Regering van de overheid: helpen ze bedrijven?

Veel sectoren van het bedrijfsleven hebben al lang geklaagd over overheidsvoorschriften en hun beperkende aard. Vaak aangehaald als een belemmering voor de winst van bedrijven en kleine bedrijven en een verspilling van kostbare tijd en moeite, zijn wettelijke vereisten van de overheid afgekeurd, opzij gezet en geschonden door menig bedrijf sinds het begin van de twintigste eeuw, toen de vennootschapsbelasting en antitrust wetten werden voor het eerst vastgesteld.

Sindsdien bloeide het Amerikaanse bedrijfsleven in een steeds groter wordende sneeuwstorm en een enorme, complexe belastingwetgeving zowel op als onder de gevolgen van overheidsmaatregelen - samenwerkend en complementair, beperkend en vijandig. Tegelijkertijd zijn Amerikaanse consumenten door dezelfde overheidsregels en -regelingen beschermd tegen uitbuitende handelspraktijken. We zullen enkele van deze voorschriften bekijken om te zien waarom de vraag of ze het bedrijfsleven helpen niet eenvoudig is.

Anti-zakelijke voorschriften en wetten

Sinds de inwerkingtreding van antitrustwetten in het begin van de twintigste eeuw, gevolgd door periodieke verhogingen van vennootschapsbelastingtarieven en steeds complexere en beperkende regelgevende wetten die de bedrijfsvoering regelen, is het Amerikaanse bedrijfsleven in het algemeen een tegenstander van regeringswetgeving, regelgeving, nalevingsverplichting of belastingheffing die naar zijn mening de winstgevendheid ondermijnt of de bedrijfsactiviteiten belemmert. Als grote bedrijven met één mond zouden kunnen spreken, zou dit waarschijnlijk zeggen dat regelgeving dit tegenhoudt en iedereen op de lange termijn kost.

Als grote bedrijven met één mond zouden spreken, zou dat natuurlijk ook veel te verantwoorden hebben. In de afgelopen decennia, met name in de aanloop naar de wereldwijde financiële crisis die zich van 2007-2011 heeft afgespeeld, hebben te veel beursgenoteerde ondernemingen een onjuiste winststatuut om de marktprijs van hun aandelen te handhaven of te verhogen. Ze hebben immigratiewetten overtreden door werknemers zonder papieren aan te nemen. Ze hebben milieuwetten overtreden door illegaal afval te dumpen of verontreinigende stoffen in de atmosfeer of in rivieren en meren uit te stoten. Het is dus duidelijk dat de "geen regels" -benadering kosten voor het grote publiek met zich meebrengt, en daarom zijn onze gekozen organen in de eerste plaats belast met regelgeving. Als reactie op enkele van de hierboven genoemde gedragingen hebben we nu entiteiten en voorschriften om herhalingen te ontmoedigen en bedrijven klagen er eindeloos over. Deze omvatten:

• Sarbanes-Oxley: In navolging van grote bedrijfsfraude in bedrijven zoals Enron, Tyco en WorldCom, werd onder meer de belangrijke wetgeving genaamd de Sarbanes-Oxley-wet vastgesteld met betrekking tot boekhouding, audit en bedrijfsverantwoordelijkheid. Velen in het bedrijfsleven verzetten zich tegen het wetsvoorstel en beweerden dat naleving van de regels moeilijk, tijdrovend was en nog steeds niet het gewenste effect zou hebben - de bescherming van aandeelhouders tegen fraude.
• De EPA: een ander frequent doelwit van bepaalde bedrijven is het Environmental Protection Agency. De verwijdering van afvalstoffen, de beperkingen op broeikasgasemissies, verontreinigende stoffen en andere stoffen die schadelijk zijn voor land, water en atmosfeer worden nu gereguleerd door deze overheidsinstantie. Bedrijven waarop deze regels van toepassing zijn, hebben geklaagd dat de beperkingen kostbaar zijn en winst opleveren.
• De FTC: de Federal Trade Commission wordt door sommige bedrijven ook gezien als een vijand van het bedrijfsleven, die hun praktijken als prijsafspraken, monopolies en frauduleuze of misleidende reclame heeft ingeperkt door deze arm van de overheid.
• De SEC: de Securities and Exchange Commission heeft strikte voorschriften opgelegd voor het initiële openbare aanbod van bedrijfsaandelen, voor de volledige openbaarmakingsvereisten van een aandelenprospectus en voor het kopen en verkopen van aandelen op de verschillende effectenbeurzen die onder haar toezicht staan.
• De FDA: Farmaceutische bedrijven hebben vaak geklaagd dat de Food and Drug Administration onnodig goedkeuring en de daaropvolgende marketing van bepaalde medicijnen achterhoudt in afwachting van aanvullende of uitgebreidere klinische onderzoeken, hoewel deze medicijnen al effectief zijn gebleken.

