Hoe beleggers kunnen profiteren van failliete bedrijven

Een faillissement is een woord dat maar weinig mensen graag horen, maar het biedt grote kansen voor beleggers die bereid zijn een beetje praktijkgericht onderzoek te doen. Faillissementen zijn een proces dat zich voordoet wanneer bedrijven het zich niet langer kunnen veroorloven hun schulden te betalen. Vaak is dit het gevolg van een slecht economisch klimaat, slecht intern beheer, overexpansie, nieuwe verplichtingen, nieuwe regelgeving en tal van andere redenen.

Dit artikel gaat precies in op wat er gebeurt tijdens een faillissement en hoe beleggers hiervan kunnen profiteren.

De afwijzing

Het faillissementsproces is vaak langdurig en complex. Hoewel het begrijpen van een theoretisch standpunt eenvoudig kan zijn, zijn er veel complicaties die zich voordoen met betrekking tot afwikkelingsbedragen en betalingsvoorwaarden.

Er zijn twee soorten faillissementen die bedrijven kunnen indienen:

hoofdstuk 7

Dit type faillissement doet zich voor wanneer een bedrijf volledig failliet gaat en een curator toewijst om al zijn activa te liquideren en te distribueren aan de crediteuren en eigenaren van het bedrijf.

In een hoofdstuk 7 faillissement wordt ongedekte schuld gescheiden in klassen of categorieën, waarbij elke klasse voorrang krijgt voor betaling. Beveiligde schulden worden gedekt of gewaarborgd door onderpand om het risico van leningen te verminderen. Prioritaire schulden worden eerst betaald. Beveiligde schulden worden vervolgens betaald. Niet-prioritaire, niet-gewaarborgde schuld wordt vervolgens betaald met eventueel resterende middelen uit de liquidatie van activa.

Hoofdstuk 11

Dit is het meest voorkomende type bedrijfsfaillissement voor overheidsbedrijven. In een faillissement van hoofdstuk 11 gaat een bedrijf door met de normale dagelijkse activiteiten en ratificeert het een plan om zijn activiteiten en activa zodanig te reorganiseren dat het in staat zal zijn aan zijn financiële verplichtingen te voldoen en uiteindelijk uit het faillissement te komen.

Het proces voor een hoofdstuk 11 faillissement is als volgt:

1. Het Trustee-programma van de Verenigde Staten (de arm van het ministerie van Justitie) stelt eerst een commissie in die optreedt namens aandeelhouders en crediteuren.
2. Het aangewezen comité werkt vervolgens samen met het bedrijf om een ​​plan op te stellen voor reorganisatie en faillissement. (Dit plan zal later meer gedetailleerd worden besproken.)
3. Vervolgens geeft het bedrijf een openbaarmakingsverklaring vrij nadat deze is beoordeeld door de Securities and Exchange Commission (SEC). Deze verklaring bevat de voorgestelde voorwaarden van het faillissement.
4. Eigenaren en crediteuren stemmen om het plan goed te keuren of af te keuren. Het plan kan ook door de rechtbanken worden goedgekeurd zonder toestemming van de eigenaar of schuldeiser als het voor alle partijen billijk wordt bevonden.
5. Zodra het plan is goedgekeurd, moet het bedrijf via het formulier 8-K een meer gedetailleerde versie van het plan indienen bij de SEC. Dit formulier bevat meer specifieke details met betrekking tot de betalingsbedragen en voorwaarden.
6. Het plan wordt vervolgens door het bedrijf uitgevoerd. Aandelen in het "nieuwe" bedrijf worden verdeeld en betalingen worden verricht.

Het plan

Bedrijven die failliet gaan, hebben vaak verpletterende schulden die niet volledig contant kunnen worden afgelost (het bedrijf is immers failliet). Als gevolg hiervan ontbinden openbare bedrijven doorgaans hun oorspronkelijke aandelen en geven ze nieuwe aandelen uit om aandelenbetalingen te doen voor de overeengekomen bedragen.

De verdeling van nieuwe aandelen gebeurt in de volgende volgorde:

1. Beveiligde schuldeisers - dit zijn banken die het bedrijf geld hebben geleend met activa als onderpand.
2. Ongedekte schuldeisers - dit zijn banken, leveranciers en obligatiehouders die het bedrijf geld hebben verstrekt via leningen of producten, maar zonder onderpand.
3. Aandeelhouders - Dit zijn de aandeelhouders en eigenaren van het bedrijf.

