Hoe dividenden invloed hebben op aandelenkoersen

Dividenden kunnen de prijs van hun onderliggende aandelen op verschillende manieren beïnvloeden. Terwijl de dividendgeschiedenis van een bepaald aandeel een algemene rol speelt in zijn populariteit, heeft de verklaring en betaling van dividenden ook een specifiek en voorspelbaar effect op de marktprijzen.

Hoe dividenden werken

Voor beleggers dienen dividenden als een populaire bron van inkomsten uit beleggingen. Voor de uitgevende onderneming zijn ze een manier om winst aan aandeelhouders te verdelen als een manier om hen te bedanken voor hun steun en om extra investeringen aan te moedigen. Dividenden dienen ook als een aankondiging van het succes van het bedrijf. Omdat dividenden worden uitgegeven uit de ingehouden winst van een bedrijf, geven alleen bedrijven die substantieel winstgevend zijn dividenden met enige consistentie uit.

Dividenden worden vaak contant betaald, maar kunnen ook worden uitgegeven in de vorm van extra aandelen. In beide gevallen is het bedrag dat elke belegger ontvangt afhankelijk van zijn huidige aandelenbelangen.

Als een bedrijf één miljoen uitstaande aandelen heeft en een dividend van 50 cent aangeeft, ontvangt een belegger met 100 aandelen $ 50 en betaalt het bedrijf in totaal $ 500.000 uit. Als het in plaats daarvan 10% stockdividend uitgeeft, ontvangt dezelfde belegger 10 extra aandelen en schuift het bedrijf in totaal 100.000 nieuwe aandelen uit.

Het effect van Dividend Psychology

Aandelen die consistente dividenden uitkeren, zijn populair bij beleggers. Hoewel dividenden niet gegarandeerd zijn op gewone aandelen, zijn veel bedrijven trots op het royaal belonen van aandeelhouders met consistente - en soms stijgende - dividenden per jaar. Bedrijven die dit doen, worden gezien als financieel stabiel en financieel stabiele bedrijven zorgen voor goede investeringen, vooral onder buy-and-hold-beleggers die het meest waarschijnlijk profiteren van dividendbetalingen.

Wanneer bedrijven consistente dividendgeschiedenissen vertonen, worden ze aantrekkelijker voor beleggers. Naarmate meer beleggers inkopen om te profiteren van dit voordeel van aandelenbezit, stijgt de aandelenkoers natuurlijk, waardoor het geloof wordt versterkt dat het aandeel sterk is. Als een bedrijf een hoger dan normaal dividend aankondigt, stijgt het publieke sentiment.

Omgekeerd, wanneer een bedrijf dat traditioneel dividenden uitkeert, een lager dan normaal dividend uitgeeft, of helemaal geen dividend, kan dit worden geïnterpreteerd als een teken dat het bedrijf in moeilijke tijden is gevallen. De waarheid kan zijn dat de winst van het bedrijf voor andere doeleinden wordt gebruikt - zoals uitbreiding van de financiering - maar de perceptie van de markt van de situatie is altijd krachtiger dan de waarheid. Veel bedrijven werken hard om consistente dividenden uit te keren om beleggers niet bang te maken, die een overgeslagen dividend misschien als iets onheilspellends zien.

Het effect van dividendverklaring op aandelenkoers

Voordat een dividend wordt uitgekeerd, moet de uitgevende onderneming eerst het dividendbedrag en de datum aangeven waarop het zal worden uitgekeerd. Het kondigt ook de laatste datum aan waarop aandelen kunnen worden gekocht om het dividend te ontvangen, de ex-dividenddatum genoemd. Deze datum is doorgaans twee werkdagen voorafgaand aan de registratiedatum, wat de datum is waarop de onderneming haar lijst met aandeelhouders beoordeelt.

De verklaring van een dividend moedigt beleggers uiteraard aan om aandelen te kopen. Omdat beleggers weten dat ze een dividend zullen ontvangen als ze de aandelen vóór de ex-dividenddatum kopen, zijn ze bereid een premie te betalen. Hierdoor stijgt de koers van een aandeel in de dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum. Over het algemeen is de stijging ongeveer gelijk aan het bedrag van het dividend, maar de werkelijke prijsverandering is gebaseerd op marktactiviteit en wordt niet bepaald door een bestuursorgaan.

Op de ex-dividenddatum kunnen beleggers de aandelenkoers verlagen met het bedrag van het dividend om rekening te houden met het feit dat nieuwe beleggers niet in aanmerking komen voor dividenden en daarom niet bereid zijn een premie te betalen. Als de markt echter bijzonder optimistisch is over het aandeel dat leidt tot de ex-dividenddatum, kan de prijsstijging die hierdoor ontstaat groter zijn dan het werkelijke dividendbedrag, wat resulteert in een netto toename ondanks de automatische verlaging. Als het dividend klein is, kan de verlaging zelfs onopgemerkt blijven vanwege het heen en weer lopen van normale handel.

