Hoe beleggers hefboomratio's gebruiken om financiële gezondheid te meten

Hoewel sommige bedrijven er trots op zijn schuldenvrij te zijn, hebben de meeste bedrijven ooit geld geleend om apparatuur te kopen, nieuwe kantoren te bouwen en / of salariscontroles uit te geven. Voor de belegger is de uitdaging om te bepalen of het schuldniveau van de organisatie duurzaam is.

Is schuld hebben schadelijk? In sommige gevallen kan lenen een positieve indicator zijn voor de gezondheid van een bedrijf. Overweeg een bedrijf dat een nieuwe fabriek wil bouwen vanwege de toegenomen vraag naar zijn producten. Mogelijk moet hij een lening aangaan of obligaties verkopen om de bouw- en uitrustingskosten te betalen; verwacht wordt echter dat haar toekomstige verkopen meer zullen bedragen dan de bijbehorende kosten. En omdat rentekosten fiscaal aftrekbaar zijn, kan schuld een goedkopere manier zijn om activa te verhogen dan eigen vermogen.

Het probleem is wanneer het gebruik van schulden, ook bekend als hefboomwerking, buitensporig wordt. Omdat rentebetalingen een groot deel van de omzet halen, heeft een bedrijf minder geld om marketing, onderzoek en ontwikkeling en andere belangrijke investeringen te financieren.

Grote schuldenlasten kunnen bedrijven bijzonder kwetsbaar maken tijdens een economische neergang. Als het bedrijf moeite heeft om regelmatig rentebetalingen te doen, zullen beleggers waarschijnlijk het vertrouwen verliezen en de koers van het aandeel verlagen. In meer extreme gevallen kan het bedrijf insolvent worden.

Om deze redenen onderzoeken doorgewinterde beleggers de passiva van het bedrijf voordat ze bedrijfsaandelen of obligaties kopen. Handelaren hebben een aantal ratio's ontwikkeld die helpen om gezonde kredietnemers te scheiden van degenen die in schulden zwemmen.

Schuld en schuld / eigen vermogen ratio's

Twee van de meest populaire berekeningen - de schuldquote en de schuldquote - zijn afhankelijk van informatie die direct op de balans van het bedrijf beschikbaar is. Om de schuldgraad te bepalen, deelt u de totale verplichtingen van de onderneming eenvoudig door de totale activa:

Schuldratio = Totaal passiva Totaal activa \ text {Schuldratio} = \ frac {\ text {Totaal passiva}} {\ text {Totaal activa}} Schuldratio = Totaal activa Totaal passiva

Een cijfer van 0, 5 of minder is ideaal. Met andere woorden, niet meer dan de helft van de activa van het bedrijf moet met schulden worden gefinancierd. In werkelijkheid verdragen veel beleggers aanzienlijk hogere ratio's. Kapitaalintensieve industrieën zoals zware industrie zijn meer afhankelijk van schulden dan dienstverlenende bedrijven, en schuldratio's van meer dan 0, 7 zijn gebruikelijk.

Zoals de naam al aangeeft, vergelijkt de schuldquote in plaats daarvan de schuld van de onderneming met het eigen vermogen. Het wordt als volgt berekend:

Verhouding schuld / eigen vermogen = Totaal passiva Aandeel eigen vermogen \ text {Verhouding schuld / eigen vermogen} = \ frac {\ text {Totaal passiva}} {\ text {Eigen vermogen}} Verhouding vreemd vermogen = aandeelhouders Totaal eigen vermogen

Als u de basisboekhoudkundige vergelijking (Activa - Verplichtingen = Eigen vermogen) overweegt, realiseert u zich misschien dat deze twee vergelijkingen echt naar hetzelfde kijken. Met andere woorden, een schuldquote van 0, 5 betekent noodzakelijkerwijs een schuldquote van 1. In beide gevallen geeft een lager aantal aan dat een bedrijf minder afhankelijk is van leningen voor haar activiteiten.

Hoewel beide verhoudingen nuttige hulpmiddelen kunnen zijn, zijn ze niet zonder tekortkomingen. Beide berekeningen bevatten bijvoorbeeld kortlopende schulden in de teller. De meeste beleggers zijn echter meer geïnteresseerd in langlopende schulden. Om deze reden zullen sommige handelaren "totale verplichtingen" vervangen door "langlopende verplichtingen" bij het kraken van de cijfers.