De bovenstaande voorbeelden van wat lijkt op overheid versus bedrijfsleven zijn slechts enkele van de letterlijk duizenden van dergelijke conflicten die zich de afgelopen decennia hebben voorgedaan. Maar de overheid is ook een goede vriend van het bedrijf geweest en heeft bedrijven op verschillende manieren groot en klein geholpen.

Pro-Business overheidsinstanties en activiteit

Honderden hulpprogramma's van de overheid in de vorm van geld, informatie en service zijn beschikbaar voor bedrijven en ondernemers. Opmerkelijk onder hen is de Small Business Administration, die, naast andere pro-business services, leningen voor startende bedrijven regelt. De SBA biedt ook beurzen, advies, training en managementbegeleiding aan bedrijven in een poging om de vele kleine bedrijven in Amerika te helpen slagen in zijn zeer concurrerende economie. Er is ook het Amerikaanse handelsdepartement en het landelijke programma om kleine en middelgrote bedrijven te helpen de overzeese verkoop van hun producten te vergroten. Dit is slechts een van de vele diensten die de afdeling Commerce aan bedrijven biedt, waardoor ze blijvende winstgevendheid kunnen behalen.

Een vaak vergeten service die de overheid alle bedrijven biedt, is de rechtsstaat. Het US Patent and Trademark Office biedt bescherming van uitvindingen en bepaalde producten tegen illegale inbreuk door concurrenten, waardoor innovatie en creativiteit in het bedrijfsleven worden gestimuleerd. Schendingen van octrooien en handelsmerken worden bestraft met zware boetes en onderworpen aan civiele acties die kostbaar kunnen zijn als de verweerder de inbreukzaak verliest.

Bovenop dit alles zijn er de buitengewone stappen die de overheid neemt om bedrijven te beschermen wanneer de situatie daarom vraagt. Economen hebben beweerd dat het zogenaamde Troubled Asset Relief Program (TARP), ondertekend door president George W. Bush, en het stimuleringsprogramma van president Obama, een herhaling van de Grote Depressie van de jaren dertig hebben voorkomen. Andere economen staan ​​erop dat de overheid niet had moeten ingrijpen en dat elementen uit de vrije markt de bedrijfsfaillissementen hadden moeten verhelpen. Het maakt niet uit met welke kant van het argument u het eens bent, er bestaat geen twijfel over dat de bedrijfswereld er vandaag heel anders zou uitzien als die programma's het financiële systeem niet hadden tegengehouden.

Het komt neer op

De overheid is zeker een vriend van het bedrijfsleven, die financiële, adviserende en andere vormen van dienstverlening biedt aan het bedrijfsleven. Tegelijkertijd is de overheid ook een vriend van het publiek en de Amerikaanse consument en handelt in wat zij als hun beste belangen beschouwt met beschermende wetten, regels en voorschriften. Hoewel bedrijven zich kunnen verzetten tegen sommige aspecten van beperkende wetten, belastingen en voorschriften, kunnen ze ook andere dergelijke vereisten onderschrijven als ze hun eigen specifieke zakelijke doelen helpen.

Dit conflict zal misschien nooit worden opgelost, en naarmate bedrijven complexer worden naarmate technologische doorbraken zich voortzetten, kan het tweeledige karakter van de relatie van de overheid met bedrijven tegelijkertijd steeds meer regulerend en samenwerkend worden. De overheid kan daarom terecht worden opgevat als een voordeel voor zowel het bedrijfsleven als de consument, vriend van elk, vijand van geen van beide.