Hoe de woningcrash in 2008 de Amerikaanse droom beïnvloedde

De grote recessie en de daaruit voortvloeiende instorting van woningen in 2008 beschadigde de zogenaamde 'American Dream'. In veel opzichten is de American Dream een ​​zichzelf vervullende profetie, in die zin dat het optimisme creëert dat de toekomst er rooskleuriger uitziet dan vandaag; dat mensen - ongeacht hun opvoeding - hun eigen successen kunnen behalen, of het nu gaat om het starten van een bedrijf, het kopen van een huis of iets daar tussenin.

Optimisme, de Amerikaanse droom en huisbezit

Huisbezit speelde een integrale rol in de American Dream. De jaren 2003 tot 2006 waren een periode van gemakkelijk krediet op de woningmarkt via subprime-leningen wanneer iedereen toegang kon krijgen tot een hypotheek. Na herstel van de dotcom-zeepbel was het beleggersoptimalisme hoog en nam het eigenwoningbezit toe. Ondanks stijgende rentetarieven hadden huiseigenaren de backstop van meerwaarden. Als ze geen hypotheek konden betalen, konden ze hun huis met winst verkopen. Voor de meesten was het te mooi om waar te zijn. En als het te mooi is om waar te zijn, is het dat waarschijnlijk ook. (Zie ook: Wie is de schuld van de subprime-crisis? )

De crash

De ineenstorting van de huizenmarkt tijdens de Grote Recessie verplaatste bijna 10 miljoen Amerikanen omdat de stijgende werkloosheid leidde tot massale verhinderingen. Alleen al in 2008 vroegen 3, 1 miljoen Amerikanen marktafscherming aan, wat destijds volgens RealtyTrac één op de 54 huizen was. De ondergang verwoestte niet alleen de American Dream, maar verhoogde de scepsis onder de jongere generatie die de woningmarkt nog moest betreden.

Terwijl de huizenmarkt stabiliseerde en de prijzen begonnen te stijgen, bleef scepsis bestaan. In het tweede kwartaal van 2016 heeft de All-Transactions House Price-index de hoogste pre-crisis overtroffen. Het eigenwoningbezit in de VS bleef echter dalen. Een combinatie van groeiende ongelijkheid en het aanhoudende wantrouwen in het financiële systeem hield velen aan de zijlijn. In 2016 was het eigenwoningbezit in de VS onder de 63% gezakt - een dieptepunt van 50 jaar.

Is de Amerikaanse droom voorbij?

Anekdotisch heeft de American Dream betrekking op huiseigendom onder de arbeidersklasse van Amerika. Bewijs dat, ongeacht uw inkomen, uw opvoeding of waar u woont, u uw eigen huis kunt bezitten. Zelfs met de ineenstorting van de woningbouw in 2008 en het feit dat de Amerikaanse economie weer volledig werkt, bestaat de American Dream niet meer. Arbeidersgezinnen kopen geen huizen. Ze worden overspoeld met schulden en de welvaartskloof neemt toe.

Wat de Grote Recessie liet zien, was dat de zogenaamde American Dream niet langer haalbaar is. Het pre-crisis optimisme is vervangen door scepsis.