De formule voor het berekenen van het interne rendement

Het berekenen van het interne rendement (IRR) voor een mogelijke investering is tijdrovend en onnauwkeurig. IRR-berekeningen moeten worden uitgevoerd via gissingen, veronderstellingen en vallen en opstaan. In wezen begint een IRR-berekening met twee willekeurige gissingen op mogelijke waarden en eindigt met een validatie of afwijzing. Indien afgewezen, zijn nieuwe gissingen nodig.

BEKIJK: Wat is het interne rendement?

Het doel van het interne rendement

De IRR is de disconteringsvoet waarbij de netto contante waarde (NPV) van toekomstige kasstromen uit een investering gelijk is aan nul. Functioneel gezien wordt de IRR door investeerders en bedrijven gebruikt om erachter te komen of een investering een goed gebruik van hun geld is. Een econoom zou kunnen zeggen dat het helpt om investeringskosten te identificeren. Een financieel statisticus zou zeggen dat het de huidige waarde van geld en de toekomstige waarde van geld voor een bepaalde investering koppelt.

Dit moet niet worden verward met het rendement op investering (ROI). Rendement op investering negeert de tijdswaarde van geld, waardoor het in wezen een nominaal getal is in plaats van een reëel getal. De ROI vertelt een belegger mogelijk het werkelijke groeipercentage van begin tot eind, maar de IRR vereist het rendement dat nodig is om alle kasstromen te verwijderen en alle waarde terug te krijgen van de investering.

De formule voor het interne rendement

Een mogelijke algebraïsche formule voor IRR is:

IRR = R1 + (NPV1 × (R2 − R1)) (NPV1 − NPV2) waarbij: R1, R2 = willekeurig geselecteerde kortingspercentagesNPV1 = hogere netto contante waardeNPV2 = lagere netto contante waarde \ begin {uitgelijnd} & IRR = R_1 + \ frac { (NPV_1 \ keer (R_2 - R_1))} {(NPV_1 - NPV_2)} \\ & \ textbf {waar:} \\ & R_1, R_2 = \ text {willekeurig geselecteerde kortingspercentages} \\ & NPV_1 = \ text {hogere netto contante waarde} \\ & NPV_2 = \ text {lagere netto contante waarde} \\ \ end {uitgelijnd} IRR = R1 + (NPV1 −NPV2) (NPV1 × (R2 −R1)) waarbij: R1, R2 = willekeurig gekozen kortingspercentages NPV1 = hogere netto contante waarde NPV2 = lagere netto contante waarde

Hier spelen verschillende belangrijke variabelen: het bedrag van de investering, de timing van de totale investering en de bijbehorende kasstroom die uit de investering is gehaald. Meer gecompliceerde formules zijn nodig om onderscheid te maken tussen netto-instroomperioden.

De eerste stap is om te raden naar de mogelijke waarden voor R1 en R2 om de netto contante waarden te bepalen. De meeste ervaren financiële analisten hebben een gevoel voor wat de gissingen moeten zijn.

Als de geschatte NPV1 dicht bij nul ligt, is de IRR gelijk aan R1. De hele vergelijking is opgezet met de wetenschap dat bij de IRR NPV gelijk is aan nul. Deze relatie is van cruciaal belang voor het begrijpen van de IRR.

Er zijn andere methoden om IRR te schatten. Voor elk wordt hetzelfde basisproces gevolgd. Als NPV echter te materieel van nul verwijderd is, probeer het nog een keer en probeer het opnieuw.

Mogelijk gebruik en beperkingen

IRR kan worden berekend en gebruikt voor doeleinden zoals hypotheekanalyse, private equity-investeringen, kredietbeslissingen, verwacht rendement op aandelen of het vinden van rendement op vervaldag op obligaties.

IRR-modellen houden geen rekening met de kapitaalkosten. Ze gaan er ook van uit dat alle geldinstromen die zijn verdiend tijdens de levensduur van het project opnieuw worden geïnvesteerd tegen dezelfde koers als IRR. Deze twee problemen worden verantwoord in het gewijzigde interne rendement (MIRR).