betalen, wordt politiek risico soms aangeduid als de bereidheid van een land om schulden te betalen of een gastvrij klimaat voor externe investeringen te handhaven. Zelfs als de economie van een land sterk is, als het politieke klimaat onvriendelijk is (of onvriendelijk wordt) voor externe investeerders, is het land misschien geen goede kandidaat voor investeringen.
• Soeverein risico: dit is het risico dat een buitenlandse centrale bank haar deviezenregelgeving zal wijzigen, waardoor de waarde van haar deviezencontracten aanzienlijk wordt verlaagd of teniet wordt gedaan. Het analyseren van soevereine risicofactoren is gunstig voor zowel aandelen- als obligatiebeleggers, maar misschien meer direct voordelig voor obligatiebeleggers. Wanneer wordt belegd in het eigen vermogen van specifieke bedrijven in een vreemd land, kan een soevereine risicoanalyse helpen bij het creëren van een macro-economisch beeld van de bedrijfsomgeving, maar het grootste deel van onderzoek en analyse zou op bedrijfsniveau moeten worden gedaan. Aan de andere kant, als u rechtstreeks in obligaties van een land belegt, kan het evalueren van de economische toestand en de kracht van het land een goede manier zijn om een ​​potentiële belegging in obligaties te evalueren. De onderliggende waarde van een obligatie is immers het land zelf en zijn vermogen om te groeien en inkomsten te genereren.

Landenrisico evalueren bij beleggen

Ontwikkelde, opkomende en grensmarkten

Er zijn drie soorten markten voor internationale investeringen:

• Ontwikkelde markten bestaan ​​uit de grootste, meest geïndustrialiseerde economieën. Hun economische systemen zijn goed ontwikkeld. Ze zijn politiek stabiel en de rechtsstaat is goed verankerd. Ontwikkelde markten worden meestal beschouwd als de veiligste investeringsbestemmingen, maar hun economische groeipercentages volgen vaak die van landen in een eerder ontwikkelingsstadium. Investeringsanalyse van ontwikkelde markten concentreert zich meestal op de huidige economische en marktcycli. Politieke overwegingen zijn vaak minder belangrijk. Voorbeelden van ontwikkelde markten zijn de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk, Japan en Australië.
• Opkomende markten kennen een snelle industrialisatie en vertonen vaak een extreem hoge mate van economische groei. Deze sterke economische groei kan zich soms vertalen in beleggingsrendementen die superieur zijn aan die in ontwikkelde markten. Beleggen in opkomende markten is echter ook riskanter dan ontwikkelde markten. Er is vaak meer politieke onzekerheid in opkomende markten en hun economieën zijn mogelijk vatbaarder voor booms en bustes. Naast een zorgvuldige evaluatie van de economische en financiële fundamenten van een opkomende markt, moeten beleggers goed letten op het politieke klimaat van het land en het potentieel voor onverwachte politieke ontwikkelingen. Veel van de snelstgroeiende economieën ter wereld, waaronder China, India en Brazilië, worden beschouwd als opkomende markten.
• Grensmarkten vertegenwoordigen "de volgende golf" van investeringsbestemmingen. Deze markten zijn over het algemeen kleiner dan traditionele opkomende markten of zijn te vinden in landen die beperkingen opleggen aan het vermogen van buitenlanders om te beleggen. Hoewel grensmarkten buitengewoon riskant kunnen zijn en vaak te kampen hebben met een lage liquiditeit, bieden ze ook een potentieel voor bovengemiddelde rendementen in de loop van de tijd. Grensmarkten zijn ook niet goed gecorreleerd met andere, meer traditionele beleggingsbestemmingen, wat betekent dat ze extra diversificatievoordelen bieden wanneer ze worden gehouden in een goed afgeronde beleggingsportefeuille. Net als bij opkomende markten moeten beleggers in frontiermarkten zorgvuldig aandacht schenken aan de politieke omgeving en aan economische en financiële ontwikkelingen. Voorbeelden van grensmarkten zijn Nigeria, Botswana en Koeweit.

