Waarom succesvolle bedrijven worden overgenomen

In de wereld van fusies en overnames zijn er doorgaans enkele honderden transacties per week. Terwijl veel van de multi-miljard dollar, grensoverschrijdende transacties het grootste deel van de berichtgeving trekken, zijn bij de overgrote meerderheid van de transacties micro- en middelgrote bedrijven betrokken. Deze transacties betreffen fusies, overnames, leveraged buyouts, management buyouts of herkapitalisaties, en hebben betrekking op bedrijven met bedrijfswaarden tussen twee tot enkele honderden miljoenen dollars.

Er zijn verschillende redenen waarom eigenaren hun bedrijven verkopen of strategische en kapitaalverhogende alternatieven verkennen. Er zijn enorm veel mogelijkheden voor dealstructuur om verschillende doelstellingen te kunnen realiseren. De eigenaar zal - vaak met behulp van een ervaren adviseur voor fusies en overnames (M&A) - een structuur zoeken die het beste aan een of meer van zijn of haar doelstellingen voldoet.

Lees verder terwijl we de motieven achter M & As verkennen vanuit het perspectief van de verkoper. Inzicht in dit proces kan een belangrijke stap zijn voor investeerders bij het onderzoeken van een bedrijf waarvan zij eigenaar zijn of overwegen te kopen. Wat er met een bedrijf gebeurt als het eenmaal is overgenomen, wordt vaak bepaald door de details die in het M & A-proces zijn weggehaald.

Waarom eigenaren verkopen

Eigenaren die ermee instemmen hun bedrijf te verkopen, kunnen het bedrijf beu zijn en streven naar een volledige of gedeeltelijke exit. Als een eigenaar 100% van zijn of haar eigen vermogen wil liquideren, bieden wervende beleggers meestal een lagere aanschaffingsprijs. Dit is gedeeltelijk het gevolg van de grotere moeilijkheden die worden verwacht bij het runnen van het bedrijf na de transactie als de eigenaar niet beschikbaar is om te helpen met het integratieproces.

Een herkapitalisatie, waarbij de vertrekkende eigenaar een minderheidsbelang in de onderneming behoudt (doorgaans 10-40%), is een meer gebruikelijke structuur. In dit geval heeft de vertrekkende eigenaar een stimulans om de waarde van het bedrijf te helpen verhogen (normaal door middel van deeltijdinspanningen). De vertrekkende eigenaar zal nog steeds profiteren van een geleidelijk afnemende rol in de operatie en de vrijheid om meer ontspannen bezigheden te genieten. Zodra de eigenaar volledig uit beeld is, heeft de gecombineerde entiteit een toekomstgericht plan om het bedrijf te laten groeien, zowel intern als door acquisities. Bovendien zal de vertrekkende meerderheidsaandeelhouder de waarde van zijn of haar eigen vermogen zien stijgen als prestatiebenchmarks worden bereikt. Grote bedrijven ontvangen hogere waarderingsmultiples van de markt in vergelijking met kleinere bedrijven, deels vanwege het lagere ondernemingsrisico.

Een bestaande eigenaar kan ook zijn of haar eigen vermogen in contanten omzetten. Dit komt omdat veel ondernemers een aanzienlijk vermogen hebben, maar veel van deze waarde zit vaak vast in het bedrijf en is dus niet liquide. Het ontgrendelen van dit eigen vermogen via een liquiditeitsevenement kan het risico van de verkoper verminderen door zijn of haar portefeuille te diversifiëren en de verkoper in staat te stellen meer geld vrij te maken.

Een ander veel voorkomend exit-scenario betreft een oudere eigenaar die gezondheidsproblemen ondervindt of te oud wordt om het bedrijf effectief te runnen. Dergelijke situaties vereisen vaak de noodzaak om snel een acquirer te vinden. Terwijl bedrijfsontwikkelingsfunctionarissen van strategische bedrijven het M & A-proces snel kunnen verplaatsen, reageren grote bedrijven vaak niet snel genoeg omdat ze worden gehinderd door een aantal bureaucratische processen die vertragingen veroorzaken (bijv. Goedkeuringen van managers en directies).