Merk op dat de aandeelhouders onderaan de lijst staan. Helaas zitten ze vrijwel altijd vast met bijna niets nadat een bedrijf uit faillissement is gekomen.

Dus waar is de waarde? Laten we kijken.

De investering

Het behalen van bovengemiddeld rendement betekent vaak buiten de kaders denken, maar waar kan in een faillissement mogelijk geld worden verdiend? Het antwoord ligt niet in wat er eerder gebeurt, maar eerder wat er gebeurt nadat een bedrijf failliet is gegaan.

De koers van een aandeel is niet alleen een weerspiegeling van de fundamenten van het bedrijf, maar ook een gevolg van de vraag en het aanbod van aandelen op de markt. Soms kunnen schommelingen in vraag en aanbod afwijkingen veroorzaken die afwijken van de werkelijke fundamentele waarde van een bedrijf. Als gevolg hiervan is de aandelenkoers mogelijk geen nauwkeurige weergave van de fundamentals van het bedrijf. Dit zijn het soort situaties waarin verstandige beleggers willen beleggen en ze kunnen ontstaan ​​door faillissementen.

Wanneer een bedrijf failliet gaat, zijn de meeste mensen niet gelukkig omdat eigenaren bijna alles verliezen wat ze hebben en schuldeisers slechts een fractie terugkrijgen van wat ze hebben geleend. Als gevolg hiervan, wanneer het bedrijf voortkomt uit een reorganisatie van het faillissement en nieuwe aandelen uitgeeft aan deze twee groepen belanghebbenden, zijn de aandeelhouders meestal niet geïnteresseerd om ze op lange termijn te houden. In feite dumpen de meeste van hen de aandelen vrij snel op de secundaire markt.

Over het algemeen resulteert dit in een overaanbod van aandelen die niet worden gegenereerd door slechte fundamentals, maar eerder door apathische of ongelukkige belanghebbenden. Deze nieuwe aandelen komen vaak op de markt met heel weinig fanfare (geen roadshow, IPO, pompen, enz.), Wat resulteert in geen toegevoegde premie op de aandelenprijs. Dit scenario creëert waarde voor diegenen die bereid zijn de goedkope aandelen op te pakken en vast te houden totdat ze in waarde stijgen.

De risico's

Ondanks hoe gemakkelijk dit proces lijkt, is er nog steeds een groot aantal risico's verbonden aan beleggen in bedrijven die uit faillissement komen. De nieuwe aandelen van een bedrijf weerspiegelen bijvoorbeeld mogelijk niet de waarde van het nieuwe bedrijf, dus verkopen kan gerechtvaardigd zijn. De problemen die het bedrijf in de eerste plaats failliet hebben gemaakt, kunnen nog steeds bestaan ​​en het scenario zou zich waarschijnlijk kunnen herhalen.

Een andere bedreiging voor beleggen in faillissementen zijn zogenaamde gierbeleggers. Dit zijn investeringsgroepen die gespecialiseerd zijn in het kopen van grote inzetten (schulden en obligaties) in bedrijven die werken onder hoofdstuk 11 voordat nieuwe aandelen worden uitgegeven, zodat ze gegarandeerd een groot aantal aandelen na faillissement hebben. Deze groepen hebben de waarde al ontdekt en zijn vaak de eerste verkopers nadat het aandeel na het faillissement is hersteld.

Dus, wanneer is een goed moment om te investeren? De sleutel is goed oud onderzoek doen (of due diligence, zoals beleggers het graag noemen). Zoek naar bedrijven met solide fundamentals die alleen vanwege extreme omstandigheden failliet zijn gegaan. Mislukte buyouts, ongunstige rechtszaken en bedrijven met identificeerbare verplichtingen (zoals een slechte productlijn) doen doorgaans goede post-faillissementsinvesteringen. Aandelen met een lage marktkapitalisatie lopen meer kans op een verkeerde prijs na een faillissement. Bovendien worden aandelen met lage marktkapitalisatie en liquiditeit vaak genegeerd door gierbeleggers en kunnen daarom betere waarden vertegenwoordigen dan de reeds opgepikte aandelen.

Het komt neer op

Het reorganisatieproces van een faillissement is lang en complex. Sommige openbare bedrijven kunnen er echter uit voortkomen en weer winstgevend worden. Deze bedrijven vertegenwoordigen misschien enkele van de beste ondergewaardeerde investeringsmogelijkheden voor succesvolle beleggers om van te profiteren in de huidige markt.

(Zie Een overzicht van bedrijfsfaillissement voor meer inzicht.)