Landenrisico meten

Net zoals bedrijven in de Verenigde Staten creditratings ontvangen om te bepalen of ze hun schuld kunnen terugbetalen, doen landen dat ook. In feite ontvangt vrijwel elk belegbaar land ter wereld ratings van Moody's, Standard & Poor's (S&P) of de andere grote ratingbureaus. Een land met een hogere rating wordt beschouwd als een veiligere investering dan een land met een lagere rating. Het onderzoeken van de ratings van een land is een uitstekende manier om een ​​potentiële investering te analyseren.

Een andere belangrijke stap bij het nemen van een beslissing is het onderzoeken van de economische en financiële fundamenten van een land. Verschillende analisten geven de voorkeur aan verschillende maatregelen, maar de meeste experts wenden zich tot het bruto binnenlands product (bbp), de inflatie en de consumentenprijsindex (CPI) bij het overwegen van een investering in het buitenland. Beleggers zullen ook de structuur van de financiële markten van het land, de beschikbaarheid van aantrekkelijke beleggingsalternatieven en de recente prestaties van lokale aandelen- en obligatiemarkten zorgvuldig willen evalueren.

Bronnen van informatie over landenrisico

Er zijn veel uitstekende informatiebronnen over het economische en politieke klimaat van het buitenland. Kranten zoals The New York Times, The Wall Street Journal en de Financial Times wijden aanzienlijke aandacht aan buitenlandse evenementen. Veel uitstekende weekbladen behandelen ook de internationale economie en politiek. The Economist wordt algemeen beschouwd als de standaarddrager bij wekelijkse publicaties. Internationale edities van veel buitenlandse kranten en tijdschriften zijn ook online te vinden. Het beoordelen van lokaal geproduceerde nieuwsbronnen kan soms een ander perspectief bieden op de aantrekkelijkheid van een land dat wordt overwogen voor investeringen.

De Economist Intelligence Unit (EIU) en het "The World Factbook" van de Central Intelligence Agency (CIA) zijn twee uitstekende bronnen van objectieve, uitgebreide landeninformatie met meer diepgaande dekking van landen en regio's. Beide bronnen bieden een breed overzicht van het economische, politieke, demografische en sociale klimaat van een land.

De meest gebruikelijke methode die wordt gebruikt door beleggers met tijd- of resourcebeperkingen die hen niet toestaan ​​om de analyse zelf te doen, is echter te vertrouwen op experts die al hun tijd besteden aan dat soort analyses. Berekening van schuldenratio's, import / exportratio's, veranderingen in de geldhoeveelheid en andere fundamentele aspecten van een land, en proberen deze allemaal in het grote geheel te integreren, vereist een aanzienlijke verplichting als u het zelf doet. Door deze tools te kopen van organisaties die zijn gericht op het analyseren van landenrisico's, kan meer energie worden gericht op investeren.

Euromoney Country Risk Survey: deze enquête bestrijkt 186 landen en geeft een uitgebreid beeld van het beleggingsrisico van een land. De rating wordt gegeven op een schaal van 100 punten, met een score van 100 die vrijwel nul risico vertegenwoordigt.

Over het algemeen is de berekening van de ECR-ranglijst verdeeld over twee algemene factoren: kwalitatief (weging 70%) en kwantitatief (weging 30%). De kwalitatieve factoren zijn afkomstig van experts die het politieke risico, de structuur en de economische prestaties van het land beoordelen. De kwantitatieve factoren zijn gebaseerd op schuldindicatoren, toegang tot de kapitaalmarkt en ratings. De beoordeling voor de kwalitatieve en kwantitatieve factoren is apart beschikbaar, dus als u denkt dat het belang van de weging anders is dan 70/30, hebt u de flexibiliteit om zelf de weging handmatig aan te passen.

Country Risk Service Report van de Economist Intelligence Unit: de EIU is de onderzoekstak van The Economist en een van de beste aanbiedingen is het Country Risk Service Report. Deze ratings bestrijken meer dan 130 landen, met de nadruk op "opkomende markten en markten met een hoge schuldenlast". De rating analyseert factoren vergelijkbaar met de ECR-rating, zoals economisch en politiek risico, en geeft een rating op een schaal van 100 punten; Anders dan bij de ECR-rating betekenen hogere scores echter een hoger risico voor de overheid.