Bovendien verschijnen sommige verplichtingen mogelijk niet eens op de balans en gaan ze de ratio niet aan. Operationele leasing, veel gebruikt door retailers, is een voorbeeld. Algemeen geaccepteerde boekhoudprincipes (GAAP) vereisen niet dat bedrijven deze op de balans vermelden, maar ze staan ​​wel in de voetnoten. Beleggers die een nauwkeuriger kijk op schuld willen, zullen door financiële overzichten voor deze waardevolle informatie willen kammen.

Ratio rentedekking

Misschien is de grootste beperking van de schuld- en schuldratio's dat ze kijken naar het totale bedrag aan leningen, niet naar het vermogen van het bedrijf om zijn schulden daadwerkelijk af te lossen. Sommige organisaties hebben misschien een aanzienlijke hoeveelheid schulden bij zich, maar ze genereren voldoende contant geld om rentebetalingen gemakkelijk af te handelen.

Bovendien lenen niet alle bedrijven tegen dezelfde koers. Een onderneming die nooit in gebreke is gebleven, kan een rente van drie procent lenen, terwijl de concurrent een rente van zes procent betaalt.

Om rekening te houden met deze factoren, gebruiken beleggers vaak de rentedekkingsratio. In plaats van te kijken naar de som van de schulden, zijn de berekeningsfactoren in de werkelijke kosten van rentebetalingen in relatie tot bedrijfsopbrengsten (beschouwd als een van de beste indicatoren voor winstpotentieel op lange termijn). Het wordt bepaald met deze eenvoudige formule:

Rentedekkingsratio = bedrijfsopbrengsten rentelasten \ tekst {rentedekkingsratio} = \ frac {\ text {bedrijfsopbrengsten}} {\ text {rentelasten}} rentedekkingsratio = rentelasten

In dit geval worden hogere aantallen als gunstig beschouwd. Over het algemeen betekent een ratio van 3 en hoger een sterk vermogen om schulden af ​​te lossen, hoewel de drempel van sector tot sector varieert.

Investeringen analyseren met behulp van schuldratio's

Laten we eens kijken naar een hypothetisch bedrijf, Tracy's Tapestries, om te begrijpen waarom beleggers vaak meerdere manieren gebruiken om schulden te analyseren. Het bedrijf heeft activa van $ 1 miljoen, verplichtingen van $ 700.000 en een eigen vermogen van in totaal $ 300.000. De resulterende schuldquote van 2, 3 kan sommige potentiële beleggers afschrikken.

$ 700.000 ÷ $ 300.000 = 2.3 \ $ 700.000 \ div \ $ 300.000 = 2.3 $ 700.000 ÷ $ 300.000 = 2.3

Een blik op de rentedekking van het bedrijf geeft echter een beslist andere indruk. Met jaarlijkse bedrijfsinkomsten van $ 300.000 en jaarlijkse rentebetalingen van $ 80.000, is het bedrijf in staat om crediteuren op tijd te betalen en contant geld over te houden voor andere uitgaven.

$ 300.000 ÷ $ 80.000 = 3, 75 \ $ 300.000 \ div \ $ 80.000 = 3, 75 $ 300.000 ÷ $ 80.000 = 3, 75

Omdat de afhankelijkheid van schulden per bedrijfstak varieert, vergelijken analisten schuldratio's meestal met die van directe concurrenten. Het vergelijken van de kapitaalstructuur van een mijnbouwbedrijf bijvoorbeeld met die van een softwareontwikkelaar kan leiden tot een vertekend beeld van hun financiële gezondheid.

Verhoudingen kunnen ook worden gebruikt om trends binnen een bepaald bedrijf te volgen. Als bijvoorbeeld de rentelasten consistent sneller groeien dan de bedrijfsopbrengsten, kan dit een teken van problemen zijn.

Het komt neer op

Hoewel het dragen van een bescheiden hoeveelheid schulden vrij gebruikelijk is, lopen bedrijven met een grote hefboomwerking ernstige risico's. Grote schuldenbetalingen nemen de inkomsten weg en brengen het bedrijf in ernstige gevallen in gebreke. Actieve beleggers gebruiken een aantal verschillende hefboomratio's om een ​​breed beeld te krijgen van hoe duurzaam de leenmethoden van een onderneming zijn. Afzonderlijk geeft elk van deze basisberekeningen een enigszins beperkt beeld van de financiële kracht van de onderneming. Maar wanneer ze samen worden gebruikt, ontstaat er een vollediger beeld - een beeld dat gezonde bedrijven helpt uit de weg te ruimen van bedrijven die gevaarlijk schulden hebben.