De acquisitiezijde

Op de acquisitiemarkt lijkt private equity beter geschikt om de eigenaar snel te betrekken, het bedrijf te beoordelen en de overname te voltooien. Een redelijk goed geleid middenbedrijf kan binnen drie tot zes maanden worden overgenomen als beide partijen echt in de deal hebben geïnvesteerd. Dit is met name het geval als de accountants van de vertrekkende aandeelhouder gemakkelijk jaarlijkse en maandelijkse financiële overzichten verstrekken en als de overnemende aandelengroep al over het boekhoudkundige en juridische due diligence-team beschikt om in te trekken.

Familiegeschillen zijn ook een veel voorkomende oorzaak van een overname. Een echtgenoot of naast familielid kan bedrijfsmiddelen misbruiken voor persoonlijk gewin, wat resulteert in slechte bedrijfsprestaties en een laag moreel. Inkomende investeerders kunnen disfunctionele individuen verwijderen en goede managementpraktijken in de onderneming herstellen, en de verkoper geruststellen.

Strategische redenen om te verkopen

Een verkoper kan proberen zijn of haar bedrijf te verkopen voor operationele of strategische doeleinden. De eigenaar kan bijvoorbeeld het volgende wensen:

• Win marktaandeel: een groter overnemende bedrijf heeft aanvullende distributie- en marketingkanalen of een herkenbaar merk en goodwill die de doelentiteit kan benutten.
• Financiering van een uitbreiding: de overnemende entiteit heeft contant geld om nieuwe apparatuur, advertenties of extra geografische reikwijdte te financieren, waardoor de operationele voetafdruk van het doel wordt vergroot.
• Kapitaal ophalen voor een overname : de overnemende entiteit heeft het kapitaal of de schuldcapaciteit om een ​​accumulatiespel uit te voeren. Met andere woorden, het kan een reeks kleinere concurrenten verwerven en helpen een industrie te consolideren. Het doelwit werkt met minder concurrenten in een branche en heeft toegang tot de middelen van zijn voormalige concurrenten (managementtalent, productexpertise, enz.).
• Plaats beter management: het moederbedrijf heeft superieur management om waarde te ontgrendelen in de doelgroep. Het overgenomen bedrijf kan vervolgens worden geprofessionaliseerd (betere IT-systemen, boekhoudcontroles, onderhoud van apparatuur, enz.)
• Diversifieer een relatief gerichte klantenbasis: kleine bedrijven hebben vaak een groot percentage van hun inkomstenbasis van een enkel of relatief klein aantal klanten. Klantconcentratie verhoogt het ondernemingsrisico aanzienlijk, omdat het bedrijf failliet kan gaan als het een of meer van zijn belangrijkste klanten verliest. Een gediversifieerd klantenbestand - vermoedelijk met een gediversifieerde inkomstenstroom - verlaagt de volatiliteit van de instroom van kasmiddelen, waardoor de waarde van het bedrijf toeneemt.
• Diversificeer product- en serviceaanbod: door de toevoeging van complementaire product- en serviceaanbiedingen aan de doelgroep kan het meer klanten aantrekken en de omzet verhogen.
• Opvolging van veilig leiderschap: een bedrijfseigenaar heeft mogelijk geen tijd en moeite geïnvesteerd in het identificeren en verzorgen van een opvolger, waardoor de verkoop van het bedrijf noodzakelijk was om ervoor te zorgen dat het effectief blijft werken.

Andere factoren

De macro-economische omgeving kan ook een stimulans zijn om te verkopen. De enorme hoeveelheid kapitaal die beschikbaar is in de Amerikaanse economie heeft de overnameprijzen opgedreven. Als zodanig kijken eigenaren vaak om te profiteren van de markt van een verkoper en adviseurs in te huren om hun bedrijven voor hogere veelvouden op de markt te brengen. Nu enorme hoeveelheden contanten concurreren om overnames, zijn acquirers (met name private equity) flexibel geworden in het structureren van deals om tegemoet te komen aan de voorkeuren en doelstellingen van bestaande aandeelhouders. Hoewel de markt van een verkoper dergelijke voordelen en voordelen biedt, lopen eigenaren het risico om de deal op te blazen en miljoenen dollars te verliezen als ze te ver van redelijke en eerlijke prijzen voor hun bedrijven afstappen.