Een voordeel van de EIU-beoordelingen is dat ze maandelijks worden bijgewerkt, zodat trends veel eerder kunnen worden opgemerkt dan andere, minder vaak bijgewerkte methoden. Bovendien biedt het EIU-formaat beleggers meer analyse en biedt het een vooruitzicht voor het land, evenals tweejaarlijkse voorspellingen voor verschillende belangrijke variabelen. Dus als u een idee wilt krijgen van de richting waarin een bepaald land in de nabije toekomst op weg is, kan dit een nuttig hulpmiddel zijn.

Landenkredietonderzoek van institutionele beleggers: deze ratingservice is gebaseerd op een onderzoek onder senior economen en analisten bij grote internationale banken. Het unieke van deze aanpak is aantrekkelijk omdat het mensen van bedrijven op de begane grond onderzoekt die leningen verstrekken en rechtstreeks kapitaal verstrekken aan deze landen. In zekere zin voegt dit een mate van geloofwaardigheid toe aan de ratings, omdat grote internationale banken doorgaans een aanzienlijke hoeveelheid due diligence doen voordat zij zich blootstellen aan bepaalde landen. Net als bij de andere benaderingen, is deze rating gebaseerd op een schaal van 0 tot 100, waarbij 100 vrijwel risicovrij is en nul gelijkwaardig is aan bepaalde standaardwaarden.

Belangrijke stappen bij beleggen in het buitenland

Nadat een landenanalyse is voltooid, moeten verschillende investeringsbeslissingen worden genomen. De eerste is om te beslissen waar te beleggen door te kiezen uit verschillende mogelijke beleggingsbenaderingen, waaronder beleggen in:

• Een brede internationale portefeuille
• Een beperktere portefeuille gericht op opkomende markten of ontwikkelde markten
• Een specifieke regio, zoals Europa of Latijns-Amerika
• Een specifiek land of landen

Vergeet niet dat diversificatie, een fundamenteel principe van binnenlands beleggen, nog belangrijker is bij internationaal beleggen. De keuze om een ​​volledige portefeuille in één land te beleggen is niet verstandig. In een breed gediversifieerde wereldwijde portefeuille moeten investeringen worden verdeeld over ontwikkelde, opkomende en misschien frontier-markten. Zelfs in een meer geconcentreerde portefeuille moeten investeringen over verschillende landen worden gespreid om de diversificatie te maximaliseren en het risico te minimaliseren.

Nadat hij heeft besloten waar te beleggen, moet een belegger beslissen in welke beleggingsinstrumenten hij moet beleggen. Beleggingsopties omvatten staatsschuld, aandelen of obligaties van bedrijven die zijn gevestigd in het gekozen land of de aandelen, aandelen of obligaties van een in de VS gevestigd bedrijf dat een significante deel van de inkomsten uit het (de) geselecteerde land (en) of een internationaal gerichte ETF of beleggingsfonds. De keuze van het beleggingsinstrument hangt af van de individuele kennis, ervaring, risicoprofiel en rendementsdoelstellingen van elke belegger. Bij twijfel kan het zinvol zijn om te beginnen door minder risico te nemen. Meer risico kan later altijd aan de portefeuille worden toegevoegd.

Naast het grondig onderzoeken van potentiële investeringen, moet een internationale belegger ook zijn of haar portefeuille controleren en zijn belangen aanpassen aan de omstandigheden. Net als in de Verenigde Staten, zijn de economische omstandigheden in het buitenland voortdurend in ontwikkeling en kunnen politieke situaties in het buitenland snel veranderen, met name in opkomende of grensmarkten. Situaties die ooit veelbelovend leken, zijn misschien niet langer zo. En landen die ooit te riskant leken, kunnen nu levensvatbare investeringskandidaten zijn.

Het komt neer op

Investeren in het buitenland omvat een zorgvuldige analyse van de economische, politieke en zakelijke risico's die kunnen leiden tot onverwachte investeringsverliezen. Deze landenanalyse is een fundamentele stap bij het opbouwen en bewaken van een internationale portefeuille. Beleggers die gebruikmaken van de vele uitstekende informatiebronnen die beschikbaar zijn om het landenrisico te evalueren, zullen beter voorbereid zijn bij het samenstellen van hun internationale portefeuilles.