Index Beleggingsfondsen Vs. Index ETF's

Investeringen kunnen actief of passief zijn. Met de vorige benadering koopt, houdt en verkoopt de belegger verhandelbare effecten met het oog op een bepaald doel. Zijn of haar beslissing is een functie van fundamenteel onderzoek naar het bedrijf in de context van zijn industrie in het bijzonder, en van de nationale en globale economie in het algemeen. De laatste benadering houdt daarentegen in dat een benchmark of index van verhandelbare effecten met gemeenschappelijke kenmerken wordt gerepliceerd.

Actieve beleggers zijn van mening dat ze de markt het best kunnen verbeteren en alfa kunnen verdienen. Passieve beleggers daarentegen houden vol dat marktinefficiënties op de lange termijn worden gladgestreken ('arbitraged away', in de taal van marktprofessionals), dus een poging om de markt te verslaan is vruchteloos. Dit soort beleggers willen gewoon bèta of het marktrendement behalen. (Zie ook: Benchmark uw retouren met indexen )

Voor de typische individuele belegger kan passieve belegging het beste worden bereikt door professioneel beheer. Er zijn twee keuzes: de open-end beleggingsmaatschappij, ook wel het beleggingsfonds genoemd, en het exchange-traded fund of ETF. Omdat beide soorten fondsen een onderliggende index volgen, liggen de verschillen in prestaties meestal in de tracking error of de mate waarin het fonds de index niet repliceert.

Bovendien kunnen de kosten van een ETF lager zijn dan die van zijn tegenpartij met een open einde, een verschil dat ook de prestaties kan beïnvloeden. Een andere belangrijke overweging die van invloed is op de prestaties is het gedrag van beleggers. Wat volgt is een basisbespreking van de belangrijkste kenmerken van elk en onder welke omstandigheden men ze zou gebruiken.

De echt passieve belegger

Deze persoon wil een activaspreiding bereiken die het best bij zijn of haar doelstellingen past tegen lage kosten en met minimale activiteit. Voor hem of haar zou de index beleggingsfonds de voorkeur hebben. Een typische aanpassing van de blootstelling zou worden bereikt door op regelmatige basis opnieuw in evenwicht te brengen om consistentie met zijn of haar doel te behouden. Mochten omstandigheden de aanpassing van iemands toewijzing of eenmalig veranderen, dan zijn tactische veranderingen eenvoudig te realiseren.

De (soms) niet zo passieve belegger

Deze persoon deelt veel van de doelstellingen van de echt passieve belegger, maar kan een grotere verfijning vertonen en veranderingen in zijn of haar portefeuille met grotere snelheid en precisie willen bewerkstelligen. Voor dit type belegger zou de ETF geschikter zijn. Terwijl de passieve benadering, net als zijn oudere neef van beleggingsfondsen, de houder de mogelijkheid biedt om een ​​directionele visie op de markt of markten te nemen en te implementeren op een manier die het open-end fonds niet kan. Net als bij gewone aandelen worden ETF's bijvoorbeeld verhandeld op de secundaire markt. Beleggers kunnen ze kopen en verkopen tijdens de markturen, in plaats van afhankelijk te zijn van termijnprijzen, waarbij de prijs van het traditionele beleggingsfonds wordt berekend tegen intrinsieke waarde (NIW) na het sluiten van de markt.

Bovendien kunnen beleggers een ETF short verkopen. De passieve belegger die opportunistisch geneigd is, zal genieten van de grotere flexibiliteit die dit voertuig biedt - tactische veranderingen en marktspelen kunnen snel worden uitgevoerd. Het enige mogelijke nadeel is de accumulatie van handelskosten als een functie van iemands handelsactiviteit. Het gebruik van ETF's op de eerder genoemde manier is een actieve toepassing van een passieve investering.

De belegger moet de marktdynamiek begrijpen, aangezien deze het gedrag van activaklassen beïnvloedt en in staat is om hun besluitvormingsproces te begrijpen en te rechtvaardigen, zonder te vergeten dat handelskosten het beleggingsrendement kunnen verminderen. Beleggers moeten begrijpen dat een poging om de hedgefondsstrategie van de wereldwijde macro te oefenen (het nemen van gerichte weddenschappen op activaklassen om een ​​buitenmaats rendement te behalen) lijkt op een scherpschutter die het bereik en de precisie probeert te bereiken van een krachtig geweer met een .22 kalibergeweer .

aanvullende overwegingen

Niettegenstaande de voorgaande discussie, zijn er verschillende andere kenmerken waar individuele beleggers nota van moeten nemen bij de beslissing om een ​​beleggingsfonds of ETF-index te gebruiken. Beleggingsfondsen hebben verschillende aandelenklassen, verkoopkosten en vereisten voor de aanhoudperiode om snelle handel te ontmoedigen. Het tijdsbestek en de (dis) neiging van de belegger om te handelen zullen bepalen welk product te gebruiken. ETF's zijn gebouwd voor snelheid, al het andere is gelijk, omdat ze dergelijke regelingen niet hebben.

Beleggingsfondsen hebben ook vaak aankoopminima die hoog kunnen zijn, afhankelijk van de rekening waarin wordt belegd. Niet zo met op de beurs verhandelde fondsen. Beleggen in een beleggingsfonds of een ETF heeft echter fiscale gevolgen. Het beleggingsfonds kan ertoe leiden dat de houder vermogenswinstbelasting op twee manieren oploopt:

Wanneer hij of zij verkoopt voor een hoger bedrag dan dat waarvoor hij of zij heeft gekocht, realiseert de belegger een meerwaarde. Aan de andere kant kan een belegger een beleggingsfonds aanhouden en nog steeds vermogenswinstbelasting betalen als andere beleggers in hetzelfde fonds massaal verkopen en het fonds dwingen individuele deelnemingen te verkopen om contanten aan te trekken voor verzilveringen. Die verkopen kunnen ertoe leiden dat de resterende fondshouders een meerwaarde oplopen.

Ten slotte bieden beleggingsfondsen beleggers herinvesteringsprogramma's voor dividenden die automatische herinvestering van de contante dividenden van het fonds mogelijk maken. In een belastbare effectenrekening zouden de dividenden worden belast, ook al worden ze herbelegd. ETF's hebben zo'n functie niet. Contant geld van dividenden wordt op de effectenrekening van de belegger geplaatst die mogelijk een commissie oploopt om extra aandelen van de ETF te kopen met het dividend dat het heeft uitgekeerd. Sommige makelaars zien af ​​van verkoopkosten. Vanwege commissiekosten werken ETF's doorgaans niet in een regeling voor uitstel van salaris. In een IRA zouden de belegger echter geen fiscale gevolgen hebben voor de handel. (Zie ook: Wat u moet weten over vermogenswinst en belastingen. )

Het komt neer op

Bij het overwegen van een index beleggingsfonds versus de index ETF, zou de individuele belegger er goed aan doen om een ​​ervaren professional te raadplegen die samenwerkt met individuele beleggers van verschillende behoeften. De omstandigheden van geen twee individuen zijn identiek en de keuze van het ene indexproduct boven het andere vloeit voort uit een samenloop van omstandigheden. Zoals bij elke investeringsbeslissing, moeten beleggers hun huiswerk en due diligence doen.