De geschiedenis van geld

Geld is op zichzelf niets. Het kan een schaal, een metalen munt of een stuk papier zijn met een historische afbeelding erop, maar de waarde die mensen eraan hechten, heeft niets te maken met de fysieke waarde van het geld. Geld ontleent zijn waarde door een ruilmiddel, een meeteenheid en een opslagplaats voor rijkdom te zijn. Geld stelt mensen in staat om indirect goederen en diensten te verhandelen, de prijs van goederen te begrijpen (prijzen in dollars en centen komen overeen met een bedrag in uw portemonnee) en biedt ons een manier om te sparen voor grotere aankopen in de toekomst.

Geld is waardevol alleen omdat iedereen weet dat iedereen het als een vorm van betaling zal accepteren - dus laten we eens kijken naar waar het is geweest, hoe het is geëvolueerd en hoe het vandaag wordt gebruikt.

Inzicht in de geschiedenis van geld

Een wereld zonder geld

Geld, in welke vorm dan ook, is al minstens de laatste 3000 jaar onderdeel van de menselijke geschiedenis. Voor die tijd werd aangenomen dat waarschijnlijk een ruilsysteem werd gebruikt.

Ruilhandel is een directe handel van goederen en diensten - ik geef je een stenen bijl als je me helpt een mammoet te doden - maar dergelijke regelingen kosten tijd. Je moet iemand vinden die denkt dat een bijl een eerlijke ruil is om de 12-voet slagtanden van een beest onder ogen te zien dat niet vriendelijk is om opgejaagd te worden. Als dat niet werkte, zou u de deal moeten wijzigen totdat iemand akkoord ging met de voorwaarden. Een van de grote verdiensten van geld was het verhogen van de snelheid waarmee zaken konden worden gedaan, of het nu ging om mammoetslachtingen of het bouwen van monumenten.

Langzaam ontwikkelde zich in de loop der eeuwen een soort prehistorische valuta met gemakkelijk verhandelde goederen zoals dierenhuiden, zout en wapens. Deze verhandelde goederen dienden als ruilmiddel, hoewel de eenheidswaarden nog onderhandelbaar waren. Dit systeem van ruilhandel en handel verspreidde zich over de hele wereld, en het overleeft het vandaag nog steeds op sommige delen van de wereld.

Aziatisch bestek

Rond 1100 v.Chr. Gingen de Chinezen over van het gebruik van echte gereedschappen en wapens als ruilmiddel naar miniatuurreplica's van dezelfde gereedschappen in brons gegoten. Niemand wil in hun zak reiken en hun hand op een scherpe pijl steken, dus na verloop van tijd werden deze kleine dolken, schoppen en schoffels verlaten voor de minder stekelige vorm van een cirkel, die enkele van de eerste munten werden. Hoewel China het eerste land was dat herkenbare munten gebruikte, werden de eerste geslagen munten niet te ver weg gemaakt in Lydia (nu West-Turkije).

Munten en valuta

In 600 voor Christus sloeg Lydia's koning Alyattes de eerste officiële valuta. De munten zijn gemaakt van electrum, een mengsel van zilver en goud dat van nature voorkomt, en gestempeld met afbeeldingen die fungeerden als coupures. In de straten van Sardis, rond 600 voor Christus, kost een pot van klei je misschien twee uilen en een slang. De valuta van Lydia hielp het land zowel de interne als de externe handel te vergroten, waardoor het een van de rijkste rijken in Klein-Azië was. Het is interessant dat wanneer iemand zegt: "zo rijk als Croesus", zij verwijzen naar de laatste Lydische koning die de eerste gouden munt sloeg. Helaas kon het slaan van de eerste munten en het ontwikkelen van een sterke handelseconomie Lydia niet beschermen tegen de zwaarden van het Perzische leger.