Veel mensen beleggen op bepaalde tijden in bepaalde aandelen uitsluitend om dividendbetalingen te innen. Sommige beleggers kopen aandelen vlak voor de ex-dividenddatum en verkopen ze vervolgens weer direct na de registratiedatum - een tactiek die kan resulteren in een nette winst als het correct wordt gedaan.

Stock Dividenden

Hoewel stockdividenden niet leiden tot een daadwerkelijke waardestijging voor beleggers op het moment van uitgifte, hebben ze een vergelijkbare invloed op de aandelenkoers als die van contante dividenden. Na de vaststelling van een stockdividend stijgt de koers van het aandeel vaak. Omdat een stockdividend het aantal uitstaande aandelen verhoogt terwijl de waarde van het bedrijf stabiel blijft, wordt de boekwaarde per gewoon aandeel verwaterd en wordt de aandelenkoers dienovereenkomstig verlaagd.

Net als bij contante dividenden, kunnen kleinere stockdividenden gemakkelijk onopgemerkt blijven. Een 2% stockdividend betaald op aandelen die worden verhandeld tegen $ 200 verlaagt alleen de prijs tot $ 196, een vermindering die gemakkelijk het gevolg kan zijn van normale handel. Door een stockdividend van 35% daalt de koers echter naar $ 130 per aandeel, wat vrij moeilijk te missen is.

Dividendopbrengst / uitbetalingsratio

Het dividendrendement en de dividenduitkering zijn twee waarderingsratio's die beleggers en analisten gebruiken om bedrijven te evalueren als beleggingen voor dividendinkomsten. Het dividendrendement toont het jaarlijkse rendement per aandeel dat een belegger realiseert uit contante dividendbetalingen, of het dividendinvesteringsrendement per geïnvesteerde dollar. Het wordt uitgedrukt als een percentage en berekend als:

Dividend Yield = D ÷ Waar: D = Jaarlijkse dividenden per aandeel P = Prijs per aandeel \ begin {uitgelijnd} & Dividend \ Yield = D \ div P \\ & \ textbf {waar:} \\ & \ text {D = Jaarlijkse dividenden per aandeel} \\ & \ text {P = Prijs per aandeel} \\ \ end {uitgelijnd} Dividendopbrengst = D ÷ Waar: D = Jaarlijkse dividenden per aandeel P = Prijs per aandeel

Het dividendrendement biedt een goede basismaatregel voor een belegger om de dividendinkomsten van zijn of haar huidige bezit te vergelijken met potentiële dividendinkomsten die beschikbaar zijn door te beleggen in andere aandelen of beleggingsfondsen. Met betrekking tot het totale beleggingsrendement is het belangrijk op te merken dat verhogingen van de aandelenkoers de dividendopbrengstratio verminderen, hoewel het totale beleggingsrendement door het bezit van het aandeel mogelijk aanzienlijk is verbeterd. Omgekeerd vertoont een daling van de aandelenkoers een hoger dividendrendement, maar dit kan erop wijzen dat het bedrijf problemen ervaart en tot een lager totaal beleggingsrendement leidt.

De dividenduitkeringsratio wordt als nuttiger beschouwd voor het evalueren van de financiële toestand van een bedrijf en de vooruitzichten voor het handhaven of verbeteren van haar dividenduitkeringen in de toekomst. De dividenduitkeringsratio toont het percentage van het netto-inkomen dat een bedrijf uitkeert in de vorm van dividenden. Het wordt berekend met behulp van de volgende vergelijking:

Dividend Uitbetalingsratio = D ÷ Waar: E = Winst per aandeel \ begin {uitgelijnd} & Dividend \ Uitbetaling \ Ratio = D \ div E \\ & \ textbf {waarbij:} \\ & \ text {E = Winst per aandeel} \\ \ end {uitgelijnd} Dividend Uitbetalingsratio = D ÷ Ewhere: E = winst per aandeel

Als de dividenduitkering te hoog is, kan dit erop wijzen dat de kans kleiner is dat een bedrijf dergelijke dividenduitkeringen in de toekomst kan volhouden, omdat het bedrijf een kleiner percentage van de inkomsten gebruikt om opnieuw te investeren in de groei van het bedrijf. Daarom heeft een stabiele dividenduitkering gewoonlijk de voorkeur boven een ongewoon grote. Een goede manier om te bepalen of de uitbetalingsratio van een bedrijf redelijk is, is om de ratio te vergelijken met die van vergelijkbare bedrijven in dezelfde branche.

