Financiële inclusie
Financiële inclusie verwijst naar inspanningen om financiële producten en diensten toegankelijk en betaalbaar te maken voor alle personen en bedrijven, ongeacht hun persoonlijke vermogen of bedrijfsgrootte. Financiële inclusie streeft ernaar de barrières weg te nemen die mensen uitsluiten van deelname aan de financiële sector en het gebruik van deze diensten om hun leven te verbeteren. Het wordt ook inclusief financiering genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Financiële inclusie is een poging om dagelijkse financiële diensten tegen redelijke kosten beschikbaar te maken voor meer van de wereldbevolking.
- Vooruitgang in fintech, zoals digitale transacties, maakt financiële inclusie gemakkelijker te bereiken.
- De Wereldbank schat echter dat wereldwijd ongeveer 1, 7 miljard volwassenen nog steeds geen toegang hebben tot een eenvoudige bankrekening.
Hoe financiële inclusie werkt
Zoals de Wereldbank op haar website opmerkt, vergemakkelijkt financiële inclusie "het dagelijks leven en helpt het gezinnen en bedrijven bij het plannen van alles, van langetermijndoelen tot onverwachte noodsituaties." Bovendien voegt het eraan toe: "Als rekeninghouders hebben mensen meer kans om andere financiële diensten te gebruiken, zoals sparen, krediet en verzekeringen, bedrijven starten en uitbreiden, investeren in onderwijs of gezondheid, risico's beheren en financiële schokken, die allemaal kunnen de algehele kwaliteit van hun leven verbeteren. "
Hoewel de belemmeringen voor financiële inclusie al lang een probleem zijn, helpen een aantal krachten nu de toegang te verbreden tot het soort financiële diensten dat veel welgestelde consumenten als vanzelfsprekend beschouwen.
Van haar kant komt de financiële sector voortdurend met nieuwe manieren om producten en diensten aan de wereldbevolking te leveren en daarbij vaak winst te maken. Het toenemende gebruik van financiële technologie (of fintech) heeft bijvoorbeeld innovatieve hulpmiddelen opgeleverd om het probleem van de ontoegankelijkheid van financiële diensten aan te pakken en nieuwe manieren bedacht voor individuen en organisaties om de diensten te verkrijgen die zij nodig hebben tegen redelijke kosten.
Peer-to-peer-leningen zijn bijzonder belangrijk geworden in ontwikkelingslanden, waar mensen mogelijk geen toegang hebben tot traditionele bankfinanciering.
Enkele voorbeelden van fintech-ontwikkelingen die de oorzaak van inclusie in de afgelopen jaren hebben geholpen, zijn het groeiende gebruik van contant geldloze digitale transacties, de komst van low-fee robo-adviseurs en de opkomst van crowdfunding en peer-to-peer (P2P) of sociale kredietverlening. P2P-leningen zijn bijzonder gunstig gebleken voor mensen in opkomende markten, die mogelijk niet in aanmerking komen voor leningen van traditionele financiële instellingen omdat zij geen financiële geschiedenis of kredietrecord hebben om hun kredietwaardigheid te beoordelen. Microlending is ook een bron van kapitaal geworden op plaatsen waar het anders moeilijk te vinden is.
Hoewel deze innovatieve diensten meer deelnemers op de financiële markt hebben gebracht, is er nog steeds een aanzienlijk deel van de wereldbevolking - ook in de Verenigde Staten - dat dergelijke toegang mist en bijvoorbeeld nog niet of te weinig bankieren.
De Wereldbankgroep, die zowel de Wereldbank als de International Finance Corporation omvat, sponsort ook een initiatief met de naam Universal Financial Access 2020, met als doel ervoor te zorgen dat tegen 2020 nog eens 1 miljard volwassenen "toegang hebben" naar een transactierekening om geld op te slaan, betalingen te verzenden en ontvangen als de basisbouwsteen om hun financiële leven te beheren. "
Als dat lukt, zou die inspanning het aantal volwassenen dat momenteel zelfs geen rudimentaire financiële diensten mist, aanzienlijk verminderen, wat de Wereldbank onlangs op ongeveer 1, 7 miljard schatte.