Niet zomaar een stuk papier

Net toen het leek alsof Lydia het voortouw nam in valutaontwikkelingen, rond 700 voor Christus, stapten de Chinezen over van munten naar papiergeld. Tegen de tijd dat Marco Polo in 1271 AD bezocht, had de keizer een goede greep op zowel de geldhoeveelheid als verschillende coupures. Op de plaats waar de Amerikaanse rekeningen zeggen: "In God We Trust" waarschuwde de Chinese inscriptie: "Alle vervalsers zullen onthoofd worden."

Europeanen gebruikten tot de 16e eeuw nog steeds munten, geholpen door aankopen van kostbare metalen uit kolonies om steeds meer contant geld te blijven slaan. Uiteindelijk begonnen de banken bankbiljetten te gebruiken voor spaarders en leners om mee te nemen in plaats van munten. Deze bankbiljetten kunnen op elk moment naar de bank worden gebracht en worden ingewisseld voor hun nominale waarden in zilveren of gouden munten. Dit papiergeld zou kunnen worden gebruikt om goederen te kopen en tegenwoordig als valuta worden gebruikt, maar het werd uitgegeven door banken en particuliere instellingen, niet door de overheid, die nu verantwoordelijk is voor de uitgifte van valuta in de meeste landen.

De eerste papieren valuta uitgegeven door Europese regeringen werd feitelijk uitgegeven door koloniale regeringen in Noord-Amerika. Omdat de verzendingen tussen Europa en de koloniën zo lang duurden, hadden de kolonisten vaak geen contant geld meer naarmate de activiteiten zich uitbreidden. In plaats van terug te gaan naar een ruilsysteem, gebruikten de koloniale overheden IOU's die als valuta werden verhandeld. Het eerste exemplaar was in Canada, daarna een Franse kolonie. In 1685 kregen soldaten speelkaarten uitgegeven en ondertekend door de gouverneur om te gebruiken als contant geld in plaats van munten uit Frankrijk.

Geldreizen

De verschuiving naar papiergeld in Europa verhoogde de hoeveelheid internationale handel die zou kunnen optreden. Banken en de heersende klassen begonnen valuta's van andere landen te kopen en creëerden de eerste valutamarkt. De stabiliteit van een bepaalde monarchie of regering beïnvloedde de waarde van de valuta van het land en het vermogen van dat land om te handelen op een steeds internationalere markt. De concurrentie tussen landen leidde vaak tot valutaoorlogen, waarbij concurrerende landen zouden proberen de waarde van de valuta van de concurrent te beïnvloeden door deze op te drijven en de goederen van de vijand te duur te maken, door deze te verlagen en de koopkracht van de vijand (en het vermogen om te betalen) te verminderen voor een oorlog), of door de valuta volledig te elimineren.

Mobiele betalingen

De 21ste eeuw gaf aanleiding tot twee verstorende vormen van valuta: mobiele betalingen en virtuele valuta. Mobiele betalingen zijn geld dat wordt gegenereerd voor een product of dienst via een draagbaar elektronisch apparaat zoals een mobiele telefoon, smartphone of tablet. Mobiele betalingstechnologie kan ook worden gebruikt om geld naar vrienden of familieleden te sturen. In toenemende mate wedijveren diensten als Apple Pay en Samsung Pay om retailers om hun platformen te accepteren voor point-of-sale betalingen.

Virtuele valuta

Bitcoin, uitgevonden in 2009 door de pseudoniem Satoshi Nakamoto, werd als het ware de gouden standaard voor virtuele valuta. Virtuele valuta hebben geen fysieke munten. De aantrekkingskracht van virtuele valuta is dat het de belofte van lagere transactiekosten biedt dan traditionele online betalingsmechanismen en wordt beheerd door een gedecentraliseerde autoriteit, in tegenstelling tot door de overheid uitgegeven valuta.

Het komt neer op

Ondanks vele voorschotten heeft geld nog steeds een zeer reëel en permanent effect op de manier waarop wij vandaag zaken doen. (Volg de ontwikkeling van geld in de Verenigde Staten in The History Of Money: Currency Wars .)