Dividenden per aandeel

Dividenden per aandeel (DPS) meet het totale bedrag van de winst die een bedrijf aan zijn aandeelhouders uitbetaalt, meestal over een jaar, per aandeel. DPS kan worden berekend door de speciale dividenden af ​​te trekken van de som van alle dividenden over een jaar en dit cijfer te delen door de uitstaande aandelen. Bedrijf HIJ heeft bijvoorbeeld vijf miljoen uitstaande aandelen en betaalde vorig jaar dividenden van $ 2, 5 miljoen; er werden geen speciale dividenden uitgekeerd. De DPS voor bedrijf HIJ is 50 cent ($ 2.500.000 ÷ 5.000.000) per aandeel. Een bedrijf kan alle dividendbetalingen op elk moment verlagen, verhogen of elimineren.

Een bedrijf kan dividenden verlagen of elimineren wanneer de economie een recessie ervaart. Stel dat een dividenduitkerende onderneming niet genoeg verdient; het kan lijken om dividenden te verlagen of te elimineren vanwege de daling van de omzet en inkomsten. Als bedrijf HIJ bijvoorbeeld het volgende jaar een winstdaling ervaart als gevolg van een recessie, kan het proberen een deel van zijn dividenden te verlagen om de kosten te verlagen.

Een ander voorbeeld zou zijn als een bedrijf te veel dividenden betaalt. Een bedrijf kan meten of het teveel van zijn inkomsten aan aandeelhouders betaalt door de uitbetalingsratio te gebruiken. Stel bijvoorbeeld dat het bedrijf HIJ een DPS heeft van 50 cent per aandeel en dat de winst per aandeel (EPS) 45 cent per aandeel is. De uitbetalingsratio is 111% (0, 50 ÷, 45); dit cijfer laat zien dat HIJ meer uitbetaalt aan zijn aandeelhouders dan het bedrag dat het verdient. Het bedrijf zal proberen dividenden te verlagen of te schrappen omdat het niet meer zou moeten uitbetalen dan het verdient.

Het Dividend Discount Model

Het dividendkortingsmodel (DDM), ook bekend als het Gordon-groeimodel, gaat ervan uit dat een aandeel de gesommeerde contante waarde van alle toekomstige dividendbetalingen waard is. Dit is een populaire waarderingsmethode die wordt gebruikt door fundamentele beleggers en waardebeleggers. In de vereenvoudigde theorie belegt een bedrijf zijn activa om toekomstige rendementen af ​​te leiden, herinvesteert het noodzakelijke deel van die toekomstige rendementen om de onderneming te behouden en te laten groeien en draagt ​​het saldo van die rendementen over aan de aandeelhouders in de vorm van dividenden. Volgens de DDM wordt de waarde van een aandeel berekend als een verhouding met het volgende jaarlijkse dividend in de teller en de disconteringsvoet minus de dividendgroeivoet in de noemer. Om dit model te gebruiken, moet de onderneming een dividend betalen en dat dividend moet op de lange termijn regelmatig groeien. De disconteringsvoet moet ook hoger zijn dan de dividendgroei voor het model om geldig te zijn.

De DDM houdt zich uitsluitend bezig met het verstrekken van een analyse van de waarde van een aandeel uitsluitend op basis van verwachte toekomstige inkomsten uit dividenden. Volgens de DDM zijn aandelen alleen de inkomsten waard die ze genereren in toekomstige dividenduitkeringen. Dit model is een van de meest conservatieve maatstaven voor het waarderen van aandelen en vertegenwoordigt een financiële theorie die een aanzienlijke hoeveelheid veronderstellingen vereist met betrekking tot de dividendbetalingen van een bedrijf, groeipatronen en toekomstige rentetarieven. Voorstanders zijn van mening dat verwachte toekomstige dividenden in contanten de enige betrouwbare beoordeling zijn van de intrinsieke waarde van een bedrijf.

De DDM vereist drie gegevens voor zijn analyse, inclusief het huidige of meest recente dividendbedrag dat door de onderneming is uitgekeerd; het groeitempo van de dividendbetalingen gedurende de dividendgeschiedenis van de onderneming; en het vereiste rendement dat de belegger wenst te behalen of minimaal aanvaardbaar acht.

De huidige dividenduitkering is te vinden in de jaarrekening van een bedrijf op het kasstroomoverzicht. De groeisnelheid van dividendbetalingen vereist historische informatie over het bedrijf, die gemakkelijk te vinden is op een aantal websites met aandeleninformatie. Het vereiste rendement wordt bepaald door een individuele belegger of analist op basis van een gekozen beleggingsstrategie.

Hoewel het dividendkortingsmodel een solide benadering biedt voor het voorspellen van toekomstige dividendinkomsten, schiet het tekort als hulpmiddel voor de waardering van aandelen door geen rekening te houden met meerwaarden door waardevermeerdering van de aandelenkoers.