Hoe bepalen bedrijven of een actief mogelijk een bijzondere waardevermindering heeft ondergaan?

In de Verenigde Staten worden activa beschouwd als waardeverminderingen wanneer de netto boekwaarde (boekwaarde) de verwachte toekomstige kasstromen overschrijdt. Dit betekent dat een bedrijf geld aan een actief heeft uitgegeven, maar veranderende omstandigheden zorgden ervoor dat de aankoop een nettoverlies was. Verschillende acceptabele testmethoden kunnen activa met een handicap identificeren. Als de bijzondere waardevermindering permanent is, moet de onderneming een toelaatbare methode gebruiken om waardeverminderingsverliezen te meten die in de jaarrekening moet worden opgenomen.

Wetten betreffende activa met bijzondere waardevermindering

Opname en waardering van bijzondere waardeverminderingen worden gezamenlijk geregeld door de Internal Revenue Service (IRS), de Financial Accounting Standards Board (FASB) en de Governmental Accounting Standards Board (GASB).

De algemene drempel voor bijzondere waardevermindering, zoals beschreven onder algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), is een gebrek aan realiseerbaarheid van de netto boekwaarde. Zodra een actief als waardevermindering wordt beschouwd, moet de eigenaar een verlies berekenen dat gelijk is aan het verschil tussen de netto boekwaarde en de reële waarde van het actief.

De meeste bedrijven beïnvloeden materiële vaste activa op lange termijn. Deze bijzondere waardeverminderingen worden behandeld in FASB Verklaring nr. 144: Administratieve verwerking van bijzondere waardeverminderingen of vervreemding van langlevende activa. Deze verklaring behandelt de toepassing van goodwillallocatie op langetermijnactiva en creëert een voorkeursmethode voor het schatten van de kasstroom (naar waarschijnlijkheid gewogen) en wanneer activa voor verkoop moeten worden aangehouden. (Zie "Grondbeginselen van activa op lange termijn" voor meer informatie.)

Testen en identificeren

Materiële waardeverminderingen van activa kunnen het gevolg zijn van wijzigingen in de regelgeving, technologische veranderingen, aanzienlijke verschuivingen in de voorkeuren van de consument of de vooruitzichten van de gemeenschap, een verandering in het gebruik van het actief of andere voorspellingen van niet-winstgevendheid op lange termijn. Immateriële vaste activa zijn niet zo duidelijk. Veel soorten immateriële activa vallen onder FASB 144, en meer worden toegevoegd door FASB 147, maar de volgende drempels gelden niet noodzakelijk voor immateriële activa.

Het is vaak onpraktisch om elk actief in elke boekhoudperiode op winstgevendheid te testen. In plaats daarvan moeten bedrijven wachten tot een gebeurtenis of omstandige verandering aangeeft dat een bepaalde boekwaarde mogelijk niet kan worden teruggevorderd.

Soorten triggergebeurtenissen

Sommige event-triggerende drempels zijn zeer eenvoudig te definiëren en te herkennen. Een bedrijf moet bijvoorbeeld testen op bijzondere waardevermindering wanneer de geaccumuleerde kosten hoger zijn dan de bedragen die oorspronkelijk werden verwacht om een ​​actief te bouwen of te verwerven. Met andere woorden, het is duurder dan ooit gedacht om een ​​bedrijfsmiddel te verkrijgen.

Andere triggerende gebeurtenissen zijn correlatief; een actief kan worden geassocieerd met een geschiedenis van verliezen in de lopende periode of operationele kasstroomverliezen. Misschien vertoont het actief een patroon van dalende marktwaarde.

Er zijn ook triggerende gebeurtenissen met vage beschrijvingen. Ongunstige wijzigingen in juridische factoren of algemene economische omstandigheden zijn beide redenen voor het testen van een actief met bijzondere waardevermindering, ondanks een breed scala van mogelijke interpretaties voor tegenspoed.

Vaststelling van waardeverminderingen

Activa moeten correct worden gewaardeerd (reële waarde) in overeenstemming met GAAP voorafgaand aan het testen. Groepen vergelijkbare activa moeten samen worden getest, waarbij de test wordt ingesteld op het laagste niveau van identificeerbare kasstromen die als onafhankelijk van andere activa worden beschouwd. Tests moeten eerlijk bepalen of de boekwaarde niet-gedisconteerde kasstromen die verband houden met het gebruik en de verkoop van het actief overschrijdt. Als dit kan worden aangetoond, kan het actief een bijzondere waardevermindering ondergaan en worden afgeschreven, tenzij anders is uitgesloten door de IRS of GAAP.

(Zie voor meer informatie "Hoe wordt waardeverminderingsverlies berekend?")