Welke invloed heeft de regelgeving van de overheid op de ruimtevaartsector?

De lucht- en ruimtevaartsector, voornamelijk bedrijven die luchtvaartmaatschappijen en vliegtuigfabrikanten exploiteren, is sterk gereguleerd in de Verenigde Staten en in andere landen. Luchtvaartmaatschappijen hebben beveiligingsproblemen, mogelijke veiligheidsproblemen met vliegtuigen en lopende problemen met betrekking tot internationale luchtvaartregelgeving. Luchtvaart- en ruimtevaartfabrikanten produceren vaak vliegtuigen voor zowel overheids- als particuliere klanten. Overheidsprojecten zijn vaak erg gevoelig en vereisen een andere behandeling dan projecten voor commerciële luchtvaartmaatschappijen. Amerikaanse deregulering van de luchtvaartsector vond plaats in 1978 en verminderde de overheidsbeperkingen enigszins. Sinds de deregulering is de overheidsregulering van Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen opnieuw gericht op veiligheid en efficiëntie. Het Department of Transportation controleert niet langer de ticketprijzen en -services. Luchtvaartmaatschappijen mogen nu vrij vliegen tegen elke prijs op een door hen gekozen binnenlandse route. Deze vrijheid verhoogde de populariteit van vliegreizen bij consumenten en verhoogde de winstgevendheid voor luchtvaartmaatschappijen en ruimtevaartfabrikanten.

Luchtvaartderegulering resulteerde in drastisch verlaagde prijzen voor Amerikaanse vluchten en toegenomen luchtverkeer. Tussen 1975 en 2000 is het aantal vliegtuigpassagiers in de Verenigde Staten gestegen van 200 miljoen per jaar tot bijna 700 miljoen, volgens de Federal Reserve Bank van San Francisco. Consumenten hebben meer routes beschikbaar tegen een fractie van de kosten van vluchten vóór deregulering. Tegen 2000 daalden de gemiddelde ticketkosten tot minder dan de helft van de prijzen van 1975. Hoewel veel voorschriften volledig versoepeld waren, zijn sommige aspecten van vliegreizen nog steeds strak gereguleerd. Staats- en lokale overheden hebben bijvoorbeeld toegang tot poorten en start- en landingsbanen en gebruiken vaak geen formeel biedproces voor toegang. Vliegtuigen worden grondig geïnspecteerd op veiligheid en mogen indien nodig niet vliegen. Sommige luchthavens zijn meer beperkt dan andere, en federale voorschriften die zijn ontworpen om het luchtverkeer te minimaliseren zijn gebruikelijk.

Internationale vluchten zijn zwaarder gereguleerd dan binnenlandse vluchten. Sommige landen hebben open sky-overeenkomsten met de Verenigde Staten, waardoor elke luchtvaartmaatschappij tussen de twee landen vrij kan vliegen. Veel landen exploiteren monopolies met lokale of regionale grote luchtvaartmaatschappijen, gezien hun voorkeur of exclusieve territoria, en buitenlandse luchtvaartmaatschappijen zijn verboden van de markt. Deze buitenlandse beperkingen dwingen veel Amerikaanse en buitenlandse luchtvaartmaatschappijen om te onderhandelen over partnerschappen die een volledige dekking van een route via beperkte markten mogelijk maken.

Vliegtuigfabrikanten zijn nauw verbonden met de defensie-industrie en verkrijgen vaak overheidscontracten. De Amerikaanse overheid is een belangrijke afnemer van ruimtevaarttechnologieën en heeft een enorme invloed op de onderzoeks- en ontwikkelingsrichting van vliegtuigen en defensiebedrijven. Regulering door de overheid kan de loop van het onderzoek veranderen en invloed hebben op belangrijke leveranciers waarop de ruimtevaartindustrie vertrouwt voor productproductie. Industrie-investeerders moeten op de hoogte blijven van de impact van de Amerikaanse overheid, vaak de grootste klant van de industrie. De concurrentie voor overheidscontracten is sterk en de financiering is kwetsbaar voor veranderingen in de defensie-uitgaven. De sterke vraag van commerciële luchtvaartmaatschappijen en andere zakelijke klanten kan verliezen helpen compenseren tijdens jaren van verminderde defensie-uitgaven, maar de sector blijft gevoelig voor de vraag van de overheid naar ruimtevaartproducten.